Hellas Alive Dictionary - ταπεινος

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ταπεινός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ταπεινός

Structure: ταπειν (Stem) + ος (Ending)

Sense

low, (of place) low-lying
(of persons) humbled, abased in power, pride; submissive; small, poor, weak
(of the spirits) downcast, dejected
(in moral sense);, (bad) mean, base, abject
(good) lowly, humble

Declension

First/Second declension

		Masculine	Feminine	Neuter
Singular	Nominative	ταπεινός	ταπεινή	τάπεινον
	Genitive	ταπεινοῦ	ταπεινῆς	ταπείνου
	Dative	ταπεινῷ	ταπεινῇ	ταπείνῳ
	Accusative	ταπεινόν	ταπεινήν	τάπεινον
	Vocative	ταπεινέ	ταπεινή	τάπεινον
Dual	N/A/V	ταπεινώ	ταπεινᾱ́	ταπείνω
Dual	G/D	ταπεινοῖν	ταπειναῖν	ταπείνοιν
Plural	Nominative	ταπεινοί	ταπειναί	τάπεινα
	Genitive	ταπεινῶν	ταπεινῶν	ταπείνων
	Dative	ταπεινοῖς	ταπειναῖς	ταπείνοις
	Accusative	ταπεινούς	ταπεινᾱ́ς	τάπεινα
	Vocative	ταπεινοί	ταπειναί	τάπεινα

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ταπεινός ταπεινοῦ	ταπεινότερος ταπεινοτεροῦ	ταπεινότατος ταπεινοτατοῦ
Adverb	ταπείνως	ταπεινότερον	ταπεινότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

κρῖναι ὀρφανῷ καὶ ταπεινῷ, ἵνα μὴ προσθῇ ἔτι μεγαλαυχεῖν ἄνθρωποσ ἐπὶ τῆσ γῆσ. (Septuagint, Liber Psalmorum 9:39)
ἐδόθη ὁ ἄφρων ἐν ὕψεσι μεγάλοισ, καὶ πλούσιοι ἐν ταπεινῷ καθήσονται. (Septuagint, Liber Ecclesiastes 10:6)
εὖ ποίησον τῷ ταπεινῷ καὶ μὴ δῷσ ἀσεβεῖ. ἐμπόδισον τοὺσ ἄρτουσ αὐτοῦ καὶ μὴ δῷσ αὐτῷ, ἵνα μὴ ἐν αὐτοῖσ σε δυναστεύσῃ. διπλάσια γὰρ κακὰ εὑρήσεισ ἐν πᾶσιν ἀγαθοῖσ, οἷσ ἂν ποιήσῃσ αὐτῷ. (Septuagint, Liber Sirach 12:5)
πλὴν ἐπὶ ταπεινῷ μακροθύμησον καὶ ἐπ̓ ἐλεημοσύνην μὴ παρελκύσῃσ αὐτόν. (Septuagint, Liber Sirach 29:8)
ἀλλὰ κρινεῖ ταπεινῷ κρίσιν καὶ ἐλέγξει τοὺσ ταπεινοὺσ τῆσ γῆσ. καὶ πατάξει γῆν τῷ λόγῳ τοῦ στόματοσ αὐτοῦ καὶ ἐν πνεύματι διὰ χειλέων ἀνελεῖ ἀσεβῆ. (Septuagint, Liber Isaiae 11:4)

Related

καταφρόνημα (contempt)
μικρόψυχος (little of soul)
μεμψίμοιρος (complaining of one's fate)
σκυθρωπός (angry-looking)
ἀβίωτος (not to be lived)
κολούω (to cut short)
ἀπειρόκαλος (ignorant of the beautiful)
ἔκτοπος (away from a place)
δυσπαραίτητος (hard to move by prayer)
ἱλαρός (cheerful)
πτωχεία (beggary)
πλεονεκτικός (disposed to take too much)
φιλαίτιος (fond of accusing)
αὐθέκαστος (one who calls each thing by its name)
μικρολόγος (reckoning trifles)
μειδίαμα (a smile)
ἐξυβρίζω (to break out into insolence)
δυσφύλακτος (hard to keep off or prevent)
ὑπέρογκος (of excessive bulk)
πολεμοποιός (engaging in war)
νώθεια (sluggishness)
προσκρούω (to strike against)
ἀφιλότιμος (without due ambition)
σύννους (in deep thought)
φορτικός (of the nature of a burden)
μεγαλαυχία (great boasting)
λειτούργημα (the performance of a leitourgi)
χαῦνος (gaping)
αἰδήμων (bashful)
μεγαλόψυχος (high-souled)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

SEARCH

MENU NAVIGATION