Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 50

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 50)

τοσούτων λεχθέντων καὶ περὶ τούτων οὐδὲ τῶν ἰατρῶν οἱ παρόντεσ ἀσύμβολοι μετειλήφασιν. ἔφη γὰρ ὁ Διονυσοκλῆσ· "Μνησίθεοσ ὁ Ἀθηναῖοσ ἐν τῷ περὶ ἐδεστῶν ἔφη· "κεφαλὴ καὶ πόδεσ ὑὸσ οὐ πολὺ τὸ τρόφιμον καὶ λιπαρὸν ἐν ἑαυτοῖσ ἔχουσι. καὶ ὁ Λεωνίδησ· "δήμων ἐν δ’ Ἀτθίδοσ Σ32 Ἀφείδαντα, φησί, βασιλεύοντα Ἀθηνῶν Θυμοίτησ ὁ νεώτεροσ ἀδελφὸσ νόθοσ ὢν ἀποκτείνασ αὐτὸσ ἐβασίλευσεν. "ἐφ’ οὗ Μέλανθοσ Μεσσήνιοσ ἐκπεσὼν τῆσ πατρίδοσ ἐπήρετο τὴν Πυθίαν ὅπου κατοικήσει, ἡ δὲ ἔφη, ἔνθα ἂν ξενίοισ πρῶτον τιμηθῇ τοὺσ πόδασ αὐτῷ καὶ τὴν κεφαλὴν ἐπὶ τῷ δείπνῳ παραθέντων. "καὶ τοῦτ’ ἐγένετο αὐτῷ ἐν Ἐλευσῖνι· "τῶν ἱερειῶν γὰρ τότε πάτριόν τινα ἑορτὴν ἐπιτελουσῶν καὶ πάντα τὰ κρέα κατανηλωκυιῶν, τῶν δὲ ποδῶν καὶ τῆσ κεφαλῆσ ὑπολοίπων ὄντων ταῦτα τῷ Μελάνθῳ ἀπέστειλαν. μήτρα ἑξῆσ ἐπεισηνέχθη, μητρόπολίσ τισ ὡσ ἀληθῶσ οὖσα καὶ μήτηρ τῶν Ἱπποκράτουσ υἱῶν, οὓσ εἰσ ὑωδίαν κωμῳδουμένουσ οἶδα. εἰσ ἣν ἀποβλέψασ ὁ Οὐλπιανὸσ ἄγε δή, ἔφη, ἄνδρεσ φίλοι, παρὰ τίνι κεῖται ἡ μήτρα;

ἱκανῶσ γὰρ γεγαστρίσμεθα καὶ καιρὸσ ἤδη ’ στὶ καὶ λέγειν ἡμᾶσ. τοῖσ δὲ κυνικοῖσ τοῦτο παρακελεύομαι σιωπᾶν κεχορτασμένοισ ἀφειδῶσ, πλὴν εἰ μὴ καὶ τῶν σιαγόνων καὶ τῶν κεφαλῶν κατατρῶξαι βούλονται καὶ τὰ ὀστᾶ, ὧν οὐδεὶσ φθόνοσ αὐτοῖσ ἀπολαύειν ὡσ κυσί τοῦτο γάρ εἰσι καὶ εὔχονται καλεῖσθαι. νόμοσ δὲ λείψαν’ ἐκβάλλειν κυσίν, ἐν Κρήσσαισ ὁ Εὐριπίδησ ἔφη.

πάντα γὰρ ἐσθίειν καὶ πίνειν θέλουσιν, ἐπὶ νοῦν οὐ λαμβάνοντεσ ὅπερ ὁ θεῖοσ Πλάτων ἔφη ἐν ΠρωταγόρᾳΣ32 ’ τὸ περὶ ποιήσεωσ διαλέγεσθαι ὁμοιότατον εἶναι τοῖσ συμποσίοισ τοῖσ τῶν φαύλων καὶ ἀγοραίων ἀνθρώπων. καὶ γὰρ οὗτοι διὰ τὸ μὴ δύνασθαι ἀλλήλοισ δι’ αὑτῶν συνεῖναι ἐν τῷ πότῳ μηδὲ διὰ τῆσ ἑαυτῶν φωνῆσ καὶ λόγων τῶν ἑαυτῶν ὑπὸ ἀπαιδευσίασ τιμίασ ποιοῦσι τὰσ αὐλητρίδασ, πολλοῦ μισθούμενοι ἀλλοτρίαν φωνὴν τὴν τῶν αὐλῶν, καὶ διὰ τῆσ ἐκείνων φωνῆσ ἀλλήλοισ ξύνεισιν. ὅπου δὲ καλοὶ καὶ ἀγαθοὶ ξυμπόται καὶ πεπαιδευμένοι εἰσίν, οὐκ ἂν ἴδοισ οὔτε αὐλητρίδασ οὔτε ὀρχηστρίδασ οὔτε ψαλτρίασ, ἀλλ’ αὐτοὺσ ἑαυτοῖσ ἱκανοὺσ ὄντασ συνεῖναι ἄνευ τῶν λήρων τε καὶ παιδιῶν τούτων διὰ τῆσ ἑαυτῶν φωνῆσ, λέγοντάσ τε καὶ ἀκούοντασ ἐν μέρει ἑαυτῶν κοσμίωσ, κἂν πάνυ πολὺν οἶνον πίωσι.

, τοῦτο δ’ ὑμεῖσ ποιεῖτε, ὦ Κύνουλκε· τῶν λόγων ἡδονήν, ζῶντεσ κατὰ τὸν αὐτὸν Πλάτωνα, ὃσ ἐν τῷ Φιλήβῳ φησίν, οὐκ ἀνθρώπου βίον, ἀλλά τινοσ πλεύμονοσ ἢ τῶν ὅσα θαλάττια μετ’ ὀστρεΐνων ἔμψυχά ἐστι σωμάτων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION