Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 77

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 77)

Ἀρχέστρατοσ δ’ ἐν τῇ Γαστρονομίᾳ περὶ ἀλφίτων καὶ ἄρτων οὕτωσ ἐκτίθεται· πρῶτα μὲν οὖν δώρων μεμνήσομαι ἠυκόμοιο Δήμητροσ, φίλε Μόσχε· σὺ δ’ ἐν φρεσὶ βάλλεο σῇσιν. ἔστι γὰρ οὖν τὰ κράτιστα λαβεῖν βέλτιστά τε πάντων, εὐκάρπου κριθῆσ καθαρῶσ ἠσσημένα πάντα,2 ἐν Λέσβῳ κλεινῆσ Ἐρέσου περικύμονι μαστῷ, λευκότερ’ αἰθερίασ χιόνοσ, θεοὶ εἴπερ ἔδουσιν ἄλφιτ’, ἐκεῖθεν ἰὼν Ἑρμῆσ αὐτοῖσ ἀγοράζει, ἐστὶ δὲ κἀν Θήβαισ ταῖσ ἑπταπύλοισ ἐπιεικῆ κἀν Θάσῳ ἒν τ’ ἄλλαισ πόλεσίν τισιν, ἀλλὰ γίγαρτα φαίνονται πρὸσ ἐκεῖνα· σαφεῖτάδ’ ἐπίστασο δόξῃ.

στρογγυλοδίνητοσ δὲ τετριμμένοσ εὖ κατὰ χεῖρα κόλλιξ Θεσσαλικόσ σοι ὑπαρχέτω, ὃν καλέουσι κεῖνοι κριμνίταν, οἱ δ’ ἄλλοι χόνδρινον ἄρτον. εἶτα τὸν ἐκ Τεγέησ σεμιδάλεοσ υἱὸν ἐπαινῶ ἐγκρυφίαν.

τὸν δ’ εἰσ ἀγορὰν ποιεύμενον ἄρτον αἱ κλειναὶ παρέχουσι βροτοῖσ κάλλιστον Ἀθῆναι. ἐν δὲ φερεσταφύλοισ Ἐρυθραῖσ ἐκ κλιβάνου ἐλθὼν λευκὸσ ἁβραῖσ θάλλων ὡρ́αισ τέρψει παρὰ δεῖπνον. ταῦτ’ εἰπὼν ὁ τένθησ Ἀρχέστρατοσ καὶ τὸν τῶν ἄρτων ποιητὴν ἔχειν συμβουλεύει Φοίνικα ἢ Λυδὸν ἠγνόει γὰρ τοὺσ ἀπὸ τῆσ Καππαδοκίασ ἀρτοποιοὺσ ἀρίστουσ ὄντασ, λέγει δ’ οὕτωσ· ἔστω δή σοι ἀνὴρ Φοῖνιξ ἢ Λυδὸσ ἐν οἴκῳ, ὅστισ ἐπιστήμων ἔσται σίτοιο κατ’ ἦμαρ παντοίασ ἰδέασ τεύχειν, ὡσ ἂν σὺ κελεύῃσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION