Plutarch, Cleomenes, chapter 31 2:

(플루타르코스, Cleomenes, chapter 31 2:)

"τῶν ἀνθρωπίνων τὸ ῥᾷστον, ὦ πόνηρε, καὶ πᾶσιν ἐν ἑτοίμῳ διώκων, ἀποθανεῖν, ἀνδρεῖοσ εἶναι δοκεῖσ, φεύγων αἰσχίονα φυγὴν τῆσ πρότερον; "πολεμίοισ μὲν γὰρ ἐν ἐνέδωκαν ἤδη καὶ κρείττονεσ ἡμῶν, ἢ τύχῃ σφαλέντεσ ἢ βιασθέντεσ ὑπὸ πλήθουσ· "ὁ δὲ πρὸσ πόνουσ καὶ ταλαιπωρίασ ἢ ψόγουσ καὶ δόξασ ἀνθρώπων ἀπα· "γορεύων ἡττᾶται τῆσ αὑτοῦ μαλακίασ, δεῖ γὰρ τὸν αὐθαίρετον θάνατον οὐ φυγὴν εἶναι πράξεων, ἀλλὰ πρᾶξιν. "αἰσχρόν γὰρ καὶ ζῆν μόνοισ ἑαυτοῖσ καὶ ἀποθνῄσκειν· "ἐφ’ ὃ νῦν σὺ παρακαλεῖσ ἡμᾶσ, σπεύδων ἀπαλλαγῆναι τῶν παρόντων, καλὸν δὲ οὐδὲν οὐδὲ χρήσιμον ἄλλο διαπραττόμενοσ, ἐγὼ δὲ καὶ σὲ καὶ ἐμαυτὸν οἰόμαι δεῖν τὰσ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ἐλπίδασ μὴ καταλιπεῖν ὅπου δ’ ἂν ἡμᾶσ ἐκεῖναι καταλίπωσι, ῥᾷστα βουλομένοισ ἀποθανεῖν ὑπάρξει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION