Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνοράω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνοράω συνόψομαι συνεῖδον

Structure: συν (Prefix) + ὁρά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: cf. su/noida

Sense

  1. to see together or at the same time
  2. to see in one view, see at a glance, to take a general view

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνόρω συνόρᾳς συνόρᾳ
Dual συνόρᾱτον συνόρᾱτον
Plural συνόρωμεν συνόρᾱτε συνόρωσιν*
SubjunctiveSingular συνόρω συνόρῃς συνόρῃ
Dual συνόρητον συνόρητον
Plural συνόρωμεν συνόρητε συνόρωσιν*
OptativeSingular συνόρῳμι συνόρῳς συνόρῳ
Dual συνόρῳτον συνορῷτην
Plural συνόρῳμεν συνόρῳτε συνόρῳεν
ImperativeSingular συνο͂ρᾱ συνορᾶτω
Dual συνόρᾱτον συνορᾶτων
Plural συνόρᾱτε συνορῶντων, συνορᾶτωσαν
Infinitive συνόρᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνορων συνορωντος συνορωσα συνορωσης συνορων συνορωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνόρωμαι συνόρᾳ συνόρᾱται
Dual συνόρᾱσθον συνόρᾱσθον
Plural συνορῶμεθα συνόρᾱσθε συνόρωνται
SubjunctiveSingular συνόρωμαι συνόρῃ συνόρηται
Dual συνόρησθον συνόρησθον
Plural συνορώμεθα συνόρησθε συνόρωνται
OptativeSingular συνορῷμην συνόρῳο συνόρῳτο
Dual συνόρῳσθον συνορῷσθην
Plural συνορῷμεθα συνόρῳσθε συνόρῳντο
ImperativeSingular συνόρω συνορᾶσθω
Dual συνόρᾱσθον συνορᾶσθων
Plural συνόρᾱσθε συνορᾶσθων, συνορᾶσθωσαν
Infinitive συνόρᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνορωμενος συνορωμενου συνορωμενη συνορωμενης συνορωμενον συνορωμενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνόψομαι συνόψει, συνόψῃ συνόψεται
Dual συνόψεσθον συνόψεσθον
Plural συνοψόμεθα συνόψεσθε συνόψονται
OptativeSingular συνοψοίμην συνόψοιο συνόψοιτο
Dual συνόψοισθον συνοψοίσθην
Plural συνοψοίμεθα συνόψοισθε συνόψοιντο
Infinitive συνόψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνοψομενος συνοψομενου συνοψομενη συνοψομενης συνοψομενον συνοψομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνώρων συνώρᾱς συνώρᾱν*
Dual συνωρᾶτον συνωρᾱ́την
Plural συνωρῶμεν συνωρᾶτε συνώρων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνωρώμην συνωρῶ συνωρᾶτο
Dual συνωρᾶσθον συνωρᾱ́σθην
Plural συνωρώμεθα συνωρᾶσθε συνωρῶντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεῖδον συνεῖδες συνεῖδεν*
Dual συνείδετον συνειδέτην
Plural συνείδομεν συνείδετε συνεῖδον
ImperativeSingular συνίδε συνιδέτω
Dual συνίδετον συνιδέτων
Plural συνίδετε συνιδόντων

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ παῖσ δὲ πρὸσ μὲν τὸν δάκτυλον θλιβόμενον αὖθισ ἐμειδίασεν, οὐ μὴν συνεῖδεν, οἶμαι, τὸ νόμισμα, ὥστε μὴ δεξαμένου ψόφον αἱ δύο δραχμαὶ παρέσχον ἐκπεσοῦσαι, καὶ ἠρυθρίασαν ἄμφω μάλα σαφῶσ. (Lucian, Symposium, (no name) 15:5)
  • ἃ ὁ Κωλώτησ παραθέμενοσ οὐ συνεῖδεν, ὅτι φῶτασ μὲν καὶ θῆρασ καὶ θάμνουσ καὶ οἰωνοὺσ ὁ Ἐμπεδοκλῆσ οὐκ ἀνῄρηκεν, ἅ γέ φησι μιγνυμένων τῶν στοιχείων ἀποτελεῖσθαι τοὺσ δὲ τῇ συγκρίσει ταύτῃ καὶ διακρίσει φύσιν τινὰ καὶ πότμον δυσδαίμονα καὶ θάνατον ἀλοίτην ἐπικατηγοροῦντασ, σφάλλονται διδάξασ, οὐκ ἀφείλετο τὸ χρῆσθαι ταῖσ εἰθισμέναισ φωναῖσ περὶ αὐτῶν. (Plutarch, Adversus Colotem, section 1114)
  • "ἐπεὶ δὲ καὶ Πλάτωνοσ καὶ Σωκράτουσ ἔτι πρότεροσ συνεῖδεν, ὡσ ἔχει τι δοξαστὸν ἡ φύσισ, ἔχει δὲ καὶ νοητόν· (Plutarch, Adversus Colotem, section 139)
  • "ὅτι δέ, οἷσ ἐγκαλεῖ περὶ τῶν ἐναργῶν, ἔνοχοσ αὐτόσ ἐστιν, οὐ συνεῖδεν. (Plutarch, Adversus Colotem, section 192)
  • θαυμαστὸσ οὖν ὁ ἀνὴρ τῆσ εὐσταθείασ, εἴτε τὴν ἀπάτην ἐν καιρῷ βραχεῖ συνεῖδεν εἴτε πιστευθεὶσ ὁ λόγοσ οὐκ ἐκίνησεν αὐτόν. (Plutarch, Publicola, chapter 14 5:3)

Synonyms

  1. to see together or at the same time

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION