Hellas Alive Dictionary - ταπεινος

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ταπεινός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ταπεινός

Structure: ταπειν (Stem) + ος (Ending)

Sense

low, (of place) low-lying
(of persons) humbled, abased in power, pride; submissive; small, poor, weak
(of the spirits) downcast, dejected
(in moral sense);, (bad) mean, base, abject
(good) lowly, humble

Declension

First/Second declension

		Masculine	Feminine	Neuter
Singular	Nominative	ταπεινός	ταπεινή	τάπεινον
	Genitive	ταπεινοῦ	ταπεινῆς	ταπείνου
	Dative	ταπεινῷ	ταπεινῇ	ταπείνῳ
	Accusative	ταπεινόν	ταπεινήν	τάπεινον
	Vocative	ταπεινέ	ταπεινή	τάπεινον
Dual	N/A/V	ταπεινώ	ταπεινᾱ́	ταπείνω
Dual	G/D	ταπεινοῖν	ταπειναῖν	ταπείνοιν
Plural	Nominative	ταπεινοί	ταπειναί	τάπεινα
	Genitive	ταπεινῶν	ταπεινῶν	ταπείνων
	Dative	ταπεινοῖς	ταπειναῖς	ταπείνοις
	Accusative	ταπεινούς	ταπεινᾱ́ς	τάπεινα
	Vocative	ταπεινοί	ταπειναί	τάπεινα

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ταπεινός ταπεινοῦ	ταπεινότερος ταπεινοτεροῦ	ταπεινότατος ταπεινοτατοῦ
Adverb	ταπείνως	ταπεινότερον	ταπεινότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

καὶ ἐστήρισε πάντασ τοὺσ ταπεινοὺσ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. τὸν νόμον ἐξεζήτησε καὶ ἐξῇρε πάντα ἄνομον καὶ πονηρόν. (Septuagint, Liber Maccabees I 14:14)
ἐγγὺσ Κύριοσ τοῖσ συντετριμμένοισ τὴν καρδίαν καὶ τοὺσ ταπεινοὺσ τῷ πνεύματι σώσει. (Septuagint, Liber Psalmorum 33:19)
τὸν ποιοῦντα ταπεινοὺσ εἰσ ὕψοσ, καὶ ἀπολωλότασ ἐξεγείροντα. (Septuagint, Liber Iob 5:11)
ἐκχέων ἀτιμίαν ἐπ̓ ἄρχοντασ, ταπεινοὺσ δὲ ἰάσατο. (Septuagint, Liber Iob 12:21)
ἔκγονον κακὸν μαχαίρασ τοὺσ ὀδόντασ ἔχει καὶ τὰσ μύλασ τομίδασ, ὥστε ἀναλίσκειν καὶ κατεσθίειν τοὺσ ταπεινοὺσ ἀπὸ τῆσ γῆσ καὶ τοὺσ πένητασ αὐτῶν ἐξ ἀνθρώπων. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν . Ταῦτα δὲ λέγω ὑμῖν τοῖσ σοφοῖσ ἐπιγινώσκειν. αἰδεῖσθαι πρόσωπον ἐν κρίσει οὐ καλόν. (Septuagint, Liber Proverbiorum 24:40)

Related

καταφρόνημα (contempt)
μικρόψυχος (little of soul)
μεμψίμοιρος (complaining of one's fate)
σκυθρωπός (angry-looking)
ἀβίωτος (not to be lived)
κολούω (to cut short)
ἀπειρόκαλος (ignorant of the beautiful)
ἔκτοπος (away from a place)
δυσπαραίτητος (hard to move by prayer)
ἱλαρός (cheerful)
πτωχεία (beggary)
πλεονεκτικός (disposed to take too much)
φιλαίτιος (fond of accusing)
αὐθέκαστος (one who calls each thing by its name)
μικρολόγος (reckoning trifles)
μειδίαμα (a smile)
ἐξυβρίζω (to break out into insolence)
δυσφύλακτος (hard to keep off or prevent)
ὑπέρογκος (of excessive bulk)
πολεμοποιός (engaging in war)
νώθεια (sluggishness)
προσκρούω (to strike against)
ἀφιλότιμος (without due ambition)
σύννους (in deep thought)
φορτικός (of the nature of a burden)
μεγαλαυχία (great boasting)
λειτούργημα (the performance of a leitourgi)
χαῦνος (gaping)
αἰδήμων (bashful)
μεγαλόψυχος (high-souled)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

SEARCH

MENU NAVIGATION