Sense

1. conducting or drawing off water by a ditch or conduit

Examples

• τότ οὖν τὸ αἷμα παντὸς ἐμμελέστερον φυτουργοῦ καὶ ὀχετηγοῦ πρὸς ἑτέραν ἀφ ἑτέρας ἐκτρέπουσα καὶ μεταλαμβάνουσα χρείαν, ἔχει παρεσκευασμένας οἱο῀ν ἐγγείους τινας κρήνας νάματος ἐπιρρέοντος, οὐκ ἀργῶς οὐδ ἀπαθῶς ὑποδεχομένας ἀλλὰ καὶ πνεύματος ἠπίῳ θερμότητι καὶ μαλακῇ θηλύτητι ἐκπέψαι καὶ λεᾶναι καὶ μεταβαλεῖν δυναμένας: (Plutarch, De amore prolis, section 3 4:1)
• ἱμερόεις Ἀλφειέ, Διὸς στεφανηφόρον ὕδωρ, ὃς διὰ Πισαίων πεδίων κεκονιμένος ἑρ´πεις, ἡσύχιος τὸ πρῶτον, ἐπὴν δ ἐς πόντον ἵκηαι, ὀξὺς ἀμετρήτοιο πεσὼν ὑπὸ κῦμα θαλάσσης, νυμφίος αὐτοκέλευθος ἑῶν ὀχετηγὸς ἐρώτων, ἐς Σικελὴν Ἀρέθουσαν ἐπείγεαι ὑγρὸς ἀκοίτης, ἡ δέ σε κεκμηῶτα καὶ ἀσθμαίνοντα λαβοῦσα, φῦκος ἀποσμήξασα καὶ ἄνθεα πικρὰ θαλάσσης, χείλεα μὲν στομάτεσσι συνήρμοσεν: (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 3621)
• Εὐτέρπη δονάκεσσι πολυτρήτοισι λιγαίνει, πνεῦμα σοφῆς ὀχετηγὸν ἐπισπείρουσα μελίσσης. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 505 1:1)
• αἴτιος ἀμφοτέροισιν ἔρως, ὀχετηγὸς ἀνίης τῇ Νιόβῃ τεκέων, αὐτὰρ ἐμοὶ παθέων. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 229 1:1)
• εἰργομένη φιλέειν με κατὰ στόμα δῖα Ῥοδάνθη ζώνην παρθενικὴν ἐξετάνυσσε μέσην, καὶ κείνην φιλέεσκεν ἐγὼ δέ τις ὡς ὀχετηγὸς ἀρχὴν εἰς ἑτέρην εἷλκον ἔρωτος ὕδωρ, αὐερύων τὸ φίλημα: (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 2851)
• ὡς δ ὅτ ἀνὴρ ὀχετηγὸς ἀπὸ κρήνης μελανύδρου ἂμ φυτὰ καὶ κήπους ὕδατι ῥόον ἡγεμονεύῃ χερσὶ μάκελλαν ἔχων, ἀμάρης ἐξ ἔχματα βάλλων: (Homer, Iliad, Book 21 20:13)

Similar forms

• ὀχετηγὸς (4)
• ὀχετηγὸν (1)
• ὀχετηγοῦ? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.