헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́4́34́

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 34)

ἐκ δὲ Μεσσήνησ ὑπὸ τοῦ Παμίσου τὸ στόμα ὁδὸσ μὲν σταδίων ἐστὶν ὀγδοήκοντα, ῥεῖ δὲ ὁ Πάμισοσ διά τε ἀρουμένησ καὶ καθαρὸσ καὶ ἀναπλεῖται ναυσὶν ἐκ θαλάσσησ ἐπὶ δέκα που σταδίουσ· ἀναθέουσι δὲ ἐσ αὐτὸν καὶ οἱ θαλάσσιοι τῶν ἰχθύων περὶ ὡρ́αν μάλιστα τοῦ ἦροσ.

τὸ δὲ αὐτὸ ἐσ Ῥῆνόν τε καὶ ἐσ τὸν Μαίανδρον ποιοῦσιν οἱ ἰχθῦσ· μάλιστα δὲ ἀνὰ τὸ ῥεῦμα τὸ Ἀχελῴου νήχονται τοῦ ἐκδιδόντοσ κατὰ νήσουσ τὰσ Ἐχινάδασ. διάφοροι δὲ τὸ εἶδοσ μάλιστα ἰχθῦσ ἀναθέουσιν ἐσ τὸν Πάμισον ἅτε ἐσ ὕδωρ καθαρὸν καὶ οὐ κατὰ <τὰ> αὐτὰ τοῖσ κατειλεγμένοισ ποταμοῖσ ἰλυῶδεσ·

οἱ κέφαλοι δέ, ἅτε ἰχθύων ὄντεσ τῶν πηλαίων, ποταμῶν φίλοι τῶν θολερωτέρων εἰσί. θηρία δὲ ἐσ ὄλεθρον ἀνθρώπων οὐ πεφύκασιν οἱ Ἑλλήνων ποταμοὶ φέρειν, καθάπερ γε Ἰνδὸσ καὶ Νεῖλοσ ὁ Αἰγύπτιοσ, ἔτι δὲ Ῥῆνοσ καὶ Ἴστροσ Εὐφράτησ τε καὶ Φᾶσισ· οὗτοι γὰρ δὴ θηρία ὅμοια τοῖσ μάλιστα ἀνδροφάγα αὔξουσι, ταῖσ ἐν Ἕρμῳ καὶ Μαιάνδρῳ γλάνισιν ἐοικότα ἰδέασ πλὴν χρόασ τε μελαντέρασ καὶ ἀλκῆσ· ταῦτα δὲ αἱ γλάνεισ ἀποδέουσιν. ὁ δὲ Ἰνδὸσ καὶ ὁ Νεῖλοσ κροκοδείλουσ μὲν ἀμφότεροι, Νεῖλοσ δὲ παρέχεται καὶ ἵππουσ, οὐκ ἔλασσον ἢ ὁ κροκόδειλοσ κακὸν ἀνθρώποισ.

οἱ δὲ Ἑλλήνων ποταμοὶ δείματα ὡσ ἀπὸ θηρίων εἰσὶν οὐδέν, ἐπεὶ καὶ Αὤῳ τῷ διὰ τῆσ Θεσπρωτίδοσ ῥέοντι ἠπείρου θηρία οὐ ποτάμια οἱ κύνεσ, ἀλλὰ ἐπήλυδέσ εἰσιν ἐκ θαλάσσησ. Κορώνη δέ ἐστι πόλισ ἐν δεξιᾷ τοῦ Παμίσου πρὸσ θαλάσσῃ τε καὶ ὑπὸ τῷ ὄρει τῇ Μαθίᾳ.

κατὰ δὲ τὴν ὁδὸν ταύτην ἐστὶν ἐπὶ θαλάσσῃ χωρίον, ὃ Ἰνοῦσ ἱερὸν εἶναι νομίζουσιν· ἐπαναβῆναι γὰρ ἐνταῦθα ἐκ θαλάσσησ φασὶν αὐτὴν θεόν τε ἤδη νομιζομένην καὶ Λευκοθέαν καλουμένην ἀντὶ Ἰνοῦσ. προελθόντων δὲ οὐ πολὺ Βίασ ἐκδίδωσιν ἐσ θάλασσαν ποταμόσ· γενέσθαι δὲ αὐτῷ λέγουσι τὸ ὄνομα ἀπὸ Βίαντοσ τοῦ Ἀμυθάονοσ.

καὶ Πλατανιστῶνοσ δὲ ἡ πηγὴ στάδια μὲν εἴκοσίν ἐστιν ἀπωτέρω τῆσ ὁδοῦ, ῥεῖ δὲ ἐκ πλατάνου τὸ ὕδωρ πλατείασ καὶ τὰ ἐντὸσ κοίλησ· κατὰ σπήλαιον μάλιστά που μικρὸν τὸ εὖρόσ ἐστι τοῦ δένδρου, καὶ τὸ ὕδωρ αὐτόθεν ἐσ Κορώνην τὸ πότιμον κάτεισι. τὸ μὲν δὴ ὄνομα τὸ ἀρχαῖον εἶχεν Αἴπεια·

ἐπεὶ δὲ ὑπὸ Θηβαίων κατήχθησαν ἐσ Πελοπόννησον, Ἐπιμηλίδην φασὶν ἀποσταλέντα οἰκιστὴν καλέσαι Κορώνειαν, εἶναι γὰρ αὐτὸν ἐκ Κορωνείασ τῆσ Βοιωτῶν, τοὺσ δὲ Μεσσηνίουσ ἐξ ἀρχῆσ τε οὐ κατορθοῦν περὶ τὸ ὄνομα καὶ μᾶλλον ἔτι ἀνὰ χρόνον ἐκνικῆσαι τὸ ἐκείνων ἁμάρτημα. λέγεται δὲ καὶ ἕτεροσ λόγοσ, ὡσ τοῦ τείχουσ τὰ θεμέλια ὀρύσσοντεσ ἐπιτύχοιεν κορώνῃ χαλκῇ. θεῶν δέ ἐστιν ἐνταῦθα Ἀρτέμιδόσ τε καλουμένησ Παιδοτρόφου καὶ Διονύσου καὶ Ἀσκληπιοῦ ναόσ·

τῷ μὲν δὴ Ἀσκληπιῷ καὶ Διονύσῳ λίθου, Διὸσ δὲ Σωτῆροσ χαλκοῦν ἄγαλμα ἐπὶ τῆσ ἀγορᾶσ πεποίηται. χαλκοῦν δὲ καὶ ἐν ἀκροπόλει τῆσ Ἀθηνᾶσ τὸ ἄγαλμά ἐστιν ἐν ὑπαίθρῳ, κορώνην ἐν τῇ χειρὶ ἔχουσα. εἶδον δὲ καὶ τοῦ Ἐπιμηλίδου μνῆμα· ἐφ’ ὅτῳ δὲ τὸν λιμένα Ἀχαιῶν καλοῦσιν, οὐκ οἶδα. ἐκ Κορώνησ δὲ ὡσ ὀγδοήκοντα σταδίουσ προελθόντι Ἀπόλλωνόσ ἐστιν ἱερὸν πρὸσ θαλάσσῃ τιμὰσ ἔχον·

ἀρχαιότατόν τε γὰρ λόγῳ τῷ Μεσσηνίων ἐστὶ καὶ νοσήματα ὁ θεὸσ ἰᾶται, Κόρυνθον δὲ Ἀπόλλωνα ὀνομάζουσι. τοῦτο μὲν δὴ ξόανον, τοῦ Ἀργεώτα δὲ χαλκοῦν ἐστι τὸ ἄγαλμα·

ἀναθεῖναι δέ φασι τοὺσ ἐν τῇ Ἀργοῖ πλεύσαντασ. τῇ Κορωναίων δὲ πόλει ἐστὶν ὅμοροσ Κολωνίδεσ·

οἱ δὲ ἐνταῦθα οὐ Μεσσήνιοί φασιν εἶναι, ἀλλὰ ἐκ τῆσ Ἀττικῆσ ἀγαγεῖν σφᾶσ Κόλαινον λέγουσι, Κολαίνῳ δὲ κόρυδον τὴν ὄρνιθα ἐκ μαντεύματοσ ἐσ τὴν ἀποικίαν ἡγήσασθαι. ἔμελλον δὲ ἄρα διάλεκτόν τε ἀνὰ χρόνον καὶ ἔθη μεταμαθήσεσθαι τὰ Δωριέων. κεῖται δὲ τὸ πόλισμα αἱ Κολωνίδεσ ἐπὶ ὑψηλοῦ, μικρὸν ἀπὸ θαλάσσησ. Ἀσιναῖοι δὲ τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆσ Λυκωρίταισ ὅμοροι περὶ τὸν Παρνασσὸν ᾤκουν·

ὄνομα δὲ ἦν αὐτοῖσ, ὃ δὴ καὶ ἐσ Πελοπόννησον διεσώσαντο, ἀπὸ τοῦ οἰκιστοῦ Δρύοπεσ. γενεᾷ δὲ ὕστερον τρίτῃ βασιλεύοντοσ Φύλαντοσ μάχῃ τε οἱ Δρύοπεσ ὑπὸ Ἡρακλέουσ ἐκρατήθησαν καὶ τῷ Ἀπόλλωνι ἀνάθημα ἤχθησαν ἐσ Δελφούσ· ἀναχθέντεσ δὲ ἐσ Πελοπόννησον χρήσαντοσ Ἡρακλεῖ τοῦ θεοῦ πρῶτα μὲν τὴν πρὸσ Ἑρμιόνι Ἀσίνην ἔσχον, ἐκεῖθεν δὲ ἐκπεσόντεσ ὑπὸ Ἀργείων οἰκοῦσιν ἐν τῇ Μεσσηνίᾳ, Λακεδαιμονίων δόντων καὶ ὡσ ἀνὰ χρόνον οἱ Μεσσήνιοι κατήχθησαν οὐ γενομένησ σφίσιν ὑπ’ αὐτῶν ἀναστάτου τῆσ πόλεωσ. Ἀσιναῖοι δὲ αὐτοὶ περὶ σφῶν οὕτω λέγουσι·

κρατηθῆναι μὲν ὑπὸ Ἡρακλέουσ μάχῃ συγχωροῦσιν ἁλῶναί τε τὴν ἐν τῷ Παρνασσῷ πόλιν, αἰχμάλωτοι δὲ γενέσθαι καὶ ἀχθῆναι παρὰ τὸν Ἀπόλλωνα οὔ φασιν· Εὐρυσθέωσ ἱκέται, καὶ σφίσιν Εὐρυσθέα ἅτε ἀπεχθανόμενον τῷ Ἡρακλεῖ δοῦναι τὴν ἐν τῇ Ἀργολίδι Ἀσίνην.

μόνοι δὲ τοῦ γένουσ τοῦ Δρυόπων οἱ Ἀσιναῖοι σεμνύνονται καὶ ἐσ ἡμᾶσ ἔτι τῷ ὀνόματι, οὐδὲν ὁμοίωσ καὶ Εὐβοέων οἱ Στύρα ἔχοντεσ.

εἰσὶ γὰρ καὶ οἱ Στυρεῖσ Δρύοπεσ τὸ ἐξ ἀρχῆσ, ὅσοι τῆσ πρὸσ τὸν Ἡρακλέα οὐ μετέσχον μάχησ, ἀπωτέρω τῆσ πόλεωσ ἔχοντεσ τὰσ οἰκήσεισ· ἀλλὰ οἱ μὲν Στυρεῖσ καλεῖσθαι Δρύοπεσ ὑπερφρονοῦσι, καθάπερ γε καὶ οἱ Δελφοὶ πεφεύγασιν ὀνομάζεσθαι Φωκεῖσ, Ἀσιναῖοι δὲ Δρύοπέσ τε τὰ μάλιστα χαίρουσι καλούμενοι καὶ τῶν ἱερῶν τὰ ἁγιώτατά εἰσι δῆλοι κατὰ μνήμην πεποιημένοι τῶν ποτὲ ἐν Παρνασσῷ σφισιν ἱδρυμένων. τοῦτο μὲν γὰρ Ἀπόλλωνόσ ἐστιν αὐτοῖσ ναόσ, τοῦτο δὲ Δρύοποσ ἱερὸν καὶ ἄγαλμα ἀρχαῖον· ἄγουσι καὶ παρὰ ἔτοσ αὐτῷ τελετήν, παῖδα τὸν Δρύοπα Ἀπόλλωνοσ εἶναι λέγοντεσ. κεῖται δὲ ἐπὶ θαλάσσῃ καὶ αὐτὴ κατὰ τὰ αὐτὰ τῇ ποτὲ ἐν μοίρᾳ τῇ Ἀργολίδι Ἀσίνῃ·

σταδίων δὲ τεσσαράκοντά ἐστιν ἐκ Κολωνίδων ἐσ αὐτὴν ὁδόσ, τοσαύτη δὲ καὶ ἐκ τῆσ Ἀσίνησ πρὸσ τὸν Ἀκρίταν καλούμενον. ἀνέχει δὲ ἐσ θάλασσαν ὁ Ἀκρίτασ, καὶ νῆσοσ Θηγανοῦσσά ἐστιν ἔρημοσ πρὸ αὐτοῦ· μετὰ δὲ τὸν Ἀκρίταν λιμήν τε Φοινικοῦσ καὶ νῆσοι κατ’ αὐτὸν Οἰνοῦσσαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 34

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 34)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION