Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διώνυμος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: διώνυμος διώνυμη διώνυμον

Structure: διωνυμ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: di/s, o)/numa o)/noma

Sense

  1. with two names, named together
  2. far-famed

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative διώνυμος διώνύμη διώνυμον
Genitive διωνύμου διώνύμης διωνύμου
Dative διωνύμῳ διώνύμῃ διωνύμῳ
Accusative διώνυμον διώνύμην διώνυμον
Vocative διώνυμε διώνύμη διώνυμον
DualN/A/V διωνύμω διώνύμᾱ διωνύμω
G/D διωνύμοιν διώνύμαιν διωνύμοιν
PluralNominative διώνυμοι διώ́νυμαι διώνυμα
Genitive διωνύμων διώνυμῶν διωνύμων
Dative διωνύμοις διώνύμαις διωνύμοις
Accusative διωνύμους διώνύμᾱς διώνυμα
Vocative διώνυμοι διώ́νυμαι διώνυμα
Positive Comparative Superlative
Adjective διώνυμος διωνύμου διωνυμότερος διωνυμοτέρου διωνυμότατος διωνυμοτάτου
Adverb διωνύμως διωνυμότερον διωνυμότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ‐ σοί νιν ἔκγονοι κτίσαν καὶ διώνυμοι θεαί, Περσέφασσα καὶ φίλα Δαμάτηρ θεά, πάντων ἄνασσα, πάντων δὲ Γᾶ τροφόσ, κτήσαντο ‐ πέμπε πυρφόρουσ θεάσ, ἄμυνε τᾷδε γᾷ· (Euripides, Phoenissae, choral, epode3)
  • ἐξ ὧν καὶ μάλιστα τὴν Τιμολέοντοσ εὐτυχίαν συνέβη γενέσθαι διώνυμον. (Plutarch, Timoleon, chapter 30 4:1)
  • δι’ ἃ καὶ ἐν Ἰβηρίᾳ καὶ ἐν Ῥώμῃ διώνυμοσ ἐγένετο ὁ Γράκχοσ, καὶ ἐθριάμβευσε λαμπρῶσ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 8 5:12)
  • Ἐπιλεξάμενοσ δ’ αὐτῶν πεντήκοντα ὁ Σκιπίων ἐσ θρίαμβον, τοὺσ λοιποὺσ ἀπέδοτο, καὶ τὴν πόλιν κατέσκαψε, δύο μὲν τάσδε πόλεισ δυσμαχωτάτασ ἑλὼν στρατηγὸσ ὅδε Ῥωμαίων, Καρχηδόνα μὲν αὐτῶν Ῥωμαίων ψηφισαμένων διὰ μέγεθοσ πόλεωσ τε καὶ ἀρχῆσ καὶ εὐκαιρίαν γῆσ καὶ θαλάσσησ, Νομαντίαν δὲ σμικράν τε καὶ ὀλιγάνθρωπον, οὔπω τι Ῥωμαίων περὶ αὐτῆσ ἐγνωκότων, αὐτόσ, εἴτε συμφέρειν Ῥωμαίοισ ἡγούμενοσ, εἴτε ἄκροσ ὢν ὀργὴν καὶ φιλόνεικοσ ἐσ τὰ λαμβανόμενα, εἴθ’ ὡσ ἔνιοι νομίζουσι, τὴν δόξαν ἡγούμενοσ διώνυμον ἐπὶ τοῖσ μεγάλοισ γίγνεσθαι κακοῖσ· (Appian, The Foreign Wars, chapter 15 7:1)
  • Ἀννίβαν μὲν δὴ διώνυμον ἐπὶ στρατηγίαισ ὄντα ὁ Ἀντίοχοσ ὑπεδέχετο λαμπρῶσ καὶ εἶχεν ἀμφ’ αὑτόν· (Appian, The Foreign Wars, chapter 1 4:5)

Synonyms

  1. with two names

  2. far-famed

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION