Sense

1. to rule jointly with
2. to be a colleague in office, a colleague

Examples

• ἐστεφάνωμαι δ ὑπό τε τῶν ἱππέων πάντων ἀνδραγαθίας ἕνεκα, καὶ ὑπὸ τῶν συναρχόντων. (Hyperides, Speeches, 23:2)
• ὁ δὲ Λύσανδρος ἔτι τὴν ἀρχὴν ἔχων ὡρ´μησε τὸν Λεωνίδαν διώκειν κατὰ δή τινα νόμον παλαιόν, ὃς οὐκ ἐᾷ τὸν Ἡρακλείδην ἐκ γυναικὸς ἀλλοδαπῆς τεκνοῦσθαι, τὸν δὲ ἀπελθόντα τῆς Σπάρτης ἐπὶ μετοικισμῷ πρὸς ἑτέρους ἀποθνῄσκειν κελεύει, ταῦτα κατὰ τοῦ Λεωνίδᾳ λέγειν ἑτέρους διδάξας, αὐτὸς παρεφύλαττε μετὰ τῶν συναρχόντων τὸ σημεῖον. (Plutarch, Agis, chapter 11 2:1)
• ἦν γὰρ εἷς τῶν τοῦ Γαϊού συναρχόντων Λίβιος Δροῦσος, ἀνὴρ οὔτε γεγονώς τινος Ῥωμαίων οὔτε τεθραμμένος χεῖρον, ἤθει δὲ καὶ λόγῳ καὶ πλούτῳ τοῖς μάλιστα τιμωμένοις καὶ δυναμένοις ἀπὸ τούτων ἐνάμιλλος. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 8 4:1)
• ἐπεὶ δὲ Ῥουβρίου τῶν συναρχόντων ἑνὸς οἰκίζεσθαι Καρχηδόνα γράψαντος ἀνῃρημένην ὑπὸ Σκηπίωνος, κλήρῳ λαχὼν ὁ Γάιος ἐξέπλευσεν εἰς Λιβύην ἐπὶ τὸν κατοικισμόν, ἔτι μᾶλλον ἐπιβὰς ὁ Δροῦσος ἀπόντος αὐτοῦ τὸν δῆμον ὑπελάμβανε καὶ προσήγετο, μάλιστα ταῖς κατὰ τοῦ Φουλβίου διαβολαῖς. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 10 2:1)
• ἐκ τούτου καὶ τὴν τρίτην ἔδοξε δημαρχίαν ἀφῃρῆσθαι, ψήφων μὲν αὐτῷ πλείστων γενομένων, ἀδίκως δὲ καὶ κακούργως τῶν συναρχόντων ποιησαμένων τὴν ἀναγόρευσιν καὶ ἀνάδειξιν. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 12 4:2)
• ὁ δὲ τὸν μὲν στόλον ἐμερίσατο τῷ συνάρχῳ Φουρίῳ, καὶ τὸ μέρος ἔπεμψεν ἐς τὴν Σικελίαν, αὐτὸς δὲ τοὺς δούλους ἄγων καὶ ὅσους ἄλλους ἐδύνατο τῶν πολιτῶν ἢ συμμάχων, γενομένους ἅπαντας ἐς μυρίους πεζοὺς καὶ δισχιλίους ἱππέας, ἐς τὸ Τεανὸν παρῆλθε, καὶ ὅ τι πράξειν ὁ Ἀννίβας μέλλοι παρεφύλασσεν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 5 1:4)
• Ἐπὶ δὲ τούτοις, ἐς ὑπόκρισιν ἀρχῆς ἐννόμου μετὰ τοσούσδε φόνους ἀκρίτους, ὑπεβλήθησαν κατήγοροι τῷ τε ἱερεῖ τοῦ Διὸς Μερόλᾳ, κατ ὀργὴν ἄρα τῆς ἀρχῆς, ἣν Κίνναν οὐδὲν ἀδικῶν διεδέδεκτο, καὶ Λουτατίῳ Κάτλῳ, τῷ Μαρίου περὶ τὰ Κιμβρικὰ συνάρχῳ, περισωθέντι μὲν ἐκ Μαρίου πάλαι, ἀχαρίστῳ δ ἐς αὐτὸν καὶ πικροτάτῳ περὶ τὴν ἐξέλασιν γενομένῳ. (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 8 11:1)
• καὶ Κάρβων ἐς Πραινεστὸν Μαρίῳ τῷ συνάρχῳ Μάρκιον ἔπεμπεν, ὀκτὼ τέλη στρατιᾶς ἄγοντα, πυνθανόμενος αὐτὸν ὑπὸ λιμοῦ κακοπαθεῖν: (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 10 6:3)
• ὃ δὲ δὴ μάλιστα πάντων ἀδοκητότατον ἦν, ὁ στρατὸς ὁ πλείων ὅδε Γαϊού Καίσαρος ἐγεγένητο, καὶ δαιμονίως αὐτὸν εὐνοίας καὶ σπουδῆς ἔχοντα ἐς ἐκεῖνον μετέπεισαν οἱ σφαγεῖς οἵδε τοῦ Καίσαρος, καὶ ἐπὶ τὸν τοῦ Καίσαρος υἱὸν ἕσποντο αὐτοῖς πιστότερον ἢ Ἀντωνίῳ τῷ Καίσαρος συναγωνιστῇ τε καὶ συνάρχῳ: (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 17 4:6)

Similar forms

• συνάρχοντα (41)
• συνάρασθαι (20)
• συνάρχων (19)
• συνάρχοντι (15)
• συναρπάσας (11)
• συναρμόσαι (8)
• συναρπάσαι (8)
• συναρμόσας (8)
• συνάρχειν (7)
• συνάρχου (4)
• σύναρχος (4)
• συνάρχῳ (4)
• συναραμένη (3)
• συναρχίαις (3)
• σύναρχον (3)
• συνάρχουσι (3)
• συναρμόζων (2)
• συνάρασσε (2)
• συναρχία (2)
• συνᾶραι (2)
• συνάρξαι (2)
• συναρηρότα (2)
• συνάρασθαί (1)
• συναρέσαι (1)
• συνάρμοξεν (1)
• συναρτήσας (1)
• συναρχίας (1)
• συναράμενα (1)
• συνάρξειν (1)
• συναρι- (1)
• συναρμόσῃ (1)
• συναρπάσω (1)
• συναρχίαι (1)
• συναράξαι (1)
• συνάρηρεν (1)
• συναρωγὸν (1)
• σύναρχοι (1)
• συνάρχους (1)
• συναρεῖται (1)
• συναριστᾶν (1)
• συναρμόζει (1)
• συναρτᾶν (1)
• συναρχίαν (1)
• συνάραιντο (1)
• συνάρξασα (1)
• συνάρηται (1)
• συναρμόσει (1)
• συναρπάσῃ (1)
• συνάρασθε (1)
• συνάρῃ (1)
• συναρμογὴν (1)
• συναρωγὲ (1)
• συνάρχοι (1)
• συνάρχοὐ (1)
• συναρεῖς (1)
• συναριθμῶ (1)
• συναρμόσω (1)
• συναρπάζει (1)
• συνάρχοντί (1)
• συνάρπασε? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.