헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́4́16́

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 16)

ὡσ δὲ ἀμφοτέροισ προεθύσαντο οἱ μάντεισ, Λακεδαιμονίοισ μὲν Ἕκασ ἀπόγονόσ τε καὶ ὁμώνυμοσ Ἕκα τοῦ σὺν τοῖσ Ἀριστοδήμου παισὶν ἐλθόντοσ ἐσ Σπάρτην, τοῖσ δὲ Μεσσηνίοισ Θέοκλοσ ‐ ἐγεγόνει δὲ ὁ Θέοκλοσ οὗτοσ ἀπὸ Εὐμάντιδοσ, Εὔμαντιν δὲ ὄντα Ἠλεῖον τῶν Ιἀμιδῶν Κρεσφόντησ ἐπηγάγετο ἐσ Μεσσήνην ‐ τότε δὲ παρόντων καὶ τῶν μάντεων σὺν φρονήματι ἀμφότεροι μᾶλλον ἠπείγοντο ἐσ τὴν μάχην. καὶ ἦν μὲν καὶ τὰ τῶν ἄλλων πρόθυμα, ὡσ ἡλικίασ ἕκαστοσ εἶχεν ἢ ῥώμησ, μάλιστα δὲ Ἀνάξανδρόσ τε ὁ τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺσ καὶ οἱ περὶ αὐτὸν τῶν Σπαρτιατῶν·

παρὰ Μεσσηνίων δὲ οἱ Ἀνδροκλέουσ ἀπόγονοι Φίντασ καὶ Ἀνδροκλῆσ καὶ οἱ συντεταγμένοι σφίσιν ἐπειρῶντο ἄνδρεσ ἀγαθοὶ γίνεσθαι.

Τυρταῖοσ δὲ καὶ οἱ τῶν θεῶν ἱεροφάνται τῶν Μεγάλων ἔργου μὲν ἥπτοντο οὐδενόσ, τοὺσ τελευταίουσ δὲ τῆσ ἑαυτῶν ἑκάτεροι στρατιᾶσ ἐπήγειρον. κατὰ δὲ αὐτὸν Ἀριστομένην εἶχεν οὕτω.

λογάδεσ περὶ αὐτὸν ὀγδοήκοντα ἦσαν Μεσσηνίων, ἡλικίαν τε γεγονότεσ ἐκείνῳ τὴν αὐτὴν καὶ ἕκαστοσ προτετιμῆσθαι μεγάλωσ νομίζων ὅτι ἠξίωτο Ἀριστομένει συντετάχθαι· ἦσαν δὲ καὶ αἰσθέσθαι δι’ ὀλίγου δεινοὶ τά τε παρ’ ἀλλήλων καὶ μάλιστα ἐκείνου καὶ ἀρχομένου τι δρᾶν καὶ ἔτι μέλλοντοσ. οὗτοι μὲν πρῶτον καὶ αὐτοὶ καὶ Ἀριστομένησ πόνον εἶχον πολὺν κατ’ Ἀνάξανδρον καὶ τῶν Λακεδαιμονίων τεταγμένοι τοὺσ ἀρίστουσ· λαμβάνοντεσ δὲ τραύματα ἀφειδῶσ καὶ ἐσ πᾶν προϊόντεσ ἀπονοίασ τῷ τε χρόνῳ καὶ τοῖσ τολμήμασιν ἐτρέψαντο τοὺσ περὶ Ἀνάξανδρον. τούτοισ μὲν δὴ φεύγουσι διώκειν ἐπέταξεν ὁ Ἀριστομένησ ἕτερον τῶν Μεσσηνίων λόχον·

αὐτὸσ δὲ ὁρμήσασ πρὸσ τὸ μάλιστα ἀνθεστηκόσ, ὡσ ἐβιάσατο καὶ τούτουσ, ἐπ’ ἄλλουσ ἐτράπετο αὖθισ. ταχὺ δὲ καὶ τούτουσ ὠσάμενοσ ἑτοιμότερον ἤδη πρὸσ τοὺσ ὑπομένοντασ ἐπεφέρετο, ἐσ ὃ πᾶσαν τῶν Λακεδαιμονίων τὴν τάξιν καὶ αὐτῶν <καὶ> τῶν συμμάχων συνέχεε· καὶ οὐχὶ σὺν αἰδοῖ φευγόντων οὐδὲ ἀναμένειν θελόντων ἔτι ἀλλήλουσ, ἐπέκειτό σφισι φοβερώτεροσ ἢ κατὰ ἀνδρὸσ ἑνὸσ εἶναι μανίαν. ἔνθα δὴ καὶ παρ’ ἀχράδα πεφυκυῖάν που τοῦ πεδίου, παρὰ ταύτην Ἀριστομένην οὐκ εἰά παραθεῖν ὁ μάντισ Θέοκλοσ·

καθέζεσθαι γὰρ τοὺσ Διοσκούρουσ ἔφασκεν ἐπὶ τῇ ἀχράδι.

Ἀριστομένησ δὲ εἴκων τῷ θυμῷ καὶ οὐκ ἀκροώμενοσ τὰ πάντα τοῦ μάντεωσ ὡσ κατὰ τὴν ἀχράδα ἐγίνετο, ἀπόλλυσι τὴν ἀσπίδα, Λακεδαιμονίοισ τε τὸ ἁμάρτημα τοῦ Ἀριστομένουσ παρέσχεν αὐτῶν ἀποσωθῆναί τινασ ἐκ τῆσ φυγῆσ· διέτριψε γὰρ τὴν ἀσπίδα ἀνευρεῖν πειρώμενοσ. Λακεδαιμονίων δὲ ἐχόντων ἀθύμωσ μετὰ τὴν πληγὴν καὶ ὡρμημένων καταθέσθαι τὸν πόλεμον, Τυρταῖόσ τε ἐλεγεῖα ᾄδων μετέπειθεν αὐτοὺσ καὶ ἐσ τοὺσ λόχουσ ἀντὶ τῶν τεθνεώτων κατέλεγεν ἄνδρασ ἐκ τῶν εἱλώτων.

Ἀριστομένει δέ, ὡσ ἀνέστρεψεν ἐσ τὴν Ἀνδανίαν, ταινίασ αἱ γυναῖκεσ καὶ τὰ ὡραῖα ἐπιβάλλουσαι τῶν ἀνθῶν ἐπέλεγον ᾆσμα τὸ καὶ ἐσ ἡμᾶσ ἔτι ᾀδόμενονἔσ τε μέσον πεδίον Στενυκλήριον ἔσ τ’ ὄροσ ἄκρονεἵπετ’ Ἀριστομένησ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ. ἀνεσώσατο δὲ καὶ τὴν ἀσπίδα ἐκείνην, ἔσ τε Δελφοὺσ ἀφικόμενοσ καὶ ὥσ οἱ προσέταξεν ἡ Πυθία καταβὰσ ἐσ τὸ ἄδυτον ἱερὸν τοῦ Τροφωνίου τὸ ἐν Λεβαδείᾳ. ὕστερον δὲ τὴν ἀσπίδα ἀνέθηκεν ἐσ Λεβάδειαν φέρων, ᾗ δὴ καὶ αὐτὸσ εἶδον ἀνακειμένην· ἐπίθημα δέ ἐστιν αὐτῆσ ἀετὸσ τὰ πτερὰ ἑκατέρωθεν ἐκτετακὼσ ἐσ ἄκραν τὴν ἴτυν.

τότε δὲ Ἀριστομένησ ὡσ ἐπανῆκεν ἐκ Βοιωτίασ εὑρών τε παρὰ τῷ Τροφωνίῳ καὶ κομισάμενοσ τὴν ἀσπίδα, αὐτίκα ἔργων μειζόνων ἥπτετο. συλλέξασ δὲ ἄλλουσ τε τῶν Μεσσηνίων καὶ τοὺσ περὶ ἑαυτὸν ἅμα ἔχων λογάδασ, φυλάξασ τὰ μετὰ ἑσπέραν ἦλθεν ἐπὶ πόλιν τῆσ Λακωνικῆσ, τὸ μὲν ἀρχαῖον ὄνομα καὶ ἐν Ὁμήρου καταλόγῳ Φᾶριν, ὑπὸ δὲ τῶν Σπαρτιατῶν καὶ προσοίκων καλουμένην Φαράσ·

ἐπὶ ταύτην ἀφικόμενοσ τούσ τε πειρωμένουσ ἀμύνεσθαι διέφθειρε καὶ λείαν περιβαλλόμενοσ ἀπήλαυνεν ἐσ τὴν Μεσσήνην.

Λακεδαιμονίων δὲ ὁπλιτῶν καὶ Ἀναξάνδρου τοῦ βασιλέωσ ἐπιθεμένων καθ’ ὁδόν, ἐτρέψατό τε καὶ τούτουσ καὶ διώκειν τὸν Ἀνάξανδρον ὡρ́μητο· βληθεὶσ δὲ ἀκοντίῳ τὸν γλουτὸν τὴν δίωξιν ἐπέσχεν, οὐ μέντοι τὴν λείαν γε ἣν ἤλαυνεν ἀφῃρέθη. διαλιπὼν δὲ ὅσον ἀκεσθῆναι τὸ τραῦμα, ἐσ μὲν αὐτὴν Σπάρτην ἔξοδον ποιούμενοσ νύκτωρ ἀπετράπετο ὑπὸ φασμάτων Ἑλένησ καὶ Διοσκούρων, τὰσ δ’ ἐν Καρύαισ παρθένουσ χορευούσασ τῇ Ἀρτέμιδι.

ἐλόχησε μεθ’ ἡμέραν καὶ συνέλαβεν ὅσαι χρήμασιν αὐτῶν καὶ ἀξιώματι πατέρων προεῖχον· ἀγαγὼν δὲ ἐσ κώμην τῆσ Μεσσηνίασ τὴν νύκτα ἀνεπαύετο, ἀνδράσι τῶν ἐκ τοῦ λόχου τὴν φρουρὰν ἐπιτρέψασ τῶν παρθένων. ἐνταῦθα ὑπὸ μέθησ οἱ νεανίσκοι δοκεῖν ἐμοὶ καὶ ἄλλωσ ἀκρατῶσ ἔχοντεσ λογισμοῦ πρὸσ βίαν ἐτρέποντο τῶν παρθένων, Ἀριστομένουσ δὲ ἀπείργοντοσ οὐ νομιζόμενα Ἕλλησι δρῶντασ οὐδένα ἐποιοῦντο λόγον, ὥστε ἠναγκάσθη καὶ ἀποκτεῖναι τοὺσ παροινοῦντασ μάλιστα ἐξ αὐτῶν.

τὰσ δὲ αἰχμαλώτουσ λαβὼν ἀπέλυσε χρημάτων πολλῶν, παρθένουσ ὥσπερ γε καὶ εἷλεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 16

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 16)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION