Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταπειλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταπειλέω καταπειλήσω

Structure: κατ (Prefix) + ἀπειλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to threaten loudly, to use threatening, the threats uttered

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπειλῶ καταπειλεῖς καταπειλεῖ
Dual καταπειλεῖτον καταπειλεῖτον
Plural καταπειλοῦμεν καταπειλεῖτε καταπειλοῦσιν*
SubjunctiveSingular καταπειλῶ καταπειλῇς καταπειλῇ
Dual καταπειλῆτον καταπειλῆτον
Plural καταπειλῶμεν καταπειλῆτε καταπειλῶσιν*
OptativeSingular καταπειλοῖμι καταπειλοῖς καταπειλοῖ
Dual καταπειλοῖτον καταπειλοίτην
Plural καταπειλοῖμεν καταπειλοῖτε καταπειλοῖεν
ImperativeSingular καταπείλει καταπειλείτω
Dual καταπειλεῖτον καταπειλείτων
Plural καταπειλεῖτε καταπειλούντων, καταπειλείτωσαν
Infinitive καταπειλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπειλων καταπειλουντος καταπειλουσα καταπειλουσης καταπειλουν καταπειλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπειλοῦμαι καταπειλεῖ, καταπειλῇ καταπειλεῖται
Dual καταπειλεῖσθον καταπειλεῖσθον
Plural καταπειλούμεθα καταπειλεῖσθε καταπειλοῦνται
SubjunctiveSingular καταπειλῶμαι καταπειλῇ καταπειλῆται
Dual καταπειλῆσθον καταπειλῆσθον
Plural καταπειλώμεθα καταπειλῆσθε καταπειλῶνται
OptativeSingular καταπειλοίμην καταπειλοῖο καταπειλοῖτο
Dual καταπειλοῖσθον καταπειλοίσθην
Plural καταπειλοίμεθα καταπειλοῖσθε καταπειλοῖντο
ImperativeSingular καταπειλοῦ καταπειλείσθω
Dual καταπειλεῖσθον καταπειλείσθων
Plural καταπειλεῖσθε καταπειλείσθων, καταπειλείσθωσαν
Infinitive καταπειλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπειλουμενος καταπειλουμενου καταπειλουμενη καταπειλουμενης καταπειλουμενον καταπειλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπειλήσω καταπειλήσεις καταπειλήσει
Dual καταπειλήσετον καταπειλήσετον
Plural καταπειλήσομεν καταπειλήσετε καταπειλήσουσιν*
OptativeSingular καταπειλήσοιμι καταπειλήσοις καταπειλήσοι
Dual καταπειλήσοιτον καταπειλησοίτην
Plural καταπειλήσοιμεν καταπειλήσοιτε καταπειλήσοιεν
Infinitive καταπειλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπειλησων καταπειλησοντος καταπειλησουσα καταπειλησουσης καταπειλησον καταπειλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπειλήσομαι καταπειλήσει, καταπειλήσῃ καταπειλήσεται
Dual καταπειλήσεσθον καταπειλήσεσθον
Plural καταπειλησόμεθα καταπειλήσεσθε καταπειλήσονται
OptativeSingular καταπειλησοίμην καταπειλήσοιο καταπειλήσοιτο
Dual καταπειλήσοισθον καταπειλησοίσθην
Plural καταπειλησοίμεθα καταπειλήσοισθε καταπειλήσοιντο
Infinitive καταπειλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπειλησομενος καταπειλησομενου καταπειλησομενη καταπειλησομενης καταπειλησομενον καταπειλησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατήπειλουν κατήπειλεις κατήπειλειν*
Dual κατηπεῖλειτον κατηπείλειτην
Plural κατηπεῖλουμεν κατηπεῖλειτε κατήπειλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατηπείλουμην κατηπεῖλου κατηπεῖλειτο
Dual κατηπεῖλεισθον κατηπείλεισθην
Plural κατηπείλουμεθα κατηπεῖλεισθε κατηπεῖλουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to threaten loudly

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION