Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀδύνατος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀδύνατος ἀδύνατος ἀδύνατον

Structure: ἀ (Prefix) + δυνατ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. (of persons) unable
  2. (absolute) without strength, powerless, weak

Examples

  • εἴη δὲ ἀδυνάτῳ ἐλπίσ, ἀδίκου δὲ στόμα ἐμφραχθείη. (Septuagint, Liber Iob 5:16)
  • ἐγὼ δὲ ἐπὶ παντὶ ἀδυνάτῳ ἔκλαυσα, ἐστέναξα ἰδὼν ἄνδρα ἐν ἀνάγκαισ. (Septuagint, Liber Iob 30:25)
  • τὰσ δὲ θυσίασ αὐτῶν ἀποδόμενοι οἱ ἱερεῖσ αὐτῶν καταχρῶνται. ὡσαύτωσ δὲ καὶ αἱ γυναῖκεσ αὐτῶν ἀπ’ αὐτῶν ταριχεύουσαι οὔτε πτωχῷ οὔτε ἀδυνάτῳ μὴ μεταδῶσι. (Septuagint, Litterae Ieremiae 1:28)
  • Φάβιοσ δὲ τὸ καθ’ αὐτὸν ἀσφαλὴσ ὢν καὶ ἀναμάρτητοσ τῷ πρὸσ τὸ κωλύειν ἑτέρουσ ἀδυνάτῳ φαίνεται λειπόμενοσ. (Plutarch, Comparison of Pericles and Fabius Maximus, chapter 3 3:1)
  • τῆσ Ἰταλίασ, διὸ καὶ τὸν Κάτωνα πολλὰ μὲν αἱ γυναῖκεσ οἴκοι δακρύουσαι καθικέτευον εἶξαι καὶ ὀμόσαι, πολλὰ δὲ οἱ φίλοι καὶ συνήθεισ, ὁ δὲ μάλιστα συμπείσασ καὶ ἀγαγὼν ἐπὶ τὸν ὁρ́κον ἦν Κικέρων ὁ ῥήτωρ, παραινῶν καὶ διδάσκων ὡσ τάχα μὲν οὐδὲ δίκαιόν ἐστι τοῖσ ἐγνωσμένοισ κοινῇ μόνον οἰέσθαι δεῖν ἀπειθεῖν, ἐν δὲ ἀδυνάτῳ τῷ μεταστῆσαί τι τῶν γεγονότων ἀφειδεῖν ἑαυτοῦ παντάπασιν ἀνόητον καὶ μανικόν ἔσχατον δὲ κακῶν, εἰ δι’ ἣν ἅπαντα πράττει πόλιν ἀφεὶσ καὶ προέμενοσ τοῖσ ἐπιβουλεύουσιν ὥσπερ ἄσμενοσ ἀπαλλάξεται τῶν ὑπὲρ αὐτῆσ ἀγώνων καὶ γὰρ εἰ μὴ Κάτων τῆσ Ῥώμησ, ἀλλ’ ἡ Ῥώμη δεῖται Κάτωνοσ, δέονται δὲ καὶ οἱ φίλοι πάντεσ· (Plutarch, Cato the Younger, chapter 32 4:1)

Synonyms

  1. unable

  2. without strength

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION