헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́4́09́

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 9)

τοῖσ δὲ Μεσσηνίοισ μετὰ τὴν μάχην πονηρὰ γίνεσθαι τὰ πράγματα ἤρχετο· δαπάνῃ τε γὰρ χρημάτων ἀπειρήκεσαν, ἃ τῶν πόλεων ἀνήλισκον ἐσ τὰσ φρουράσ, καὶ οἱ δοῦλοι παρὰ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ηὐτομόλουν, τοῖσ δὲ καὶ νόσοσ ἐνέπεσε καὶ ταραχὰσ μὲν παρέσχεν ὡσ εἰή λοιμώδησ, οὐ μὴν ἐσ ἅπαντάσ γε ἐχώρησεν. βουλευομένοισ δὲ πρὸσ τὰ παρόντα ἐδόκει τὰ μὲν πολλὰ πολίσματα τὰ ἐσ μεσόγαιαν πάντα ἐκλείπειν, ἐσ δὲ τὸ ὄροσ ἀνοικίζεσθαι τὴν Ἰθώμην. ἦν δὲ καὶ πόλισμα αὐτόθι οὐ μέγα, ὃ καὶ Ὅμηρόν φασιν ἔχειν ἐν καταλόγῳ·

καὶ Ἰθώμην κλιμακόεσσαν. ἐσ τοῦτο τὸ πόλισμα ἀνῳκίζοντο, ἐπεκτείνοντεσ τὸν ἀρχαῖον περίβολον ἔρυμα εἶναι πᾶσιν αὔταρκεσ. ἦν δὲ τὸ χωρίον καὶ ἄλλωσ ἐχυρόν· ἡ γὰρ Ἰθώμη μεγέθει τε οὐδενὸσ ἀποδεῖ τῶν ὀρῶν ὁπόσα ἐντόσ ἐστιν ἰσθμοῦ καὶ δύσβατοσ κατὰ τοῦτο μάλιστα ἦν. ἐδόκει δὲ καὶ θεωρὸν πέμψαι σφίσιν ἐσ Δελφούσ.

ἀποστέλλουσιν οὖν Τῖσιν τὸν Ἄλκιδοσ, καὶ ἀξιώματι οὐδενὸσ ὕστερον καὶ ὅτι προσκεῖσθαι μαντικῇ μάλιστα ἐνομίζετο. τοῦτον τὸν Τῖσιν ἐπανιόντα ἐκ Δελφῶν λοχῶσιν ἄνδρεσ Λακεδαιμονίων ἀπὸ τῆσ ἐν Ἀμφείᾳ φρουρᾶσ· λοχήσαντεσ δὲ ‐ οὐ γὰρ ὑπεῖκεν αἰχμάλωτοσ γενέσθαι ‐ περιμένοντα οὖν ἀμύνεσθαι καὶ ἀνθεστηκότα ἐτίτρωσκον, ἐσ ὃ γίνεται βοή σφισιν ἐξ ἀφανοῦσ "τὸν χρησμοφόρον μέθεσ. καὶ Τῖσισ μὲν ὡσ ἀπεσώθη τάχιστα ἐσ Ἰθώμην καὶ τὴν μαντείαν παρὰ τὸν βασιλέα ἀνήνεγκε, μετ’ οὐ πολὺ ὑπὸ τῶν τραυμάτων τελευτᾷ·

τοὺσ δὲ Μεσσηνίουσ συναθροίσασ ὁ Εὐφαὴσ ἐπεδείκνυ τὸν χρησμόν· κόρην ἄχραντον νερτέροισι δαίμοσι,κλήρῳ λαχοῦσαν Αἰπυτιδῶν ἀφ’ αἵματοσ,θυηπολεῖτε νυκτέροισιν ἐν σφαγαῖσ.

ἢν δὲ σφαλῆτε, καὶ παρ’ ἀλλοίου τότεθύειν, διδόντοσ ἐσ σφαγὴν ἑκουσίωσ. ταῦτα τοῦ θεοῦ δηλώσαντοσ αὐτίκα ἐκληροῦντο ὅσαι παρθένοι τοῦ Αἰπυτιδῶν γένουσ ἦσαν·

καὶ ἐπελάμβανε γὰρ Λυκίσκου θυγατέρα ὁ κλῆροσ, ταύτην Ἐπήβολοσ ὁ μάντισ ἀπηγόρευεν ὡσ οὐ δέοι θύειν, οὐ γὰρ εἶναι Λυκίσκου· τὴν δὲ γυναῖκα ἣ Λυκίσκῳ συνῴκησεν, ὡσ τεκεῖν οὔκουν οἱά τε ἦν, ἐν τούτῳ τὴν παῖδα ὑποβαλέσθαι. ἐν ὅσῳ δὲ οὗτοσ ἀνεδίδασκε τὰ ἐσ αὐτήν, ἐν τοσῷδε ὁ Λυκίσκοσ ἀπαγόμενοσ ἅμα καὶ τὴν παρθένον ηὐτομόλησεν ἐσ Σπάρτην. ἐχόντων δὲ ἀθύμωσ τῶν Μεσσηνίων ὡσ Λυκίσκον ἀποδράντα ᾔσθοντο, ἐνταῦθά σφισιν Ἀριστόδημοσ ἀνὴρ καὶ γένουσ τοῦ Αἰπυτιδῶν καὶ Λυκίσκου τῇ τε ἄλλῃ δόξῃ καὶ τὰ ἐσ πόλεμον ἐπιφανέστεροσ ἐδίδου τὴν θυγατέρα ἑκὼν θῦσαι.

τὰ δὲ ἀνθρώπων καὶ οὐχ ἥκιστα τὸ πρόθυμον ἡ πεπρωμένη κατὰ ταὐτὰ ἐπικρύπτει καὶ εἰ ψηφῖδα ἐπιλαβοῦσα ἰλὺσ ποταμοῦ, ὅπου καὶ τότε Ἀριστοδήμῳ διασώσασθαι Μεσσήνην ἀγώνισμα ποιουμένῳ τὸ ἐμπόδιον ἐπήγαγε τοιόνδε. ἀνὴρ τῶν Μεσσηνίων ‐ τὸ δὲ ὄνομα οὐ λέγουσιν ‐ ἐρῶν ἔτυχε τοῦ Ἀριστοδήμου τῆσ θυγατρόσ, τότε δὲ ἤδη ἔμελλε καὶ γυναῖκα ἄξεσθαι.

οὗτοσ κατ’ ἀρχὰσ μὲν ἐσ ἀμφισβήτησιν Ἀριστοδήμῳ προῆλθεν, ἐκεῖνον μὲν ἐγγυήσαντά οἱ μηκέτι εἶναι κύριον τῆσ παιδόσ, αὐτὸσ δὲ ἐγγυησάμενοσ κυριώτεροσ ἐκείνου γίνεσθαι.

δεύτερα δὲ ὡσ τοῦτο οὐχ ἑώρα οἱ κατορθούμενον, ἐπ’ ἀναίσχυντον τρέπεται λόγον· ξυγγενέσθαι τε τῇ παιδὶ καὶ κύειν ἐξ αὐτοῦ.

τέλοσ δὲ ἐσ τοσοῦτον Ἀριστόδημον προήγαγεν ὡσ ἐκμανέντα ὑπὸ τοῦ θυμοῦ τὴν θυγατέρα ἀποκτεῖναι· μετὰ δὲ ἀνέτεμνε καὶ ἐπεδείκνυεν αὐτὴν οὐκ ἔχουσαν ἐν γαστρί. παρὼν δὲ Ἐπήβολοσ ἐκέλευεν ἄλλον τινὰ τὸν θυγατέρα ἐπιδώσοντα γενέσθαι· τῆσ γὰρ τοῦ Ἀριστοδήμου πλέον εἶναί σφισιν ἀποθανούσησ οὐδέν· φονεῦσαι γὰρ τὸν πατέρα αὐτήν, θεοῖσ δὲ οἷσ ἡ Πυθία προσέταξεν οὐ θῦσαι. τοιαῦτα εἰπόντοσ τοῦ μάντεωσ τὸ πλῆθοσ τῶν Μεσσηνίων ὡρ́μησεν ἀποκτενοῦντεσ τὸν μνηστῆρα τῆσ παιδόσ, ὡσ Ἀριστοδήμῳ τε μίασμα εἰκαῖον προσάψαντα καὶ σφίσι τῆσ σωτηρίασ τὴν ἐλπίδα ἀμφίβολον πεποιηκότα.

ἢν δὲ ὁ ἀνὴρ οὗτοσ ἐσ τὰ μάλιστα τῷ Εὐφαεῖ φίλοσ· πείθει <οὖν> τοὺσ Μεσσηνίουσ Εὐφαὴσ τόν τε χρησμὸν ἔχειν τέλοσ ἀποθανούσησ τῆσ παιδὸσ καὶ σφίσιν ἀποχρᾶν τὰ ὑπὸ Ἀριστοδήμου πεποιημένα. λέγοντοσ δὲ ταῦτα ἔφασαν τὰ ὄντα λέγειν ὅσοι τοῦ Αἰπυτιδῶν γένουσ ἦσαν·

ἀπεῖναι γάρ σφισι τὸ δέοσ τὸ ἐπὶ τῇ θυγατρὶ ἕκαστοσ ἔσπευδε. καὶ οἱ μὲν τοῦ βασιλέωσ τῇ παραινέσει πειθόμενοι τὴν ἐκκλησίαν διαλύουσι καὶ ἀπ’ αὐτῆσ πρόσ τε θυσίασ θεῶν καὶ ἑορτὴν τρέπονται·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 9

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 9)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION