Polybius, Histories, book 2, chapter 61

(폴리비오스, Histories, book 2, chapter 61)

ὥσπερ τὸ τὰσ ἁμαρτίασ ἐξαριθμεῖσθαι τῶν πραξάντων οἰκειότερον ὑπάρχον τῆσ ἱστορίασ τοῦ τὰ καλὰ καὶ δίκαια τῶν ἔργων ἐπισημαίνεσθαι, ἢ τοὺσ ἐντυγχάνοντασ τοῖσ ὑπομνήμασιν ἧττόν τι διορθουμένουσ ὑπὸ τῶν σπουδαίων καὶ ζηλωτῶν ἔργων ἤπερ ὑπὸ τῶν παρανόμων καὶ φευκτῶν πράξεων. ὁ δὲ πῶσ μὲν ἔλαβε Κλεομένησ τὴν πόλιν καὶ πῶσ ἀκέραιον διαφυλάξασ ἐξαπέστειλε παραχρῆμα πρὸσ τοὺσ Μεγαλοπολίτασ εἰσ τὴν Μεσσήνην γραμματοφόρουσ, ἀξιῶν αὐτοὺσ ἀβλαβῆ κομισαμένουσ τὴν ἑαυτῶν πατρίδα κοινωνῆσαι τῶν ἰδίων πραγμάτων, ταῦτα μὲν ἡμῖν ἐδήλωσε, βουλόμενοσ ὑποδεῖξαι τὴν Κλεομένουσ μεγαλοψυχίαν καὶ μετριότητα πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ.

ἔτι δὲ πῶσ οἱ Μεγαλοπολῖται τῆσ ἐπιστολῆσ ἀναγινωσκομένησ οὐκ ἐάσαιεν εἰσ τέλοσ ἀναγνωσθῆναι, μικροῦ δὲ καταλεύσαιεν τοὺσ γραμματοφόρουσ, ἑώσ τούτου διεσάφησε.

τὸν ἔπαινον καὶ τὴν ἐπ’ ἀγαθῷ μνήμην τῶν ἀξιολόγων προαιρέσεων.

καίτοι γ’ ἐμποδὼν ἦν.

εἰ γὰρ τοὺσ λόγῳ καὶ δόγματι μόνον ὑπομείναντασ πόλεμον ὑπὲρ φίλων καὶ συμμάχων ἄνδρασ ἀγαθοὺσ νομίζομεν, τοῖσ δὲ καὶ χώρασ καταφθορὰν καὶ πολιορκίαν ἀναδεξαμένοισ οὐ μόνον ἔπαινον, ἀλλὰ καὶ χάριτασ καὶ δωρεὰσ τὰσ μεγίστασ ἀπονέμομεν, τίνα γε χρὴ περὶ Μεγαλοπολιτῶν ἔχειν διάληψιν; ἆρ’ οὐχὶ τὴν σεμνοτάτην καὶ βελτίστην;

τὸ δὲ τελευταῖον, δοθείσησ ἀνελπίστωσ καὶ παραδόξωσ αὐτοῖσ ἐξουσίασ ἀβλαβῆ ταύτην ἀπολαβεῖν, προείλαντο στέρεσθαι χώρασ, τάφων, ἱερῶν, πατρίδοσ, τῶν ὑπαρχόντων, ἁπάντων συλλήβδην τῶν ἐν ἀνθρώποισ ἀναγκαιοτάτων χάριν τοῦ μὴ προδοῦναι τὴν πρὸσ τοὺσ συμμάχουσ πίστιν.

οὗ τί κάλλιον ἔργον ἢ γέγονεν ἢ γένοιτ’ ἄν;

ἐπὶ τί δ’ ἂν μᾶλλον συγγραφεὺσ ἐπιστήσαι τοὺσ ἀκούοντασ; διὰ τίνοσ δ’ ἔργου μᾶλλον ἂν παρορμήσαι πρὸσ φυλακὴν πίστεωσ καὶ πρὸσ ἀληθινῶν πραγμάτων καὶ βεβαίων κοινωνίαν; τυφλώττων, ὥσ γ’ ἐμοὶ δοκεῖ, περὶ τὰ κάλλιστα καὶ μάλιστα συγγραφεῖ καθήκοντα τῶν ἔργων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION