Sense

1. (adverbial) five times

Examples

• καὶ ἐλυπήθη ἐπ̓ αὐτῷ ὁ ἄνθρωποσ τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπεν. εἰ ἐπάταξασ πεντάκισ ἢ ἑξάκισ, τότε ἂν ἐπάταξασ τὴν Συρίαν ἕωσ συντελείασ. καὶ νῦν τρὶσ πατάξεισ τὴν Συρίαν. (Septuagint, Liber II Regum 13:19)
• πέντε γάρ, εἰ βούλει, καλλίω καὶ μείζω τοῦ Αἰγυπτίου πλοίου ἤδη ἔχε, καὶ τὸ μέγιστον οὐδὲ καταδῦναι δυνάμενα, καὶ τάχα σοι πεντάκισ ἐξ Αἰγύπτου κατ̓ ἔτοσ ἕκαστον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν, εἰ καί, ὦ ναυκλήρων ἄριστε, δῆλοσ εἶ ἀφόρητοσ ἡμῖν τότε γενησόμενοσ· (Lucian, 25:3)
• οἴμοι κακοδαίμων, ὡσ ἀπόλωλα δείλαιοσ, καὶ κακοδαίμων καὶ τετράκισ καὶ πεντάκισ καὶ δωδεκάκισ καὶ μυριάκισ· (Aristophanes, Plutus, Episode 1:1)
• σὺ δὲ τοῦτ̓ εἰδὼσ τὴν Κυμβάλιον μὲν οὔ μοι πάνυ ἐμέλησεν ὅτι πεντάκισ ἐφίλησασ· (Lucian, Dialogi meretricii, 1:9)
• ἰὼ Πρασιαὶ τρὶσ ἄθλιαι καὶ πεντάκισ καὶ πολλοδεκάκισ, ὡσ ἀπολεῖσθε τήμερον. (Aristophanes, Peace, Prologue, anapests 2:34)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary