Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 6

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 6)

σῦκα. φησὶν ὁ Μάγνοσ· "οὐδενὶ γὰρ τῶν περὶ σύκων λόγων παραχωρήσαιμι ἄν, κἂν ἀπὸ κράδησ ἀποκρέμασθαι δέῃ· "φιλόσυκοσ γάρ εἰμι δαιμονίωσ· "λέξω τά μοι προσπίπτοντα ‐ ἡ συκῆ, ἄνδρεσ φίλοι, ἡγεμὼν τοῦ καθαρείου βίου τοῖσ ἀνθρώποισ ἐγένετο. "δῆλον δὲ τοῦτο ἐκ τοῦ καλεῖν τοὺσ Ἀθηναίουσ ἱερὰν μὲν συκῆν τὸν τόπον ἐν ᾧ πρῶτον εὑρέθη, τὸν δ’ ἀπ’ αὐτῆσ καρπὸν ἡγητηρίαν διὰ τὸ πρῶτον εὑρεθῆναι τῆσ ἡμέρου τροφῆσ, τῶν δὲ σύκων ἐστὶ γένη πλείονα. "Ἀττικὸν μέν, οὗ μνημονεύει Ἀντιφάνησ ἐν Ὁμωνύμοισ· "ἐπαινῶν δὲ τὴν χώραν τὴν Ἀττικὴν τάδε λέγει· "οἱᾶ δ’ ἡ χώρα φέρει διαφέροντα πάσησ, Ἱππόνικε, τῆσ οἰκουμένησ, τὸ μέλι, τοὺσ ἄρτουσ, τὰ σῦκα. "β. σῦκα μέν, νὴ τὸν Δία, πάνυ φέρει. "Ἴστροσ δ’ ἐν τοῖσ Ἀττικοῖσ οὐδ’ ἐξάγεσθαί φησι τῆσ Ἀττικῆσ τὰσ ἀπ’ αὐτῶν γινομένασ ἰσχάδασ, ἵνα μόνοι ἀπολαύοιεν οἱ κατοικοῦντεσ· "καὶ ἐπεὶ πολλοὶ ἐνεφανίζοντο διακλέπτοντεσ, οἱ τούτουσ μηνύοντεσ τοῖσ δικασταῖσ ἐκλήθησαν τότε πρῶτον συκοφάνται. "Ἄλεξισ δ’ ἐν Ποιητῇ φησιν ὁ συκοφάντησ οὐ δικαίωσ τοὔνομα ἐν τοῖσι μοχθηροῖσίν ἐστι κείμενον. "ἔδει γὰρ ὅστισ χρηστὸσ ἦν ἡδύσ τ’ ἀνήρ, τὰ σῦκα προστεθέντα δηλοῦν τὸν τρόπον νυνὶ δὲ πρὸσ μοχθηρὸν ἡδὺ προστεθὲν ἀπορεῖν πεποίηκε διὰ τί τοῦθ’ οὕτωσ ἔχει. "Φιλόμνηστοσ δ’ ἐν τῷ περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ Σμινθείων φησίν ἐπεὶ καὶ ὁ συκοφάντησ ἐντεῦθεν προσηγορεύθη, διὰ τὸ εἶναι τότε τὰ ἐπιζήμια καὶ τὰσ εἰσφορὰσ σῦκα καὶ οἶνον καὶ ἔλαιον, ἀφ’ ὧν τὰ κοινὰ διῴκουν, καὶ τοὺσ ταῦτα εἰσπράττοντασ καὶ φαίνοντασ ἐκάλουν, ὡσ ἐοίκε, συκοφάντασ, αἱρούμενοι τοὺσ ἀξιοπιστοτάτουσ τῶν πολιτῶν. Λακωνικοῦ δὲ σύκου μνημονεύει ἐν Γεωργοῖσ Ἀριστοφάνησ ταδὶ λέγων συκᾶσ φυτεύω, πάντα πλὴν Λακωνικῆσ· "τοῦτο γὰρ τὸ σῦκον ἐχθρόν ἐστι καὶ τυραννικόν. οὐ γὰρ ἦν ἂν μικρόν, εἰ μὴ μισόδημον ἦν σφόδρα, μικρὸν δὲ αὐτὸ εἶπε διὰ τὸ μὴ μέγα εἶναι φυτόν. Ἄλεξισ δ’ ἐν Ὀλυνθίῳ Φρυγίων σύκων μνημονεύων φησί τό τε θειοφανὲσ μητρῷον ἐμοὶ μελέδημ’ ἰσχάσ, Φρυγίασ εὑρήματα συκῆσ . τῶν δὲ καλουμένων φιβάλεων σύκων πολλοὶ μὲν μέμνηνται τῶν κωμῳδιοποιῶν ἀτὰρ καὶ Φερεκράτησ ἐν Κραπατάλλοισ· "ὦ δαιμόνιε, πύρεττε μηδὲν φροντίσασ καὶ τῶν φιβάλεων τρῶγε σύκων τοῦ θέρουσ κἀμπιμπλάμενοσ κάθευδε τῆσ μεσημβρίασ· "κᾆτα σφακέλιζε καὶ πέπρησο καὶ βόα. Τηλεκλείδησ δ’ ἐν Ἀμφικτύοσι· "ὡσ καλοὶ καὶ φιβάλεῳ. καὶ τὰσ μυρρίνασ δὲ φιβαλέασ λέγουσιν, ὡσ Ἀπολλοφάνησ ἐν Κρησί· "πρώτιστα δὲ τῶν μυρρινῶν ἐπὶ τὴν τράπεζαν βούλομαι, ἃσ διαμασῶμ’ ὅταν τι βουλεύειν δέῃ, τὰσ φιβάλεωσ δὲ πάνυ καλὰσ στεφανωτρίδασ χελιδονείων δὲ σύκων μνημονεύει Ἐπιγένησ ἐν Βακχίῳ, εἶτ’ ἔρχεται χελιδονείων μετ’ ὀλίγον σκληρῶν ἁδρὸσ πινακίσκοσ. "Ἀνδροτίων δὲ ἢ Φίλιπποσ ἢ ̔ Ἡγήμων ἐν τῷ Γεωργικῷ γένη συκῶν τάδε ἀναγράφει οὕτωσ· "ἐν μὲν οὖν τῷ πεδίῳ φυτεύειν χρὴ χελιδόνεων, ἐρινεών, λευκερινεών, φιβάλεων ὀπωροβασιλίδασ δὲ πανταχοῦ, ἔχει γάρ τι χρήσιμον ἕκαστον τὸ γένοσ· "ἐπὶ δὲ τὸ πλεῖστον αἱ κόλουροι καὶ φορμύνιοι καὶ δίφοροι καὶ Μεγαρικαὶ καὶ Λακωνικαὶ συμφέρουσιν, ἐὰν ἔχωσιν ὕδωρ. "τῶν δὲ ἐν Ῥόδῳ γινομένων σύκων μνημονεύει Λυγκεὺσ ἐν ἐπιστολαῖσ σύγκρισιν ποιούμενοσ τῶν Ἀθήνησι γινομένων καλλίστων πρὸσ τὰ Ῥοδιακά. γράφει δὲ οὕτωσ· "τὰ δὲ ἐρινεὰ τοῖσ Λακωνικοῖσ ὥστε συκάμινα σύκοισ δοκεῖν ἐρίζειν. "καὶ ταῦτ’ οὐκ ἀπὸ δείπνου καθάπερ ἐκεῖ διεστραμμένησ ἤδη διὰ τὴν πλησμονὴν τῆσ γεύσεωσ, ἀλλ’ ἀθίκτου τῆσ ἐπιθυμίασ οὔσησ πρὸ δείπνου παρατέθεικα. "τῶν δ’ ἐν τῇ καλῇ Ῥώμῃ καλλιστρουθίων καλουμένων σύκων εἰ ὁ Λυγκεὺσ ἐγεύσατο ὥσπερ ἐγώ, ὀξυωπέστεροσ ἂν ἐγεγόνει παρὰ πολὺ τοῦ ὁμωνύμου· "τοσαύτην ὑπεροχὴν ἔχει ταῦτα τὰ σῦκα πρὸσ τὰ ἐν τῇ πάσῃ οἰκουμένῃ γινόμενα, ἐπαινεῖται δὲ καὶ ἄλλα. "σύκων