헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 89

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 89)

ὃν ζητοῦντα προφθάσασ ὁ Μυρτίλοσ ἔφη · Κρατῖνοσ μὲν ἐν Διονυσαλεξάνδρῳ · ἐν σαργανίσιν ἄξω ταρίχουσ Ποντικούσ. Πλάτων Διὶ κακουμένῳ · ὥσθ’ ἅττ’ ἔχω ταῦτ’ ἐσ ταρίχουσ ἀπολέσω. Ἀριστοφάνησ Δαιταλεῦσιν οὐκ αἰσχυνοῦμαι τὸν τάριχον τουτονὶ πλύνων ἅπασιν ὅσα σύνοιδ’ αὐτῷ κακά. Κράτησ Θηρίοισ· καὶ τῶν ῥαφάνων ἕψειν χρή, ἰχθῦσ τ’ ὀπτᾶν τούσ τε ταρίχουσ, ἡμῶν δ’ ἀπὸ χεῖρασ ἔχεσθαι. ἰδίωσ δ’ ἐσχημάτισται παρ’ Ἑρμίππῳ ἐν Ἀρτοπώλισι· καὶ τάριχοσ πίονα. Σοφοκλῆσ τ’ ἐν Φινεῖ· νεκρὸσ τάριχοσ εἰσορᾶν Αἰγύπτιοσ. ὑποκοριστικῶσ δ’ εἴρηκεν Ἀριστοφάνησ ἐν Εἰρήνῃ· ἀγόρασόν τι χρηστὸν εἰσ ἀγρὸν ταρίχιον.

καὶ Κηφισόδωροσ ἐν τι· κρεᾴδιόν τι φαῦλον ἢ ταρίχιον. Φερεκράτησ ἐν Αὐτομόλοισ· ἡ γυνὴ δ’ ἡμῶν ἑκάστῳ λέκιθον ἕψουσ1’ ἢ φακῆν ἀναμένει καὶ σμικρὸν ὀπτῶσ1’ ὀρφανὸν ταρίχιον. καὶ Ἐπίχαρμοσ δ’ ἀρσενικῶσ εἴρηκεν ὁ τάριχοσ. Ἡρόδοτοσ δ’ ἐν θ’ οὕτωσ· "οἱ τάριχοι ἐπὶ τῷ πυρὶ κείμενοι ἐπάλλοντο καὶ ἤσπαιρον. καὶ αἱ παροιμίαι δὲ κατὰ τὸ ἄρρεν λέγουσι· τάριχοσ ὀπτὸσ εὐθὺσ ἂν ἴδῃ τὸ πῦρ.

σαπρὸσ τάριχοσ τὴν ὀρίγανον φιλεῖ. οὐκ ἂν πάθοι τάριχοσ ὧνπερ ἄξιοσ. Ἀττικοὶ δὲ καὶ οὐδετέρωσ λέγουσι, καὶ γίνεται ἡ γενικὴ τοῦ ταρίχουσ. Χιωνίδησ Πτωχοῖσ· ἆρ’ ἂν φάγοιτ’· ἂν καὶ ταρίχουσ, ὦ θεοί; ἡ δὲ δοτικὴ ταρίχει ὡσ ξίφει. Μένανδροσ Ἐπιτρέπουσιν ἐπὶ τῷ ταρίχει τῷδε τοίνυν κόπτετον. ἐπὶ τὸ τάριχοσ ἅλασ, ἐὰν οὕτω τύχῃ.