Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀδύνατος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀδύνατος ἀδύνατος ἀδύνατον

Structure: ἀ (Prefix) + δυνατ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. (of persons) unable
  2. (absolute) without strength, powerless, weak

Examples

  • ἐγὼ ἤμην πατὴρ ἀδυνάτων, δίκην δὲ ἣν οὐκ ᾔδειν ἐξιχνίασα. (Septuagint, Liber Iob 29:16)
  • κενὰ δὲ αὐτοῖσ ἀποβήσεται τὸ κεκραγέναι καὶ δεῖσθαι ἀνδρόσ. ἐχρήσαντο γὰρ παρανόμωσ ἐκκλινομένων ἀδυνάτων. (Septuagint, Liber Iob 34:20)
  • μή σε ἐκκλινάτω ἑκὼν ὁ νοῦσ δεήσεωσ ἐν ἀνάγκῃ ὄντων ἀδυνάτων, καὶ πάντασ τοὺσ κραταιοῦντασ ἰσχύν. (Septuagint, Liber Iob 36:19)
  • ἐγὼ δέ, ὥσπερ εἰκόσ, οὐκ ἀνίειν ὁρῶν ἀδυνάτων ἐφιέμενον. (Lucian, Cataplus, (no name) 4:4)
  • ἐν ᾧ διεξιὼν τὰσ τῶν ἀρχαίων ἀρετὰσ φησίν, ὡσ οἱ τὴν Ἑλλάδα ἐλευθερώσαντεσ ἀπὸ τῶν βαρβάρων οὐ τὰ πολέμια δεινοὶ μόνον ἦσαν, ἀλλὰ καὶ τὰ ἤθη γενναῖοι καὶ φιλότιμοι καὶ σώφρονεσ, οἵ γε τῶν μὲν κοινῶν μᾶλλον ἐφρόντιζον ἢ τῶν ἰδίων, τῶν δὲ ἀλλοτρίων ἧττον ἐπεθύμουν ἢ τῶν ἀδυνάτων καὶ τὴν εὐδαιμονίαν οὐ πρὸσ ἀργύριον ἔκρινον ἀλλὰ πρὸσ εὐδοξίαν, μέγαν οἰόμενοι τοῖσ παισὶ καταλείψειν πλοῦτον καὶ ἀνεπίφθονον τὴν παρὰ τοῖσ πλήθεσι τιμήν· (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 52)
  • οὐκ ἀδυνατῶν ἐν παρατάξει ἀσεβεῖσ δικαίοισ ὑποχειρίουσ δοῦναι ἢ θηρίοισ δεινοῖσ ἢ λόγῳ ἀποτόμῳ ὑφ̓ ἓν ἐκτρῖψαι, (Septuagint, Liber Sapientiae 12:9)

Synonyms

  1. unable

  2. without strength

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION