Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 20

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 20)

μῆλα· ταῦτα Μνησίθεοσ ὁ Ἀθηναῖοσ ἐν τῷ περὶ ἐδεστῶν μῆλα Δελφικὰ καλεῖ. Δίφιλοσ δέ φησι τῶν μήλων τὰ χλωρὰ καὶ μηδέπω πέπονα κακόχυλα εἶναι καὶ κακοστόμαχα ἐπιπολαστικά τε καὶ χολῆσ γεννητικὰ νοσοποιά τε καὶ φρίκησ παραίτια. τῶν δὲ πεπόνων εὐχυλότερα μὲν εἶναι τὰ γλυκέα καὶ εὐεκκριτώτερα διὰ τὸ στῦψιν μὴ ἔχειν, κακοχυλότερα δὲ εἶναι τὰ ὀξέα καὶ στατικώτερα. τὰ δὲ τῆσ γλυκύτητοσ ὑφειμένα, προσλαμβάνοντα δ’ εὐστομεῖν διὰ τὴν ποσὴν στῦψιν εὐστομαχώτερα. εἶναι δὲ αὐτῶν τὰ μὲν θερινὰ κακοχυλότερα, τὰ δὲ φθινοπωρινὰ εὐχυλότερα. τὰ δὲ καλούμενα ὀρβικλᾶτα μετὰ στύψεωσ ἡδείασ ἔχοντα καὶ γλυκύτητα εὐστόμαχα εἶναι. τὰ δὲ σητάνια λεγόμενα, προσέτι δὲ τὰ πλατάνια εὔχυλα μὲν καὶ εὐέκκριτα, οὐκ εὐστόμαχα δέ. τὰ δὲ Μορδιανὰ καλούμενα γίνεται μὲν κάλλιστα ἐν Ἀπολλωνίᾳ τῇ Μορδίῳ λεγομένῃ, ἀναλογεῖ δὲ τοῖσ ὀρβικλάτοισ. τὰ δὲ κυδώνια, ὧν ἔνια καὶ στρουθία λέγεται, κοινῶσ ἁπάντων ἐστὶ τῶν μήλων εὐστομαχώτατα καὶ μάλιστα τὰ πέπονα.

Γλαυκίδησ δέ φησιν ἄριστα τῶν ἀκροδρύων εἶναι μῆλα κυδώνια, φαύλια, στρουθία. Φυλότιμοσ δ’ ἐν γ’ καὶ ι’ περὶ τροφῆσ τὰ μῆλα, φησί, τὰ μὲν ἐαρινὰ δυσπεπτότερα πολὺ τῶν ἀπίων καὶ τὰ ὠμὰ τῶν ὠμῶν καὶ τὰ πέπονα τῶν πεπόνων. τὰσ δὲ δυνάμεισ ἔχει τῶν ὑγρῶν τὰ μὲν ὀξέα καὶ μήπω πέπονα στρυφνοτέρασ καὶ ποσῶσ ὀξείασ χυμόν τε ἀναδίδωσιν εἰσ τὸ σῶμα τὸν καλούμενον ξυστικόν.

καθόλου τε τὰ μῆλα τῶν ἀπίων δυσπεπτότερα εἶναι, διότι τὰ μὲν ἐλάττω φαγόντεσ ἧττον, τὰσ δὲ πλείουσ προσαράμενοι μᾶλλον πέττομεν. ξυστικὸσ δὲ γίνεται χυμὸσ ἐξ αὐτῶν ὁ λεγόμενοσ ὑπὸ Πραξαγόρου ὑαλώδησ, διότι τὰ μὴ κατεργαζόμενα παχυτέρουσ ἕξει τοὺσ χυμούσ·

ἀπεδείχθη δὲ καθόλου τὰ μῆλα δυσκατεργαστότερα τῶν ἀπίων, καὶ ὅτι τὰ στρυφνὰ μᾶλλον ἔτι παχυτέρουσ παρασκευάζειν εἰώθεν αὐτούσ. στρουθία φησὶ καλεῖσθαι ἀγνοῶν.

Γλαυκίδησ γὰρ ἱστορεῖ ἄριστα λέγων τῶν ἀκροδρύων εἶναι μῆλα κυδώνια, φαύλια, στρουθία.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION