Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 98

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 98)

ὅτι δὲ καὶ τὸν οἶνον ἔψυχον ὑπὲρ τοῦ ψυχρότερον αὐτὸν πίνειν Στράττισ φησὶν ἐν Ψυχασταῖσ· · οἶνον γὰρ πιεῖν οὐδ’ ἂν εἷσ δέξαιτο θερμόν, ἀλλὰ πολὺ τοὐναντίον ψυχόμενον ἐν τῷ φρέατι καὶ χιόνι μεμιγμένον. καὶ ὁ Λύσιπποσ ἐν Βάκχαισ· Ἕρμων, τί ἔστι; πῶσ ἔχομεν; β. τί δ’ ἄλλο γ’ ἢ ὁ πατήρ ἄνωθεν ἐσ τὸ φρέαρ, ἐμοὶ δοκεῖν, ὥσπερ τὸν οἶνον τοῦ θέρουσ καθεῖκέ με. Δίφιλοσ δ’ ἐν Μνηματίῳ φησὶν ψῦξον τὸν οἶνον, Δῶρι. Πρωταγορίδησ δ’ ἐν β’ τῶν κωμικῶν ἱστοριῶν τὸν Ἀντιόχου τοῦ βασιλέωσ κατὰ τὸν ποταμὸν διηγούμενοσ πλοῦν λέγει τι καὶ περὶ ἐπιτεχνήσεωσ ψυχρῶν ὑδάτων ἐν τούτοισ· ’ τὴν γὰρ ἡμέραν ἀνηλιάζοντεσ αὐτό, τῆσ νυκτὸσ ἀπηθοῦντεσ τὸ παχύτατον τὸ λοιπὸν ἐξαιθριάζουσιν ἐν ὑδρίαισ κεραμέαισ ἐπὶ τῶν μετεωροτάτων μερῶν τῆσ οἰκήσεωσ, δι’ ὅλησ τε τῆσ νυκτὸσ δύο παῖδεσ ὕδατι τὰ τεύχη καταρραίνουσιν.

ὄρθρου δὲ καθαιροῦντεσ καὶ τὴν ὑποστάθμην πάλιν ὑποσπῶντεσ λεπτόν τε ποιοῦντεσ αὐτὸ καὶ πρὸσ ὑγίειαν οἱο͂ν ἄριστον ἐν ἀχύροισ τιθέασιν τὰσ ὑδρίασ, εἶθ’ οὕτωσ χρῶνται χιόνοσ οὐδ’ ἡντινοῦν χρείαν ἔχοντεσ λακκαίου δὲ ὕδατοσ μνημονεύει Ἀναξίλασ ἐν Αὐλητῇ οὕτωσ· ὕδατόσ τε λακκαίου παρ’ ἐμοῦ τουτὶ γέ σοι νόμιζ’ ὑπάρχειν.

καὶ πάλιν ἴσωσ τὸ λακκαῖὸν γ’ ὕδωρ ἀπόλωλ’ ἐμόν.

Ἀπολλόδωροσ δ’ ὁ Γελῷοσ καὶ τοῦ λάκκου αὐτοῦ, ὥσπερ ἡμεῖσ λέγομεν, μνημονεύει ἐν Ἀπολιπούσῃ οὕτωσ· ἀγωνιῶσα τόν τε τοῦ λάκκου κάδον λύσασα καὶ τὸν τοῦ φρέατοσ εὐτρεπεῖσ τὰσ ἱμονιὰσ πεποίηκασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION