Ancient Greek-English Dictionary Language

συμφυσάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμφυσάω συμφυσήσω

Structure: συμ (Prefix) + φυσά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to blow together
  2. to blow at the same time

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφύσω συμφύσᾳς συμφύσᾳ
Dual συμφύσᾱτον συμφύσᾱτον
Plural συμφύσωμεν συμφύσᾱτε συμφύσωσιν*
SubjunctiveSingular συμφύσω συμφύσῃς συμφύσῃ
Dual συμφύσητον συμφύσητον
Plural συμφύσωμεν συμφύσητε συμφύσωσιν*
OptativeSingular συμφύσῳμι συμφύσῳς συμφύσῳ
Dual συμφύσῳτον συμφυσῷτην
Plural συμφύσῳμεν συμφύσῳτε συμφύσῳεν
ImperativeSingular συμφῦσᾱ συμφυσᾶτω
Dual συμφύσᾱτον συμφυσᾶτων
Plural συμφύσᾱτε συμφυσῶντων, συμφυσᾶτωσαν
Infinitive συμφύσᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφυσων συμφυσωντος συμφυσωσα συμφυσωσης συμφυσων συμφυσωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφύσωμαι συμφύσᾳ συμφύσᾱται
Dual συμφύσᾱσθον συμφύσᾱσθον
Plural συμφυσῶμεθα συμφύσᾱσθε συμφύσωνται
SubjunctiveSingular συμφύσωμαι συμφύσῃ συμφύσηται
Dual συμφύσησθον συμφύσησθον
Plural συμφυσώμεθα συμφύσησθε συμφύσωνται
OptativeSingular συμφυσῷμην συμφύσῳο συμφύσῳτο
Dual συμφύσῳσθον συμφυσῷσθην
Plural συμφυσῷμεθα συμφύσῳσθε συμφύσῳντο
ImperativeSingular συμφύσω συμφυσᾶσθω
Dual συμφύσᾱσθον συμφυσᾶσθων
Plural συμφύσᾱσθε συμφυσᾶσθων, συμφυσᾶσθωσαν
Infinitive συμφύσᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφυσωμενος συμφυσωμενου συμφυσωμενη συμφυσωμενης συμφυσωμενον συμφυσωμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to blow together

  2. to blow at the same time

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION