Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 96

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 96)

εἰ γὰρ οἱ κρατῆρεσ ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότοσ τῆσ ὀνομασίασ ἔτυχον οὗτοί τε κερασθέντεσ παρέκειντο πλήρεισ, οὐ ζέον τὸ ποτὸν παρεῖχον, λεβήτων τρόπον ὑποκαιόμενοι. ὅτι γὰρ οἴδασι θερμὸν ὕδωρ Εὔπολισ μὲν ἐν Δήμοισ παρίστησι· τὸ χαλκίον θέρμαινέ θ’ ἡμῖν καὶ θύη πέττειν τινὰ κέλευ’, ἵνα σπλάγχνοισι συγγενώμεθα. Ἀντιφάνησ δ’ ἐν Ὀμφάλῃ · ἐν χύτρᾳ δέ μοι ὅπωσ ὕδωρ ἕψοντα μηδέν’ ὄψομαι. οὐ γὰρ κακὸν ἔχω μηδ’ ἔχοιμ’. ἐὰν δ’ ἄρα στρέφῃ με περὶ τὴν γαστέρ’ ἢ τὸν ὀμφαλόν, παρὰ Φερτάτου δακτύλιόσ ἐστί μοι δραχμῆσ. ἐν δ’ Ἀλειπτρίᾳ φέρεται τὸ δρᾶμα καὶ ὡσ Ἀλέξιδοσ · ἐὰν δὲ τοὐργαστήριον ποιῆτε περιβόητον, κατασκεδῶ, νὴ τὴν φίλην Δήμητρα, τὴν μεγίστην ἀρύταιναν ὑμῶν ἐκ μέσου βάψασα τοῦ λέβητοσ ζέοντοσ ὕδατοσ· εἰ δὲ μή,1 μηδέποθ’ ὕδωρ πίοιμι ἐλευθέριον.

Πλάτων δ’ ἐν δ’ Πολιτείασ· πλέονοσ ἄν τινοσ ἐπιθυμία ἐν τῇ ψυχῇ εἰή; οἱο͂ν δίψα ἐστὶ δίψα ἆρά γε θερμοῦ ποτοῦ ἢ ψυχροῦ ἢ πολλοῦ ἢ ὀλίγου ἢ καὶ ἑνὶ λόγῳ ποιοῦ τινοσ πώματοσ; ἢ ἐὰν μέν τισ θερμότησ τῷ δίψει προσῇ, τὴν τοῦ θερμοῦ ἐπιθυμίαν προσπαρέχοιτ’ ἄν, ἐὰν δὲ ψυχρότησ, τὴν τοῦ ψυχροῦ, ἐὰν δὲ διὰ πλήθουσ παρουσίαν πολλὴ ἡ δίψα ᾖ, τὴν τοῦ πολλοῦ παρέξεται, ἐὰν δὲ ὀλίγη, τὴν τοῦ ὀλίγου; αὐτὸ δὲ τὸ διψῆν οὐ μή ποτε ἄλλου γένηται ἐπιθυμία ἢ οὗπερ πέφυκεν, αὐτοῦ πώματοσ, καὶ αὖ τὸ πεινῆν βρώματοσ;

’ Σῆμοσ δὲ ὁ Δήλιοσ ἐν β’ Νησιάδοσ ἐν Κιμώλῳ τῇ νήσῳ φησὶ ψυχεῖα κατεσκευάσθαι θέρουσ ὀρυκτά, ἔνθα χλιεροῦ ὕδατοσ πλήρη κεράμια καταθέντεσ κομίζονται χιόνοσ οὐδὲν διάφορα, τὸ δὲ χλιαρὸν ὕδωρ Ἀθηναῖοι μετάκερασ καλοῦσιν, ὡσ Σώφιλοσ ἐν Ἀνδροκλεῖ. Ἄλεξισ δ’ ἐν Λοκροῖσ· αἱ δὲ παῖδεσ παρέχεον ἡ μὲν τὸ θερμόν, ἡ δ’ ἑτέρα τὸ μετάκερασ.

καὶ Φιλήμων ἐν Κορινθίᾳ. Ἄμφισ δ’ ἐν Βαλανείῳ· ἀνεβόησ1’ ὕδωρ ἐνεγκεῖν θερμόν, ἄλλοσ μετάκερασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION