Ancient Greek-English Dictionary Language

θεοφόρητος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: θεοφόρητος θεοφόρητον

Structure: θεοφορητ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. possessed by a god, inspired

Examples

  • ἐν δὲ Θεοφορήτῳ ὁ αὐτὸσ Ἄλεξισ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 591)
  • ὅσοι μὲν οὖν ἐκτεθαυμάκασιν αὐτὸν ὑπὲρ τὸ μέτριον, ὡσ μηδὲν τῶν θεοφορήτων διαφέρειν, διὰ τὸ πλῆθοσ ἐοίκασι τῶν ἐνθυμημάτων τοῦτ’ ἐσχηκέναι τὸ πάθοσ. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 34 1:3)
  • καὶ Ἄλεξισ ἐν Θεοφορήτῳ λαλῶ Πτολεμαίῳ γογγυλίδοσ ὀπτῶν τόμουσ, ἡ δὲ ταριχευομένη. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 8 4:2)
  • εἶτα μετὰ τὸ δεῖπνον ἐκ θυσίασ τινοσ Ὄλβιοσ ὁ τῶν τέκνων τοῦ Νικογένουσ παιδαγωγὸσ ἔκφρων γενόμενοσ καὶ θεοφόρητοσ ἀνεφώνησεν ἐν μέτρῳ ταυτί· (Plutarch, , chapter 26 2:2)
  • ἐν δὲ τοῖσ φαύλοισ οὐ παρίησι τὸ πρωτεῖον, ἀλλά φησιν, ἂν ἐκεῖνοσ δύσκολοσ, αὑτὸν εἶναι μελαγχολικὸν ἂν ἐκεῖνοσ δεισιδαίμων, αὑτὸν θεοφόρητον· (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 10 3:2)
  • φρενομανήσ τισ εἶ θεοφόρητοσ, ἀμ‐ φὶ δ’ αὑτᾶσ θροεῖσ νόμον ἄνομον, οἱᾶ́ τισ ξουθὰ ἀκόρετοσ βοᾶσ, φεῦ, ταλαίναισ φρεσίν Ἴτυν Ἴτυν στένουσ’ ἀμφιθαλῆ κακοῖσ ἀηδὼν βίον. (Aeschylus, Agamemnon, choral, strophe 66)

Synonyms

  1. possessed by a god

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION