Ancient Greek-English Dictionary Language

συναπειλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συναπειλέω συναπειλήσω

Structure: συν (Prefix) + ἀπειλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to threaten at the same time

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναπειλῶ συναπειλεῖς συναπειλεῖ
Dual συναπειλεῖτον συναπειλεῖτον
Plural συναπειλοῦμεν συναπειλεῖτε συναπειλοῦσιν*
SubjunctiveSingular συναπειλῶ συναπειλῇς συναπειλῇ
Dual συναπειλῆτον συναπειλῆτον
Plural συναπειλῶμεν συναπειλῆτε συναπειλῶσιν*
OptativeSingular συναπειλοῖμι συναπειλοῖς συναπειλοῖ
Dual συναπειλοῖτον συναπειλοίτην
Plural συναπειλοῖμεν συναπειλοῖτε συναπειλοῖεν
ImperativeSingular συναπείλει συναπειλείτω
Dual συναπειλεῖτον συναπειλείτων
Plural συναπειλεῖτε συναπειλούντων, συναπειλείτωσαν
Infinitive συναπειλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναπειλων συναπειλουντος συναπειλουσα συναπειλουσης συναπειλουν συναπειλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναπειλοῦμαι συναπειλεῖ, συναπειλῇ συναπειλεῖται
Dual συναπειλεῖσθον συναπειλεῖσθον
Plural συναπειλούμεθα συναπειλεῖσθε συναπειλοῦνται
SubjunctiveSingular συναπειλῶμαι συναπειλῇ συναπειλῆται
Dual συναπειλῆσθον συναπειλῆσθον
Plural συναπειλώμεθα συναπειλῆσθε συναπειλῶνται
OptativeSingular συναπειλοίμην συναπειλοῖο συναπειλοῖτο
Dual συναπειλοῖσθον συναπειλοίσθην
Plural συναπειλοίμεθα συναπειλοῖσθε συναπειλοῖντο
ImperativeSingular συναπειλοῦ συναπειλείσθω
Dual συναπειλεῖσθον συναπειλείσθων
Plural συναπειλεῖσθε συναπειλείσθων, συναπειλείσθωσαν
Infinitive συναπειλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναπειλουμενος συναπειλουμενου συναπειλουμενη συναπειλουμενης συναπειλουμενον συναπειλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναπειλήσω συναπειλήσεις συναπειλήσει
Dual συναπειλήσετον συναπειλήσετον
Plural συναπειλήσομεν συναπειλήσετε συναπειλήσουσιν*
OptativeSingular συναπειλήσοιμι συναπειλήσοις συναπειλήσοι
Dual συναπειλήσοιτον συναπειλησοίτην
Plural συναπειλήσοιμεν συναπειλήσοιτε συναπειλήσοιεν
Infinitive συναπειλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναπειλησων συναπειλησοντος συναπειλησουσα συναπειλησουσης συναπειλησον συναπειλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναπειλήσομαι συναπειλήσει, συναπειλήσῃ συναπειλήσεται
Dual συναπειλήσεσθον συναπειλήσεσθον
Plural συναπειλησόμεθα συναπειλήσεσθε συναπειλήσονται
OptativeSingular συναπειλησοίμην συναπειλήσοιο συναπειλήσοιτο
Dual συναπειλήσοισθον συναπειλησοίσθην
Plural συναπειλησοίμεθα συναπειλήσοισθε συναπειλήσοιντο
Infinitive συναπειλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναπειλησομενος συναπειλησομενου συναπειλησομενη συναπειλησομενης συναπειλησομενον συναπειλησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to threaten at the same time

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION