Hellas Alive Dictionary - τιμητος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: τιμητός τιμητή τιμητόν

Structure: τιμητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: tima/w의 분사형

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	τιμητός τιμητοῦ	τιμητότερος τιμητοτεροῦ	τιμητότατος τιμητοτατοῦ
Adverb	τιμητώς	τιμητότερον	τιμητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἐκβαλεῖν τε γὰρ ἔξεστι συγκλήτου τὸν ἀπρεπῶσ ζῶντα τοῖσ τιμηταῖσ, καὶ προγράψαι τὸν ἄριστον, ἵππου τ’ ἀφαιρέσει τῶν νέων ἀτιμάσαι τὸν ἀκολασταίνοντα. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 38 5:2)
καὶ κατὰ μὲν τὴν τῶν ἱππέων δοκιμασίαν οὐδενὸσ ἀφείλετο τὸν ἵππον, κατὰ δὲ τὴν τῶν συνέδρων καταγραφὴν οὐδένα τῶν ἀδοξούντων συγκλητικῶν ἐξέβαλεν, ὅπερ ἦν ἔθοσ ποιεῖν τοῖσ τιμηταῖσ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 36 5:1)
τῆσ τε παρὰ πολὺ τῶν ἄλλων ὁλοσχερεστάτησ καὶ μεγίστησ δαπάνησ, ἣν οἱ τιμηταὶ ποιοῦσιν εἰσ τὰσ ἐπισκευὰσ καὶ κατασκευὰσ τῶν δημοσίων κατὰ πενταετηρίδα, ταύτησ ἡ σύγκλητόσ ἐστι κυρία, καὶ διὰ ταύτησ γίνεται τὸ συγχώρημα τοῖσ τιμηταῖσ. (Polybius, Histories, book 6, chapter 13 3:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com