헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 88

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 88)

ἐπὶ τούτοισ σιωπήσαντοσ τοῦ Διονυσοκλέουσ ὁ γραμματικὸσ ἔφη Οὐάροσ· ἀλλὰ μὴν καὶ Ἀντιφάνησ ὁ ποιητὴσ ἐν Δευκαλίωνι ταρίχων τῶνδε μέμνηται· τάριχοσ ἀντακαῖον εἴ τισ βούλετ’ ἢ Γαδειρικόν, Βυζαντίασ δὲ θυννίδοσ ὀσμαῖσι χαίρει. καὶ ἐν Παρασίτῳ· τάριχοσ ἀντακαῖον ἐν μέσῳ πῖον, ὁλόλευκον, θερμόν. Νικόστρατόσ τε ἢ Φιλέταιροσ ἐν Ἀντύλλῳ· Βυζάντιόν τε τέμαχοσ ἐπιβακχευσάτω, Γαδειρικὸν θ’ ὑπογάστριον παρεισίτω. καὶ προελθών ἀλλ’ ἐπριάμην παρ’ ἀνδρόσ, ὦ γῆ καὶ θεοί, ταριχοπώλου πάνυ καλοῦ τε κἀγαθοῦ τιλτὸν μέγιστον, ἄξιον δραχμῆσ, δυοῖν ὀβολοῖν, ὃν οὐκ ἂν καταφάγοιμεν ἡμερῶν τριῶν ἂν ἐσθίοντεσ οὐδὲ δώδεκα· ὑπερμέγεθεσ γάρ ἐστιν. ἐπὶ τούτοισ ὁ Οὐλπιανὸσ ἀποβλέψασ εἰσ τὸν Πλούταρχον ἔφη·

μήποτ’ οὔτισ ἐν τούτοισ, ὦ οὗτοσ, τοὺσ παρ’ ὑμῖν τοῖσ Ἀλεξανδρεῦσι κατέλεξε Μενδησίουσ, ὧν οὐδ’ ἂν μαινόμενοσ κύων γεύσαιτο ἄν ποτε, ἢ τῶν καλῶν σου ἡμινήρων ἢ τῶν ταριχηρῶν σιλούρων. καὶ ὁ Πλούταρχοσ ὁ μὲν ἡμίνηροσ, ἔφη, τί διαφέρει τοῦ προκαταλελεγμένου ἡμιταρίχου, οὗ ὁ καλὸσ ὑμῶν Ἀρχέστρατοσ μέμνηται;

ἀλλ’ ὅμωσ ὠνόμασεν ἡμίνηρον ὁ Πάφιοσ Σώπατροσ ἐν Μυστάκου θητίῳ οὕτωσ · ἐδέξατ’ ἀντακαῖον, ὃν τρέφει μέγασ Ἴστροσ Σκύθαισιν ἡμίνηρον ἡδονήν. καὶ τὸν Μενδήσιον οὕτωσ ὁ αὐτὸσ καταλέγει Μενδήσιὸσ θ’ ὡραῖοσ ἀκρόπαστοσ εὖ ξανθαῖσιν ὀπτὸσ κέφαλοσ ἀκτῖσιν πυρόσ. ταῦτα δὲ τὰ βρώματα ὅτι πολλῷ ἡδίω ἐστὶ τῶν παρὰ σοὶ περισπουδάστων κόττα καὶ λέπιδι,2 οἱ πειραθέντεσ ἴσασι. λέγε οὖν ἡμῖν καὶ σὺ εἰ καὶ ἀρσενικῶσ ὁ τάριχοσ λέγεται παρἈττικοῖσ·

παρὰ γὰρ Ἐπιχάρμῳ οἴδαμεν.