Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σπεύδω?

Non-contract Verb; Transliteration: speudō

Principal Part: σπεύδω σπεύσω ἔσπευσα ἔσπευκα ἔσπευσμαι

Structure: σπεύδ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (transitive), I set going, urge on, hasten
  2. I procure quickly, get ready
  3. I seek eagerly, strive after

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπεύδω σπεύδεις σπεύδει
Dual σπεύδετον σπεύδετον
Plural σπεύδομεν σπεύδετε σπεύδουσι(ν)
SubjunctiveSingular σπεύδω σπεύδῃς σπεύδῃ
Dual σπεύδητον σπεύδητον
Plural σπεύδωμεν σπεύδητε σπεύδωσι(ν)
OptativeSingular σπεύδοιμι σπεύδοις σπεύδοι
Dual σπεύδοιτον σπευδοίτην
Plural σπεύδοιμεν σπεύδοιτε σπεύδοιεν
ImperativeSingular σπεύδε σπευδέτω
Dual σπεύδετον σπευδέτων
Plural σπεύδετε σπευδόντων, σπευδέτωσαν
Infinitive σπεύδειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σπευδων σπευδοντος σπευδουσα σπευδουσης σπευδον σπευδοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπεύδομαι σπεύδει, σπεύδῃ σπεύδεται
Dual σπεύδεσθον σπεύδεσθον
Plural σπευδόμεθα σπεύδεσθε σπεύδονται
SubjunctiveSingular σπεύδωμαι σπεύδῃ σπεύδηται
Dual σπεύδησθον σπεύδησθον
Plural σπευδώμεθα σπεύδησθε σπεύδωνται
OptativeSingular σπευδοίμην σπεύδοιο σπεύδοιτο
Dual σπεύδοισθον σπευδοίσθην
Plural σπευδοίμεθα σπεύδοισθε σπεύδοιντο
ImperativeSingular σπεύδου σπευδέσθω
Dual σπεύδεσθον σπευδέσθων
Plural σπεύδεσθε σπευδέσθων, σπευδέσθωσαν
Infinitive σπεύδεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σπευδομενος σπευδομενου σπευδομενη σπευδομενης σπευδομενον σπευδομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπεύσω σπεύσεις σπεύσει
Dual σπεύσετον σπεύσετον
Plural σπεύσομεν σπεύσετε σπεύσουσι(ν)
OptativeSingular σπεύσοιμι σπεύσοις σπεύσοι
Dual σπεύσοιτον σπευσοίτην
Plural σπεύσοιμεν σπεύσοιτε σπεύσοιεν
Infinitive σπεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σπευσων σπευσοντος σπευσουσα σπευσουσης σπευσον σπευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπεύσομαι σπεύσει, σπεύσῃ σπεύσεται
Dual σπεύσεσθον σπεύσεσθον
Plural σπευσόμεθα σπεύσεσθε σπεύσονται
OptativeSingular σπευσοίμην σπεύσοιο σπεύσοιτο
Dual σπεύσοισθον σπευσοίσθην
Plural σπευσοίμεθα σπεύσοισθε σπεύσοιντο
Infinitive σπεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σπευσομενος σπευσομενου σπευσομενη σπευσομενης σπευσομενον σπευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἔσπευδον ἔσπευδες ἔσπευδε(ν)
Dual ἐσπεύδετον ἐσπευδέτην
Plural ἐσπεύδομεν ἐσπεύδετε ἔσπευδον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσπευδόμην ἐσπεύδου ἐσπεύδετο
Dual ἐσπεύδεσθον ἐσπευδέσθην
Plural ἐσπευδόμεθα ἐσπεύδεσθε ἐσπεύδοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἔσπευσα ἔσπευσας ἔσπευσε(ν)
Dual ἐσπεύσατον ἐσπευσάτην
Plural ἐσπεύσαμεν ἐσπεύσατε ἔσπευσαν
SubjunctiveSingular σπεύσω σπεύσῃς σπεύσῃ
Dual σπεύσητον σπεύσητον
Plural σπεύσωμεν σπεύσητε σπεύσωσι(ν)
OptativeSingular σπεύσαιμι σπεύσαις σπεύσαι
Dual σπεύσαιτον σπευσαίτην
Plural σπεύσαιμεν σπεύσαιτε σπεύσαιεν
ImperativeSingular σπεύσον σπευσάτω
Dual σπεύσατον σπευσάτων
Plural σπεύσατε σπευσάντων
Infinitive σπεύσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σπευσας σπευσαντος σπευσασα σπευσασης σπευσαν σπευσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσπευσάμην ἐσπεύσω ἐσπεύσατο
Dual ἐσπεύσασθον ἐσπευσάσθην
Plural ἐσπευσάμεθα ἐσπεύσασθε ἐσπεύσαντο
SubjunctiveSingular σπεύσωμαι σπεύσῃ σπεύσηται
Dual σπεύσησθον σπεύσησθον
Plural σπευσώμεθα σπεύσησθε σπεύσωνται
OptativeSingular σπευσαίμην σπεύσαιο σπεύσαιτο
Dual σπεύσαισθον σπευσαίσθην
Plural σπευσαίμεθα σπεύσαισθε σπεύσαιντο
ImperativeSingular σπεύσαι σπευσάσθω
Dual σπεύσασθον σπευσάσθων
Plural σπεύσασθε σπευσάσθων
Infinitive σπεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σπευσαμενος σπευσαμενου σπευσαμενη σπευσαμενης σπευσαμενον σπευσαμενου

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἔσπευκα ἔσπευκας ἔσπευκε(ν)
Dual ἐσπεύκατον ἐσπεύκατον
Plural ἐσπεύκαμεν ἐσπεύκατε ἐσπεύκασι(ν)
SubjunctiveSingular ἐσπεύκω ἐσπεύκῃς ἐσπεύκῃ
Dual ἐσπεύκητον ἐσπεύκητον
Plural ἐσπεύκωμεν ἐσπεύκητε ἐσπεύκωσι(ν)
OptativeSingular ἐσπεύκοιμι ἐσπεύκοις ἐσπεύκοι
Dual ἐσπεύκοιτον ἐσπευκοίτην
Plural ἐσπεύκοιμεν ἐσπεύκοιτε ἐσπεύκοιεν
ImperativeSingular ἔσπευκε ἐσπευκέτω
Dual ἐσπεύκετον ἐσπευκέτων
Plural ἐσπεύκετε ἐσπευκόντων
Infinitive ἐσπευκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐσπευκως ἐσπευκοντος ἐσπευκυια ἐσπευκυιας ἐσπευκον ἐσπευκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἔσπευσμαι ἔσπευσαι ἔσπευσται
Dual ἔσπευσθον ἔσπευσθον
Plural ἐσπεύσμεθα ἔσπευσθε ἐσπεύσαται
ImperativeSingular ἔσπευσο ἐσπεύσθω
Dual ἔσπευσθον ἐσπεύσθων
Plural ἔσπευσθε ἐσπεύσθων
Infinitive ἔσπευσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐσπευσμενος ἐσπευσμενου ἐσπευσμενη ἐσπευσμενης ἐσπευσμενον ἐσπευσμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τῷ Ἰωνάθαν υἱῷ Σαοὺλ υἱὸς πεπληγὼς τοὺς πόδας. υἱὸς ἐτῶν πέντε οὗτος ἐν τῷ ἐλθεῖν τὴν ἀγγελίαν Σαοὺλ καὶ Ἰωνάθαν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ἐξ Ἰεζραήλ, καὶ ᾖρεν αὐτὸν ἡ τιθηνὸς αὐτοῦ καὶ ἔφυγε, καὶ ἐγένετο ἐν τῷ σπεύδειν αὐτὸν καὶ ἀναχωρεῖν, καὶ ἔπεσε καὶ ἐχωλάνθη, καὶ ὄνομα αὐτῷ Μεμφιβοσθέ. (Septuagint, Liber II Samuelis 4:4)
  • καὶ συνήγαγε τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Λευίτας καὶ εἶπεν αὐτοῖς. ἐξέλθατε εἰς τὰς πόλεις Ἰούδα καὶ συναγάγετε ἀπὸ παντὸς Ἰσραὴλ ἀργύριον κατισχῦσαι τὸν οἶκον Κυρίου ἐνιαυτὸν κατ ἐνιαυτὸν καὶ σπεύσατε λαλῆσαι. καὶ οὐκ ἔσπευσαν οἱ Λευῖται. (Septuagint, Liber II Paralipomenon 24:5)
  • διὸ σπεύσατε καὶ πέμψατέ τινας, ὅπως καὶ ἡμεῖς ἐπιγνῶμεν ὁποίας ἐστὲ γνώμης. (Septuagint, Liber Maccabees II 11:37)
  • ἢ ὡς ἔλαφος τοξεύματι πεπληγὼς εἰς τὸ ἧπαρ, σπεύδει δὲ ὥσπερ ὄρνεον εἰς παγίδα, οὐκ εἰδὼς ὅτι περὶ ψυχῆς τρέχει. (Septuagint, Liber Proverbiorum 7:23)
  • σπεύδει πλουτεῖν ἀνὴρ βάσκανος, καὶ οὐκ οἶδεν ὅτι ἐλεήμων κρατήσει αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 28:23)
  • σπεύδω. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, anapests5)
  • σπεύδω, βασιλεῦ. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, anapests 1:14)
  • σπεύδω γὰρ ἤδη ἀκροάσασθαι αὐτοῦ, μὴ καὶ λάθω τελέως ἀπολειφθείς. (Lucian, 22:2)
  • ἀλλ ὅπερ πάντων ἐστὶ κυριώτατον τῶν εἰρημένων σπεύδω λέγειν. (Plutarch, De liberis educandis, section 11 4:2)
  • ἀλλ οὔ τι σπεύδω: (Theocritus, Idylls, 33)

Synonyms

  2. I procure quickly

  3. I seek eagerly

Related

명사

형용사

동사

부사

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION