- εἰ δ’ οὐκ ἀνιᾶσιν οἱ καθ’ ὑμῶν τῷ Μακεδόνι ὑπηρέται προστάττοντεσ πράττειν τὰ ἐν ταῖσ κοιναῖσ ὁμολογίαισ, πεισθῶμεν αὐτοῖσ, ἐπειδὴ τὰ δίκαια λέγουσι, καί, καθάπερ κελεύει ὁ ὁρ́κοσ, ἐκσπόνδουσ αὐτοὺσ ποιήσαντεσ βουλευσώμεθα πῶσ δεῖ χρῆσθαι τοῖσ δεσποτικῶσ καὶ ἀσελγῶσ διακειμένοισ καὶ διὰ τέλουσ τὰ μὲν ἐπιβουλεύουσι, τὰ δ’ ἐπιτάττουσι, καὶ καταγελῶσι τῆσ κοινῆσ εἰρήνησ. (Demosthenes, Speeches 11-20, 22:3)
(데모스테네스, Speeches 11-20, 22:3)
- Χρόνῳ δ’ ὕστερον, ὅτε Ῥωμαῖοι Κελτοῖσ τε τοῖσ περὶ Πάδον ἐπολέμουν καὶ Φιλίππῳ τῷ Μακεδόνι, ἐνεωτέρισαν αὖθισ ἐσ τὴν ἀσχολίαν αὐτῶν οἱ Ἴβηρεσ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 8 1:1)
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 1:1)
- ἡ βουλὴ δὲ Ῥοδίοισ μὲν ἔδωκε Λυκίουσ τε καὶ Κᾶρασ, οὓσ οὐ πολὺ ὕστερον ἀπέστησεν αὐτῶν ὡσ Περσεῖ τῷ Μακεδόνι μᾶλλον ἢ σφίσι πολεμοῦσι τῷ Περσεῖ προθυμοτέρων γενομένων, Εὐμένει δὲ παρέσχον ὅσα λοιπὰ ἀφῄρηντο Ἀντίοχον, χωρὶσ Ἑλλήνων τῶν ἐν αὐτοῖσ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 7 8:2)
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 8:2)
- καὶ δὴ καὶ Μακεδόνι ἀνδρὶ ἑνὶ τῶν συμφοιτητῶν ὄναρ γίγνεται, ὡσ ἀπήγγελλεν ἐμοὶ Θεόδοτοσ, οὐ γὰρ αὐτὸσ εἶχε συνήθωσ ἐμοὶ, ἄντικρυσ φέρον εἰσ ἐμέ. (Aristides, Aelius, Orationes, 11:1)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 11:1)
- τοῦτο δ’ ἐπιμελῶσ ἐντίκτειν ἐπειρῶντο τῇ συγκλήτῳ πάντεσ, διότι τῆσ Χαλκίδοσ καὶ τοῦ Κορίνθου καὶ τῆσ Δημητριάδοσ ὑπὸ τῷ Μακεδόνι ταττομένων οὐχ οἱο͂́ν τε τοὺσ Ἕλληνασ ἔννοιαν λαβεῖν ἐλευθερίασ. (Polybius, Histories, book 18, chapter 11 4:1)
(폴리비오스, Histories, book 18, chapter 11 4:1)
