Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπειλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαπειλέω διαπειλήσω

Structure: δι (Prefix) + ἀπειλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to threaten violently

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπειλῶ διαπειλεῖς διαπειλεῖ
Dual διαπειλεῖτον διαπειλεῖτον
Plural διαπειλοῦμεν διαπειλεῖτε διαπειλοῦσιν*
SubjunctiveSingular διαπειλῶ διαπειλῇς διαπειλῇ
Dual διαπειλῆτον διαπειλῆτον
Plural διαπειλῶμεν διαπειλῆτε διαπειλῶσιν*
OptativeSingular διαπειλοῖμι διαπειλοῖς διαπειλοῖ
Dual διαπειλοῖτον διαπειλοίτην
Plural διαπειλοῖμεν διαπειλοῖτε διαπειλοῖεν
ImperativeSingular διαπείλει διαπειλείτω
Dual διαπειλεῖτον διαπειλείτων
Plural διαπειλεῖτε διαπειλούντων, διαπειλείτωσαν
Infinitive διαπειλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπειλων διαπειλουντος διαπειλουσα διαπειλουσης διαπειλουν διαπειλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπειλοῦμαι διαπειλεῖ, διαπειλῇ διαπειλεῖται
Dual διαπειλεῖσθον διαπειλεῖσθον
Plural διαπειλούμεθα διαπειλεῖσθε διαπειλοῦνται
SubjunctiveSingular διαπειλῶμαι διαπειλῇ διαπειλῆται
Dual διαπειλῆσθον διαπειλῆσθον
Plural διαπειλώμεθα διαπειλῆσθε διαπειλῶνται
OptativeSingular διαπειλοίμην διαπειλοῖο διαπειλοῖτο
Dual διαπειλοῖσθον διαπειλοίσθην
Plural διαπειλοίμεθα διαπειλοῖσθε διαπειλοῖντο
ImperativeSingular διαπειλοῦ διαπειλείσθω
Dual διαπειλεῖσθον διαπειλείσθων
Plural διαπειλεῖσθε διαπειλείσθων, διαπειλείσθωσαν
Infinitive διαπειλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπειλουμενος διαπειλουμενου διαπειλουμενη διαπειλουμενης διαπειλουμενον διαπειλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπειλήσω διαπειλήσεις διαπειλήσει
Dual διαπειλήσετον διαπειλήσετον
Plural διαπειλήσομεν διαπειλήσετε διαπειλήσουσιν*
OptativeSingular διαπειλήσοιμι διαπειλήσοις διαπειλήσοι
Dual διαπειλήσοιτον διαπειλησοίτην
Plural διαπειλήσοιμεν διαπειλήσοιτε διαπειλήσοιεν
Infinitive διαπειλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπειλησων διαπειλησοντος διαπειλησουσα διαπειλησουσης διαπειλησον διαπειλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπειλήσομαι διαπειλήσει, διαπειλήσῃ διαπειλήσεται
Dual διαπειλήσεσθον διαπειλήσεσθον
Plural διαπειλησόμεθα διαπειλήσεσθε διαπειλήσονται
OptativeSingular διαπειλησοίμην διαπειλήσοιο διαπειλήσοιτο
Dual διαπειλήσοισθον διαπειλησοίσθην
Plural διαπειλησοίμεθα διαπειλήσοισθε διαπειλήσοιντο
Infinitive διαπειλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπειλησομενος διαπειλησομενου διαπειλησομενη διαπειλησομενης διαπειλησομενον διαπειλησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διήπειλουν διήπειλεις διήπειλειν*
Dual διηπεῖλειτον διηπείλειτην
Plural διηπεῖλουμεν διηπεῖλειτε διήπειλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διηπείλουμην διηπεῖλου διηπεῖλειτο
Dual διηπεῖλεισθον διηπείλεισθην
Plural διηπείλουμεθα διηπεῖλεισθε διηπεῖλουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τότε δὲ τούτων ὑπαρχόντων, καὶ παρόντοσ Λυσάνδρου καὶ Φιλοχάρουσ καὶ Μιλτιάδου, περὶ τῆσ πολιτείασ τὴν ἐκκλησίαν ἐποίουν, ἵνα μήτε ῥήτωρ αὐτοῖσ μηδεὶσ ἐναντιοῖτο μηδὲ διαπειλοῖτο ὑμεῖσ τε μὴ τὰ τῆ πόλει συμφέροντα ἕλοισθε, ἀλλὰ τἀκείνοισ δοκοῦντα ψηφίσαισθε. (Lysias, Speeches, 85:1)

Synonyms

  1. to threaten violently

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION