- τοῦτον οἱ μὲν ἁρμονικοὶ δίχα τεμνόμενον οἰόνται δύο διαστήματα ποιεῖν, ὧν ἑκάτερον ἡμιτόνιον καλοῦσιν οἱ δὲ Πυθαγορικοὶ τὴν μὲν εἰσ ἴσα τομὴν ἀπέγνωσαν αὐτοῦ, τῶν δὲ τμημάτων ἀνίσων ὄντων λεῖμμα τὸ ἔλαττον ὀνομάζουσιν, ὅτι τοῦ ἡμίσεοσ ἀπολείπει. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 17 2:1)
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 17 2:1)
- οὐδέτερον ἄρα γίγνεται διαιρεθέντοσ αὐτοῦ τῶν τμημάτων ἡμιτόνιον, ἀλλ’ ὀρθῶσ ὑπὸ τῶν μαθηματικῶν λεῖμμα προσηγόρευται. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 18 5:2)
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 18 5:2)
- οὐ τμήματα δοκῶν ἀποπρισθέντα τῆσ, γῆσ ἑκατέρωθεν μὴ φέρεσθαι κάτω διὰ παντόσ, ἀλλὰ προσπίπτοντα πρὸσ τὴν γῆν ἔξωθεν εἴσω διωθεῖσθαι καὶ ἀποκρύπτεσθαι περὶ τὸ μέσον; (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 7 6:1)
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 7 6:1)
- "ἐν τῇ Πολιτείᾳ, τοῦ παντὸσ ὥσπερ μιᾶσ γραμμῆσ τετμημένησ ἄνισα τμήματα, πάλιν τέμνων ἑκάτερον τμῆμα εἰσ δύο ἀνὰ τὸν αὐτὸν λόγον, τὸ τε τοῦ ὁρωμένου γένοσ καὶ τὸ τοῦ νοουμένου περὶ τὰ πάντα ποιήσασ τοῦ μὲν νοητοῦ πρῶτον ἀποφαίνει τὸ περὶ τὰ πρῶτα εἴδη, δεύτερον τὸ μαθηματικὸν τοῦ δ’ αἰσθητοῦ πρῶτον μὲν τὰ στερέμνια σώματα, δεύτερον δὲ τὰσ εἰκόνασ καὶ τὰ εἴδωλα τούτων καὶ κριτήριον ἑκάστῳ τῶν τεττάρων ἀποδίδωσιν ἴδιον, νοῦν μὲν τῷ πρώτῳ διάνοιαν δὲ τῷ μαθηματικῷ, τοῖσ δ’ αἰσθητοῖσ πίστιν, εἰκασίαν δὲ τοῖσ περὶ τὰ εἴδωλα καὶ τὰσ εἰκόνασ. (Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 3, section 11)
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 3, section 11)
- δεξάμενοσ δὲ ἐκεῖνοσ ἄλλωσ μὲν οὐδὲν ἀναλέξασθαι δύναται τῶν γραμμάτων συναφὴν οὐκ ἐχόντων, ἀλλὰ διεσπασμένων, τὴν δὲ παρ’ αὑτῷ σκυτάλην λαβὼν τὸ τμῆμα τοῦ βιβλίου περὶ αὐτὴν περιέτεινεν, ὥστε, τῆσ ἕλικοσ εἰσ τάξιν ὁμοίωσ ἀποκαθισταμένησ, ἐπιβάλλοντα τοῖσ πρώτοισ τὰ δεύτερα, κύκλῳ τὴν ὄψιν ἐπάγειν τὸ συνεχὲσ ἀνευρίσκουσαν. (Plutarch, , chapter 19 7:1)
(플루타르코스, , chapter 19 7:1)
- ὁ δὲ δικαστὴσ ἐπανισοῖ, καὶ ὥσπερ γραμμῆσ εἰσ ἄνισα τετμημένησ, ᾧ τὸ μεῖζον τμῆμα τῆσ ἡμισείασ ὑπερέχει, τοῦτ’ ἀφεῖλε καὶ τῷ ἐλάττονι τμήματι προσέθηκεν. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 54:5)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 54:5)
- ὅσοι μὲν οὖν τῶν ἀνδρῶν τοῦ κοινοῦ τμῆμά εἰσιν, ὃ δὴ τότε ἀνδρόγυνον ἐκαλεῖτο, φιλογύναικέσ τέ εἰσι καὶ οἱ πολλοὶ τῶν μοιχῶν ἐκ τούτου τοῦ γένουσ γεγόνασιν, καὶ ὅσαι αὖ γυναῖκεσ φίλανδροί τε καὶ μοιχεύτριαι ἐκ τούτου τοῦ γένουσ γίγνονται. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 160:3)
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 160:3)
- ὅσαι δὲ τῶν γυναικῶν γυναικὸσ τμῆμά εἰσιν, οὐ πάνυ αὗται τοῖσ ἀνδράσι τὸν νοῦν προσέχουσιν, ἀλλὰ μᾶλλον πρὸσ τὰσ γυναῖκασ τετραμμέναι εἰσί, καὶ αἱ ἑταιρίστριαι ἐκ τούτου τοῦ γένουσ γίγνονται. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 161:1)
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 161:1)