γένη κατὰ τὴν Ῥώμην γινομένων, τά τε καλούμενα Χῖα καὶ τὰ Λιβιανά, ἔτι δὲ καὶ τὰ Χαλκιδικὰ ὀνομαζόμενα καὶ τὰ Ἀφρικανά, ὡσ καὶ Ἡρόδοτοσ ὁ Λύκιοσ μαρτυρεῖ ἐν τῷ περὶ σύκων συγγράμματι. "Παρμένων δ’ ὁ Βυζάντιοσ ἐν τοῖσ ἰάμβοισ τὰ ἀπὸ Κανῶν τῆσ Αἰολικῆσ πόλεωσ ὡσ διάφορα ἐπαινῶν φησιν· "ἦλθον μακρὴν θάλασσαν οὐκ ἄγων σῦκα Καναῖα φόρτον. "ὅτι δὲ καὶ τὰ ἀπὸ Καύνου τῆσ Καρίασ ἐπαινεῖται κοινόν. ὀξαλείων δὲ σύκων οὕτωσ καλουμένων μνημονεύει Ἡρακλέων ὁ Ἐφέσιοσ καὶ Νίκανδροσ ὁ Θυατειρηνὸσ παρατιθέμενοι Ἀπολλοδώρου τοῦ Καρυστίου ἐκ δράματοσ Προικιζομένησ ἱματιοπώλιδοσ τάδε· "πλὴν τὸ γ’ οἰνάριον πάνυ ἦν ὀξὺ καὶ πονηρόν, ὥστ’ ᾐσχυνόμην. "τὰ λοιπὰ μὲν γὰρ ὀξαλείουσ χωρία συκᾶσ φέρει, τοὐμὸν δὲ καὶ τὰσ ἀμπέλουσ. "τῶν δ’ ἐν Πάρῳ τῇ νήσῳ ‐ διάφορα γὰρ κἀνταῦθα γίνεται σῦκα τὰ καλούμενα παρὰ τοῖσ Παρίοισ αἱμώνια, ταὐτὰ ὄντα τοῖσ Λυδίοισ καλουμένοισ, ἅπερ διὰ τὸ ἐρυθρῶδεσ καὶ τῆσ προσηγορίασ ταύτησ ἔτυχεν Ἀρχίλοχοσ μνημονεύει λέγων οὕτωσ · "ἐά Πάρον καὶ σῦκα κεῖνα καὶ θαλάσσιον βίον. "τὰ δὲ σῦκα ταῦτα τοσαύτην ἔχει παραλλαγὴν πρὸσ τὰ ἀλλαχοῦ γινόμενα ὡσ τὸ τοῦ ἀγρίου σῦκα κρέασ πρὸσ τὰ ἄλλα, τὰ μὴ τῶν ἀγρίων χοίρων κρέα. λευκερινεὼσ δέ τι εἶδόσ ἐστι συκῆσ, καὶ ἴσωσ αὕτη ἐστὶν ἡ τὰ λευκὰ σῦκα φέρουσα, μνημονεύει δ’ αὐτῆσ Ἕρμιπποσ ἐν Ιἄμβοισ οὕτωσ τὰσ λευκερινεὼσ δὲ χωρὶσ ἰσχάδασ. "τῶν δ’ ἐρινῶν σύκων Εὐριπίδησ ἐν Σκίρωνι· "ἢ προσπηγνύναι κράδαισ ἐριναῖσ. καὶ Ἐπίχαρμοσ ἐν Σφιγγί· "ἀλλ’ οὐχ ὅμοιὰ γ’ ἐρινοῖσ οὐδαμῶσ. Σοφοκλῆσ δ’ ἐν Ἑλένησ Γάμῳ τροπικῶσ τῷ τοῦ δένδρου ὀνόματι τὸν καρπὸν ἐκάλεσεν εἰπών πέπων ἐρινὸσ ἀχρεῖοσ ὢν ἐσ βρῶσιν ἄλλουσ ἐξερινάζεισ λόγῳ. πέπων δ’ ἐρινὸσ εἴρηκεν ἀντὶ τοῦ πέπον ἐρινόν. καὶ Ἄλεξισ ἐν Λέβητι· "καὶ τί δεῖ λέγειν ἔθ’ ἡμᾶσ τοὺσ τὰ σῦχ’ ἑκάστοτε ἐν τοῖσ συρίχοισ πωλοῦντασ; "οἳ κάτωθε μὲν τὰ σκληρὰ καὶ μοχθηρὰ τῶν σύκων ἀεὶ τιθέασιν, ἐπιπολῆσ δὲ πέπονα καὶ καλά. εἶθ’ ὁ μὲν ἔδωκεν ὡσ τοιαῦτ’ ὠνούμενοσ τιμήν, ὁ δ’ ἐγκάψασ τὸ κέρμ’ εἰσ τὴν γνάθον ἐρίν’ ἀπέδοτο σῦκα πωλεῖν ὀμνύων, τὸ δὲ δένδρον ἡ ἀγρία συκῆ, ἐξ ἧσ τὰ ἐρινά, ἐρινὸσ κατὰ τὸ ἄρρεν λέγεται. "Στράττισ Τρωίλῳ· "ἐρινὸν οὖν τιν’ αὐτῆσ πλησίον νενόηκασ ὄντα; "καὶ Ὅμηροσ· "τῷ δ’ ἐν ἐρινεόσ ἐστι μέγασ φύλλοισι τεθηλώσ. Ἀμερίασ δ’ ἐρινάδασ καλεῖσθαι τοὺσ ὀλόνθουσ. "Ἑρμῶναξ δ’ ἐν Γλώτταισ Κρητικαῖσ σύκων γένη ἀναγράφει ἁμάδεα καὶ νικύλεα. "Φιλήμων δ’ ἐν Ἀττικαῖσ λέξεσι καλεῖσθαι φησί τινα σῦκα βασίλεια, ἀφ’ ὧν καλεῖσθαι καὶ τὰσ βασιλίδασ ἰσχάδασ, προσιστορῶν ὅτι κόλυθρα καλεῖται τὰ πέπονα σῦκα. "Σέλευκοσ δ’ ἐν ταῖσ Γλώσσαισ καὶ γλυκυσίδην τινὰ καλεῖσθαί φησι σύκῳ τὴν μορφὴν μάλιστα ἐοικυῖαν, φυλάσσεσθαι δὲ τὰσ γυναῖκασ ἐσθίειν διὰ τὸ ποιεῖν ματαισμούσ, ὡσ καὶ Πλάτων ὁ κωμῳδιοποιόσ φησιν ἐν Κλεοφῶντι. "τὰ δὲ χειμερινὰ σῦκα Πάμφιλοσ καλεῖσθαί φησιν κωδωναῖα ὑπὸ Ἀχαιῶν, τοῦτο λέγων Ἀριστοφάνην εἰρηκέναι ἐν Λακωνικαῖσ Γλώσσαισ. "κοράκεων δὲ σύκων εἶδοσ Ἕρμιπποσ ἐν Στρατιώταισ παραδίδωσι διὰ τούτων τῶν φιβάλεων μάλιστ’ ἂν ἢ τῶν κοράκεων. "Θεόφραστοσ δ’ ἐν δευτέρω φυτῶν ἱστορίασ συκῶν φησι γένοσ τοιοῦτόν τι εἶναι οἱο͂ν ἡ Ἀράτειοσ καλουμένη, ἐν δὲ τῷ τρίτῳ περὶ τὴν Τρωικήν φησιν Ἴδην γίνεσθαι συκῆν θαμνώδη, φύλλον ὅμοιον ἔχουσαν τῷ τῆσ φιλύρασ · φέρειν δὲ σῦκα ἐρυθρὰ ἡλίκα ἐλαία τὸ μέγεθοσ, στρογγυλώτερα δέ, εἶναι δὲ τὴν γεῦσιν μεσπιλώδη. "ἡ ἐν Κρήτῃ καλουμένη Κυπρία συκῆ φέρει τὸν καρπὸν ἐκ τοῦ στελέχουσ καὶ τῶν παχυτάτων ἀκρεμόνων, βλαστὸν δέ τινα ἀφίησι μικρὸν ἄφυλλον ὥσπερ ῥίζιον, πρὸσ ᾧ ὁ καρπόσ, τὸ δὲ στέλεχοσ μέγα καὶ παρόμοιον τῇ λεύκῃ, φύλλον δὲ τῇ πτελέᾳ. πεπαίνει δὲ τέτταρασ καρπούσ, ὅσαιπερ αὐτοῦ καὶ αἱ βλαστήσεισ, ἡ δὲ γλυκύτησ προσεμφερὴσ τῷ σύκῳ καὶ τὰ ἔσωθεν τοῖσ ἐρινοῖσ· "μέγεθοσ δὲ ἡλίκον κοκκύμηλον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION