헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́4́20́

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 20)

ἑνδεκάτῳ δὲ ἔτει τῆσ πολιορκίασ τήν τε Εἶραν ἐπέπρωτο ἁλῶναι καὶ ἀναστάτουσ γενέσθαι Μεσσηνίουσ, καὶ δή σφισιν ἐπετέλεσεν ὁ θεὸσ Ἀριστομένει καὶ Θεόκλῳ χρησθέν τι. τούτοισ γὰρ ἐλθοῦσιν ἐσ Δελφοὺσ μετὰ τὴν ἐπὶ τῇ τάφρῳ πληγὴν καὶ ἐπερομένοισ ὑπὲρ σωτηρίασ τοσόνδε εἶπεν ἡ Πυθία· εὖτε τράγοσ πίνῃσι Νέδησ ἑλικόρροον ὕδωρ,οὐκέτι Μεσσήνην ῥύομαι·

σχεδόθεν γὰρ ὄλεθροσ. εἰσὶ δὲ αἱ πηγαὶ τῆσ Νέδασ ἐν ὄρει τῷ Λυκαίῳ·

προελθὼν δὲ ὁ ποταμὸσ διὰ τῆσ Ἀρκάδων καὶ ἐπιστρέψασ αὖθισ ἐσ τὴν Μεσσηνίαν ὁρίζει τὰ ἐπὶ θαλάσσῃ Μεσσηνίοισ καὶ Ἠλείοισ τὴν γῆν. τότε δὲ οἳ μὲν τοὺσ αἶγασ τοὺσ ἄρρενασ ἐδεδοίκεσαν μὴ πίνωσιν ἀπὸ τῆσ Νέδασ· τοῖσ δὲ ἄρα ὁ δαίμων προεσήμαινε τοιόνδε. τὸ δένδρον τὸν ἐρινεόν εἰσιν Ἑλλήνων οἳ καλοῦσιν ὀλύνθην, Μεσσήνιοι δὲ αὐτοὶ τράγον. τότε οὖν πρὸσ τῇ Νέδᾳ πεφυκὼσ ἐρινεὸσ οὐκ ἐσ εὐθὺ ηὔξητο, ἀλλὰ ἔσ τε τὸ ῥεῦμα ἐπέστρεφε καὶ τοῦ ὕδατοσ ἄκροισ τοῖσ φύλλοισ ἐπέψαυε. θεασάμενοσ δὲ ὁ μάντισ Θέοκλοσ συνεβάλετο ὡσ τὸν τράγον τὸν πίνοντα ἐκ τῆσ Νέδασ προεῖπεν ἡ Πυθία τὸν ἐρινεὸν τοῦτον καὶ ὡσ ἤδη Μεσσηνίοισ ἥκει τὸ χρεών·

καὶ ἐσ μὲν τοὺσ ἄλλουσ εἶχεν ἐν ἀπορρήτῳ, Ἀριστομένην δὲ πρόσ τε τὸν ἐρινεὸν ἤγαγε καὶ ἀνεδίδασκεν ὡσ τῆσ σωτηρίασ ἐξήκοι σφίσιν ὁ χρόνοσ. Ἀριστομένησ δὲ ἔχειν οὕτω πείθεται καὶ ἀναβολὴν οὐκέτι εἶναί σφισι, προενοήσατο δὲ καὶ ἐκ τῶν παρόντων. καὶ ἦν γάρ τι ἐν ἀπορρήτῳ τοῖσ Μεσσηνίοισ, ἔμελλε δὲ ἀφανισθὲν ὑποβρύχιον τὴν Μεσσήνην κρύψειν τὸν πάντα αἰῶνα, φυλαχθὲν δὲ οἱ Λύκου τοῦ Πανδίονοσ χρησμοὶ Μεσσηνίουσ ἔλεγον χρόνῳ ποτὲ ἀνασώσεσθαι τὴν χώραν·

τοῦτο δὴ ὁ Ἀριστομένησ ἅτε ἐπιστάμενοσ τοὺσ χρησμούσ, ἐπεὶ νὺξ ἐγίνετο, ἐκόμιζε. παραγενόμενοσ δὲ ἔνθα τῆσ Ἰθώμησ ἦν τὸ ἐρημότατον, κατώρυξεν ἐσ Ἰθώμην τὸ ὄροσ, καὶ Δία Ἰθώμην ἔχοντα καὶ θεοὺσ οἳ Μεσσηνίουσ <ἐσ> ἐκεῖνο ἔσωζον φύλακασ μεῖναι τῆσ παρακαταθήκησ αἰτούμενοσ, μηδὲ ἐπὶ Λακεδαιμονίοισ ποιῆσαι τὴν μόνην καθόδου Μεσσηνίοισ ἐλπίδα.

μετὰ δὲ τοῦτο τοῖσ Μεσσηνίοισ ἤρχετο, καθὸ καὶ Τρωσὶν ἔτι πρότερον, γίνεσθαι κακὰ ἀπὸ μοιχείασ.

ἐπεκράτουν μὲν αὐτοὶ ἐπεὶ ἐκράτουν τοῦ τε ὄρουσ καὶ τοῦ πρὸσ τὴν Εἶραν ἄχρι τῆσ Νέδασ, ἦσαν δὲ οἰκήσεισ καὶ ἔξω πυλῶν ἐνίοισ. αὐτόμολοσ δὲ ἐσ αὐτοὺσ ἐκ τῆσ Λακωνικῆσ ἄλλοσ μὲν ἀφίκετο οὐδείσ, οἰκέτησ δὲ Ἐμπεράμου βουκόλοσ ἐλαύνων τοῦ δεσπότου τὰσ βοῦσ· ὁ δὲ Ἐμπέραμοσ ἦν ἀνὴρ ἐν Σπάρτῃ δόκιμοσ. οὗτοσ ὁ βουκόλοσ ἔνεμεν οὐ πόρρω τῆσ Νέδασ.

ἀνδρὸσ οὖν τῶν Μεσσηνίων τῶν οὐκ ἐντὸσ τείχουσ ἐχόντων οἴκησιν γυναῖκα εἶδεν ἐφ’ ὕδωρ ἐλθοῦσαν· ἐρασθεὶσ δὲ διαλεχθῆναί τε ἐτόλμησε καὶ δοὺσ δῶρα συγγίνεται. καὶ ἀπὸ τούτου τὸν ἄνδρα παρεφύλασσεν αὐτῆσ, ὁπότε ἀποχωρήσειεν ἐσ τὴν φρουράν. ἀνὰ μέροσ δὲ τοῖσ Μεσσηνίοισ τῆσ ἀκροπόλεωσ ἐπήγετο ἡ φυλακή· ταύτῃ γὰρ τοὺσ πολεμίουσ μάλιστα ἐδεδοίκεσαν μὴ ὑπερβῶσιν αὐτοῖσ ἐσ τὴν πόλιν. ὁπότε οὖν οὗτοσ ἀποχωρήσειε, τηνικαῦτα ὁ βουκόλοσ ἐφοίτα παρὰ τὴν γυναῖκα. καί ποτε ἔτυχε σὺν ἄλλοισ ἐσ ἐκεῖνον περιήκουσα ἐν τῇ νυκτὶ <ἡ> φυλακή, ἔτυχε δὲ καὶ ὑείν πολλῷ τὸν θεόν, καὶ ἐκλείπουσιν οἱ Μεσσήνιοι τὴν φρουράν·

τὸ γὰρ ὕδωρ ἐβιάζετο σφᾶσ ἀθρόον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταχεόμενον, οὔτε ἐπάλξεων ἐνῳκοδομημένων οὔτε πύργων ὑπὸ σπουδῆσ τοῦ τειχισμοῦ, καὶ ἅμα οὐδὲ κινήσεσθαι τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἤλπιζον ἐν ἀσελήνῳ νυκτὶ καὶ οὕτω χειμερίῳ.

Ἀριστομένησ δὲ οὐ πολλαῖσ πρότερον ἡμέραισ Κεφαλλῆνα ἔμπορον, ἑαυτῷ ξένον καὶ ἐσάγοντα ἐσ τὴν Εἶραν ὁπόσων ἐδέοντο, ἑαλωκότα ὑπὸ Λακεδαιμονίων καὶ τοξοτῶν Ἀπτεραίων ὧν ἦρχεν Εὐρύαλοσ Σπαρτιάτησ, τοῦτον τὸν Κεφαλλῆνα ἀφαιρούμενοσ ἐκεῖνον μὲν καὶ τὰ χρήματα ὁπόσα ἦγεν ἀπέσωσεν, αὐτὸσ δὲ ἐτέτρωτο καὶ οὐκ ἐδύνατο ἐπιφοιτᾶν τοῖσ φυλάσσουσι καθάπερ εἰώθει.

τοῦτο μάλιστα αἴτιον ἐγένετο ἐκλειφθῆναι τὴν ἀκρόπολιν· τῶν τε δὴ ἄλλων ἕκαστοσ ἀνεχώρησεν ἀπὸ τῆσ φρουρᾶσ καὶ τῆσ ὑπὸ τοῦ βουκόλου μοιχευομένησ ὁ ἀνήρ.

ἡ δὲ τηνικαῦτα ἔνδον εἶχε τὸν βουκόλον, αἰσθάνεταί τε τοῦ ἀνδρὸσ ἐπιόντοσ καὶ αὐτίκα ὡσ τάχουσ εἶχεν ἀποκρύπτει τὸν ἄνθρωπον. ἐσελθόντα δὲ τὸν ἄνδρα ἐφιλοφρονεῖτο ὡσ οὔπω πρότερον καὶ ἠρώτα καθ’ ἥν τινα αἰτίαν ἥκοι. ὁ δὲ οὔτε μεμοιχευμένην εἰδὼσ οὔτε ἔνδον ὄντα τὸν βουκόλον ἐχρῆτο τῷ ἀληθεῖ λόγῳ, καὶ αὐτόσ τε διὰ τοῦ ὄμβρου τὸ βίαιον καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον ἔφασκεν ἀπολελοιπέναι τὴν φρουράν. ἐπηκροᾶτο δὲ λέγοντοσ ὁ βουκόλοσ, καὶ ὡσ ἀκριβῶσ ἐπύθετο ἕκαστα, αὖθισ ἐκ τῶν Μεσσηνίων ἐσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἀφίκετο αὐτόμολοσ.

δεσπότησ προσεκάθητο τῇ Εἴρᾳ.

ἀφικόμενοσ οὖν ἐσ τοῦτον πρῶτα μὲν τὸ ἐπὶ τῷ δρασμῷ παρῃτεῖτο ἁμάρτημα, δεύτερα δὲ ἀνεδίδασκεν ὡσ τὴν Εἶραν ἐν τῷ παρόντι μάλιστα αἱρήσουσιν, αὐτὰ ἕκαστα ὁπόσα ᾔσθετο τοῦ Μεσσηνίου διηγούμενοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 20

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 20)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION