헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́4́23́

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 23)

τῶν δὲ Μεσσηνίων ὁπόσοι περὶ τὴν Εἶραν ἢ καὶ ἑτέρωθί που τῆσ Μεσσηνίασ ἐγκατελήφθησαν, τούτουσ μὲν οἱ Λακεδαιμόνιοι προσένειμαν ἐσ τὸ εἱλωτικόν· Πύλιοι δὲ καὶ Μοθωναῖοι καὶ ὅσοι τὰ παραθαλάσσια ᾤκουν, καὶ ναυσὶν ὑπὸ τὴν ἅλωσιν τῆσ Εἴρασ ἀπαίρουσιν ἐσ Κυλλήνην τὸ ἐπίνειον τὸ Ἠλείων. ἐκεῖθεν δὲ παρὰ τοὺσ ἐν Ἀρκαδίᾳ Μεσσηνίουσ ἀπέστελλον, ἐθέλοντεσ κοινῷ στόλῳ χώραν ἔνθα οἰκήσουσιν ἀναζητεῖν, καὶ Ἀριστομένην ἐκέλευον ἡγεῖσθαί σφισιν ἐσ ἀποικίαν. ὁ δὲ αὐτὸσ μὲν ἑώσ ἂν περιῇ, πολεμήσειν Λακεδαιμονίοισ ἔφασκεν, ἐπίστασθαι δὲ ἀκριβῶσ ὡσ ἀεί τι ἀναφύσεται τῇ Σπάρτῃ δι’ αὐτοῦ κακόν·

ἐκείνοισ δὲ Γόργον καὶ Μάντικλον ἔδωκεν ἡγεμόνασ. ὁ δὲ Εὐεργετίδασ ἐσ μὲν τὸ Λύκαιον σὺν τοῖσ ἄλλοισ Μεσσηνίοισ καὶ αὐτὸσ ἀπεχώρησεν· ἐκεῖθεν δέ, ὡσ ἑώρα τὸ βούλευμα διαπεπτωκὸσ τῷ Ἀριστομένει τὸ ἐσ τὴν κατάληψιν τῆσ Σπάρτησ, ἀναπείσασ τῶν Μεσσηνίων ὡσ πεντήκοντα ἐπάνεισιν ἐπὶ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἐσ τὴν Εἶραν, καὶ ἐντυχὼν διαρπάζουσιν ἔτι τὰ ἐπινίκια πένθοσ σφίσιν ἐποίησε. καὶ τὸν μὲν ἐνταῦθα ἐπιλαμβάνει τὸ χρεών, Ἀριστομένησ δὲ ὡσ τοὺσ ἡγεμόνασ τοῖσ Μεσσηνίοισ ἐπέταξεν <ἰέναι> ἐσ Κυλλήνην, ὅστισ ἐθέλοι μετέχειν τῆσ ἀποικίασ.

καὶ μετέσχον ἅπαντεσ, πλὴν εἰ γῆράσ τινα ἀπεῖργεν ἢ μηδὲ εὐπορῶν ἔτυχεν ἐσ τὴν ἀποδημίαν·

οὗτοι δὲ αὐτοῦ κατέμειναν παρὰ τοῖσ Ἀρκάσιν. ἑάλω δὲ ἡ Εἶρα καὶ ὁ πόλεμοσ ὁ δεύτεροσ Λακεδαιμονίων καὶ Μεσσηνίων τέλοσ ἔσχεν Ἀθηναίοισ ἄρχοντοσ Αὐτοσθένουσ, ἔτει πρώτῳ τῆσ ὀγδόησ τε καὶ εἰκοστῆσ Ὀλυμπιάδοσ, ἣν ἐνίκα Χίονισ Λάκων.

ὡσ δὲ ἐσ τὴν Κυλλήνην οἱ Μεσσήνιοι συνελέχθησαν, τὸν μὲν παρόντα χειμῶνα ἔδοξεν αὐτοῦ χειμάζειν, καὶ τὴν ἀγοράν σφισι καὶ χρήματα οἱ Ἠλεῖοι παρεῖχον·

ἅμα δὲ τῷ ἦρι ἐβουλεύοντο ποῖ χρὴ σταλῆναι. γνῶμαι δὲ ἦσαν Γόργου μὲν Ζάκυνθον τὴν ὑπὲρ Κεφαλληνίασ καταλαβόντασ καὶ νησιώτασ ἀντὶ ἠπειρωτῶν γενομένουσ ναυσὶν ἐσ τὰ παραθαλάσσια τῆσ Λακωνικῆσ ἐπιπλέοντασ κακοῦν τὴν γῆν· Μάντικλοσ δὲ ἐκέλευε Μεσσήνησ μὲν καὶ τοῦ Λακεδαιμονίων ἔχθουσ λαβεῖν λήθην, πλεύσαντασ δὲ ἐσ Σαρδὼ κτήσασθαι μεγίστην τε νῆσον καὶ εὐδαιμονίᾳ πρώτην. ἐν τοσούτῳ δὲ Ἀναξίλασ παρὰ τοὺσ Μεσσηνίουσ ἀπέστελλεν ἐσ Ἰταλίαν καλῶν.

ὁ δὲ Ἀναξίλασ ἐτυράννει μὲν Ῥηγίου, τέταρτοσ δὲ ἀπόγονοσ ἦν Ἀλκιδαμίδου· μετῴκησε δὲ Ἀλκιδαμίδασ ἐκ Μεσσήνησ ἐσ Ῥήγιον μετὰ τὴν Ἀριστοδήμου τοῦ βασιλέωσ τελευτὴν καὶ Ἰθώμησ τὴν ἅλωσιν. οὗτοσ οὖν ὁ Ἀναξίλασ τοὺσ Μεσσηνίουσ μετεπέμπετο· ἐλθοῦσί τε ἔλεγεν ὡσ Ζαγκλαῖοι διάφοροι μέν εἰσιν αὐτῷ, χώραν δὲ εὐδαίμονα καὶ πόλιν ἐν καλῷ τῆσ Σικελίασ ἔχουσιν, ἃ δὴ σφίσιν ἐθέλειν ἔφη συγκατεργασάμενοσ δοῦναι. προσεμένων δὲ τὸν λόγον, οὕτωσ Ἀναξίλασ διεβίβασεν ἐσ Σικελίαν αὐτούσ.

Ζάγκλην δὲ τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆσ κατέλαβον λῃσταί, καὶ ἐν ἐρήμῳ τῇ γῇ τειχίσαντεσ ὅσον περὶ τὸν λιμένα ὁρμητηρίῳ πρὸσ τὰσ καταδρομὰσ καὶ ἐσ τοὺσ ἐπίπλουσ ἐχρῶντο·

ἡγεμόνεσ δὲ ἦσαν αὐτῶν Κραταιμένησ Σάμιοσ καὶ Περιήρησ ἐκ Χαλκίδοσ. Περιήρει δὲ ὕστερον καὶ Κραταιμένει καὶ ἄλλουσ ἐπαγαγέσθαι τῶν Ἑλλήνων ἔδοξεν οἰκήτορασ. τότε δὲ τοὺσ Ζαγκλαίουσ ὅ τε Ἀναξίλασ ναυσὶν ἀνταναγομένουσ ἐνίκησε καὶ οἱ Μεσσήνιοι μάχῃ πεζῇ·

Ζαγκλαῖοι δὲ κατὰ γῆν τε ὑπὸ Μεσσηνίων καὶ ναυσὶν ἅμα ἐκ θαλάσσησ ὑπὸ Ῥηγίνων πολιορκούμενοι, καὶ ἁλισκομένου σφίσιν ἤδη τοῦ τείχουσ, ἐπί τε βωμοὺσ θεῶν καὶ πρὸσ τὰ ἱερὰ καταφεύγουσιν. Ἀναξίλασ μὲν οὖν τοῖσ Μεσσηνίοισ παρεκελεύετο τούσ τε ἱκετεύοντασ Ζαγκλαίων ἀποκτείνειν καὶ τοὺσ λοιποὺσ γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ παισὶν ἀνδραποδίσασθαι· Γόργοσ δὲ καὶ Μάντικλοσ παρῃτοῦντο Ἀναξίλαν μὴ σφᾶσ, ὑπὸ συγγενῶν ἀνδρῶν πεπονθότασ ἀνόσια, ὅμοια αὐτοὺσ ἐσ ἀνθρώπουσ Ἕλληνασ ἀναγκάσαι δρᾶσαι.

μετὰ δὲ τοῦτο ἤδη τοὺσ Ζαγκλαίουσ ἀνίστασαν ἀπὸ τῶν βωμῶν καὶ ὁρ́κουσ δόντεσ καὶ αὐτοὶ παρ’ ἐκείνων λαβόντεσ ᾤκησαν ἀμφότεροι κοινῇ· ὄνομα δὲ τῇ πόλει μετέθεσαν Μεσσήνην ἀντὶ Ζάγκλησ καλεῖσθαι. ταῦτα δὲ ἐπὶ τῆσ Ὀλυμπιάδοσ ἐπράχθη τῆσ ἐνάτησ καὶ εἰκοστῆσ, ἣν Χίονισ Λάκων τὸ δεύτερον ἐνίκα, Μιλτιάδου παρ’ Ἀθηναίοισ ἄρχοντοσ.

Μάντικλοσ δὲ καὶ τὸ ἱερὸν Μεσσηνίοισ τοῦ Ἡρακλέουσ ἐποίησε, καὶ ἔστιν ἐκτὸσ τείχουσ ὁ θεὸσ ἱδρυμένοσ, Ἡρακλῆσ καλούμενοσ Μάντικλοσ, καθάπερ γε καὶ Ἄμμων ἐν Λιβύῃ καὶ ὁ ἐν Βαβυλῶνι Βῆλοσ ὁ μὲν ἀπὸ ἀνδρὸσ Αἰγυπτίου Βήλου τοῦ Λιβύησ ὄνομα ἔσχεν, Ἄμμων δὲ ἀπὸ τοῦ ἱδρυσαμένου ποιμένοσ.

Μεσσηνίοισ μὲν οὖν τοῖσ φεύγουσιν ἐγεγόνει πέρασ τῆσ ἄλησ·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 23

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 23)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION