Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 94

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 94)

ἐπὶ τούτοισ λεχθεῖσιν ὁ Κύνουλκοσ πιεῖν ᾔτησε δηκόκταν, δεῖν λέγων ἁλμυροὺσ λόγουσ γλυκέσιν ἀποκλύζεσθαι νάμασι. πρὸσ ὃν ὁ Οὐλπιανὸσ σχετλιάσασ καὶ τύψασ τῇ χειρὶ τὸ προσκεφάλαιον ἔφη· μέχρι πότε βαρβαρίζοντεσ οὐ παύσεσθε; ἢ ἑώσ ἂν καταλιπὼν τὸ συμπόσιον οἴχωμαι, πέττειν ὑμῶν τοὺσ λόγουσ οὐ δυνάμενοσ; καὶ ὅσ· ἐν Ῥώμῃ τῇ βασιλευούσῃ διατρίβων τὰ νῦν, ὦ λῷστε, ἐπιχωρίῳ κέχρημαι κατὰ τὴν συνήθειαν φωνῇ . καὶ γὰρ παρὰ τοῖσ ἀρχαίοισ ποιηταῖσ καὶ συγγραφεῦσι τοῖσ σφόδρα ἑλληνίζουσιν ἔστιν εὑρεῖν καὶ Περσικὰ ὀνόματα κείμενα διὰ τὴν τῆσ χρήσεωσ συνήθειαν, ὡσ τοὺσ παρασάγγασ καὶ τοὺσ ἀστάνδασ καὶ τοὺσ ἀγγάρουσ καὶ τὴν σχοῖνον ἢ τὸν σχοῖνον μέτρον δ’ ἐστὶ τοῦτο ὁδοῦ μέχρι νῦν οὕτωσ παρὰ πολλοῖσ καλούμενον. μακεδονίζοντὰσ τ’ οἶδα πολλοὺσ τῶν Ἀττικῶν διὰ τὴν ἐπιμιξίαν.

βέλτιον δ’ ἦν μοι αἷμα ταύρειον πιεῖν, ὁ Θεμιστοκλέουσ γὰρ θάνατοσ αἱρετώτεροσ, ἢ εἰσ σὲ ἐμπεσεῖν. οὐ γὰρ ἂν εἴποιμι Ταύρειον ὕδωρ πιεῖν, ὅπερ σὺ οὐκ οἶσθα τί ἐστιν οὐδὲ γὰρ ἐπίστασαι ὅτι καὶ παρὰ τοῖσ ἀρίστοισ τῶν ποιητῶν καὶ συγγραφέων εἴρηταί τινα καὶ φαῦλα. Κηφισόδωροσ γοῦν ὁ Ἰσοκράτουσ τοῦ ῥήτοροσ μαθητὴσ ἐν τῷ τρίτῳ τῶν πρὸσ Ἀριστοτέλην λέγει ὅτι εὑρ́οι τισ ἂν ὑπὸ τῶν ἄλλων ποιητῶν ἢ καὶ σοφιστῶν ἓν ἢ δύο γοῦν πονηρῶσ εἰρημένα, οἱᾶ παρὰ μὲν Ἀρχιλόχῳ τὸ πάντ’ ἄνδρ’ ἀποσκολύπτειν, Θεοδώρῳ δὲ τὸ κελεύειν μὲν πλέον ἔχειν, ἐπαινεῖν δὲ τὸ ἴσον, Εὐριπίδῃ τε τὸ τὴν γλῶτταν ὀμωμοκέναι φάναι καὶ Σοφοκλεῖ τὸ ἐν Αἰθίοψιν εἰρημένον τοιαῦτὰ τοί σοι πρὸσ χάριν τε κου’ βίᾳ λέγω, σὺ δ’ αὐτὸσ ὥσπερ οἱ σοφοὶ τὰ μὲν δίκαι’ ἐπαίνει, τοῦ δὲ κερδαίνειν ἔχου.

καὶ ἀλλαχοῦ δ’ ὁ αὐτὸσ ἔφη μηδὲν εἶναι ῥῆμα σὺν κέρδει κακὸν Ὁμήρῳ δὲ τὸ τὴν Ἥραν ἐπιβουλεῦσαι τῷ Διὶ καὶ τὸν Ἄρη μοιχεύειν·

ἐφ’ οἷσ πάντεσ κατηγοροῦσιν αὐτῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION