Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 59

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 59)

οἱ μέντοι ἀρχαῖοι πάντεσ πρὸ τοῦ δειπνεῖν οὐ παρέφερον οὔτε μήτρασ οὔτε θρίδακασ οὔτ’ ἄλλο τι τῶν τοιούτων, ὥσπερ νῦν γίνεται. Ἀρχέστρατοσ γοῦν ὁ ὀψοδαίδαλοσ μετὰ τὸ δεῖπνον καὶ τὰσ προπόσεισ καὶ τὸ μύροισ χρήσασθαί φησιν· ἀεὶ δὲ στεφάνοισι κάρα παρὰ δαῖτα πυκάζου παντοδαποῖσ, οἷσ ἂν γαίασ πέδον ὄλβιον ἀνθῇ, καὶ στακτοῖσι μύροισ ἀγαθοῖσ χαίτην θεράπευε καὶ σμύρναν λίβανόν τε πυρὸσ μαλακὴν ἐπί τέφραν βάλλε πανημέριοσ, Συρίησ εὐώδεα καρπόν. ἐμπίνοντι δέ σοι φερέτω τοιόνδε τράγημα, γαστέρα καὶ μήτραν ἑφθὴν ὑὸσ ἔν τε κυμίνῳ ἒν τ’ ὄξει δριμεῖ καὶ σιλφίῳ ἐμβεβαῶσαν ὀρνίθων τ’ ὀπτῶν ἁπαλὸν γένοσ, ὧν ἂν ὑπάρχῃ ὡρ́η. τῶν δὲ Συρακοσίων τούτων ἀμέλησον, οἳ πίνουσι μόνον βατράχων τρόπον οὐδὲν ἔδοντεσ. ἀλλὰ σὺ μὴ πείθου κείνοισ, ἃ δ’ ἐγὼ λέγω ἔσθε βρωτά.

τὰ δ’ ἄλλα γ’ ἐκεῖνα τραγήματα πάντα πέφυκε πτωχείασ παράδειγμα κακῆσ, ἑφθοὶ τ’ ἐρέβινθοι καὶ κύαμοι καὶ μῆλα καὶ ἰσχάδεσ. ἀλλὰ πλακοῦντα αἴνει Ἀθήνησιν γεγενημένον εἰ δὲ μή, ἄν που αὐτὸν ἔχῃσ ἑτέρωθι, μέλι ζήτησον ἀπελθὼν Ἀττικόν, ὡσ τοῦτ’ ἐστὶν ὃ ποιεῖ κεῖνον ὑβριστήν. οὕτω τοι δεῖ ζῆν τὸν ἐλεύθερον ἢ κατὰ τῆσ γῆσ καὶ κατὰ τοῦ βαράθρου καὶ Ταρτάρου ἐσ τὸν ὄλεθρον ἥκειν καὶ κατορωρύχθαι σταδίουσ ἀναρίθμουσ. Λυγκεὺσ δὲ διαγράφων τὸ Λαμίασ τῆσ αὐλητρίδοσ δεῖπνον, ὅτε ὑπεδέχετο Δημήτριον τὸν Πολιορκητήν, εὐθέωσ τοὺσ εἰσελθόντασ ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἐσθίοντασ ποιεῖ ἰχθῦσ παντοίουσ καὶ κρέα.

καὶ τὸ Ἀντιγόνου τοῦ βασιλέωσ δεῖπνον διατιθεὶσ ἐπιτελοῦντοσ Ἀφροδίσια καὶ τὸ Πτολεμαίου τοῦ βασιλέωσ ἰχθῦσ πρῶτον παρατίθησι καὶ κρέα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION