Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 64

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 64)

ἔτι τοῦ Οὐλπιανοῦ διαλεγομένου παῖδεσ ἐπεισῆλθον φέροντεσ ἐπὶ δίσκων καράβουσ μείζονασ Καλλιμέδοντοσ τοῦ ῥήτοροσ, ὃσ διὰ τὸ φιληδεῖν τῷ βρώματι Κάραβοσ ἐπεκλήθη. Ἄλεξισ μὲν οὖν αὐτὸν ἐν Δορκίδι ἢ Ποππυζούσῃ φίλιχθυν εἶναι κοινῶσ παραδίδωσι καθάπερ καὶ ἄλλοι τῶν κωμῳδιοποιῶν, λέγων οὕτωσ· τοῖσ ἰχθυοπώλαισ ἐστὶν ἐψηφισμένον, ὥσ φασι, χαλκῆν Καλλιμέδοντοσ εἰκόνα στῆσαι Παναθηναίοισιν ἐν τοῖσ ἰχθύσιν, ἔχουσαν ὀπτὸν κάραβον ἐν τῇ δεξιᾷ, ὡσ αὐτὸν ὄντ’ αὐτοῖσι τῆσ τέχνησ μόνον σωτῆρα, τοὺσ ἄλλουσ δὲ πάντασ ζημίαν. περισπούδαστοσ δὲ ἦν πολλοῖσ ἡ τοῦ καράβου βρῶσισ, ὡσ ἔστι δεῖξαι διὰ πολλῶν τῆσ κωμῳδίασ μερῶν ἀρκέσει δὲ τὰ νῦν Ἀριστοφάνησ ἐν ταῖσ Θεσμοφοριαζούσαισ οὕτωσ λέγων ἰχθὺσ ἐωνηταί τισ ἢ σηπίδιον ἢ τῶν πλατειῶν καρίδων ἢ πουλύπουσ ἢ νῆστισ ὀπτᾶτ’ ἢ γαλεὸσ ἢ τευθίδεσ;

β. μὰ τὸν Δί’, οὐ δῆτ’, Α. οὐδὲ βατίσ; β. οὒ φημ’ ἐγώ. α. οὐ χόριον οὐδὲ πυὸσ οὐδ’ ἧπαρ κάπρου οὐδὲ σχαδόνεσ οὐδ’ ἠτριαῖον δέλφακοσ οὐδ’ ἐγχέλειον οὐδὲ κάραβον μέγαν γυναιξὶ κοπιώσαισ ἐπεχορηγήσατε; πλατείασ δὲ καρῖδασ ἂν εἰή λέγων τοὺσ ἀστακοὺσ καλουμένουσ, ὧν μνημονεύει Φιλύλλιοσ ἐν Πόλεσι.

καὶ Ἀρχέστρατοσ γὰρ ἐν τῷ διαβοήτῳ ποιήματι οὐδ’ ὅλωσ που κάραβον ὀνομάζων ἀστακὸν προσαγορεύει, ὥσπερ κἀν τούτοισ. ἀλλὰ παρεὶσ λῆρον πολὺν ἀστακὸν ὠνοῦ τὸν τὰσ χεῖρασ ἔχοντα μακρὰσ ἄλλωσ τε βαρείασ, τοὺσ δὲ πόδασ μικρούσ, βραδέωσ δ’ ἐπὶ γαῖαν ὀρούει.

εἰσὶ δὲ πλεῖστοι μὲν πάντων ἀρετῇ τε κράτιστοι ἐν Λιπάραισ· πολλοὺσ δὲ καὶ Ἑλλήσποντοσ ἀθροίζει. καὶ Ἐπίχαρμοσ δ’· ἐν Ἥβασ γάμῳ τὸν προειρημένον ἀστακὸν ὑπὸ τοῦ Ἀρχεστράτου δηλοῖ ὅτι κάραβόσ ἐστι λέγων οὕτωσ · ἐντὶ δ’ ἀστακοὶ κολύβδαιναί τε χὢσ τὰ πόδι’ ἔχει μικρά, τὰσ χεῖρασ δὲ μακράσ, κάραβοσ δὲ τὤνυμα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION