Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συσπεύδω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συσπεύδω συσπεύσω

Structure: συ (Prefix) + σπεύδ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to assist zealously

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συσπεύδω συσπεύδεις συσπεύδει
Dual συσπεύδετον συσπεύδετον
Plural συσπεύδομεν συσπεύδετε συσπεύδουσιν*
SubjunctiveSingular συσπεύδω συσπεύδῃς συσπεύδῃ
Dual συσπεύδητον συσπεύδητον
Plural συσπεύδωμεν συσπεύδητε συσπεύδωσιν*
OptativeSingular συσπεύδοιμι συσπεύδοις συσπεύδοι
Dual συσπεύδοιτον συσπευδοίτην
Plural συσπεύδοιμεν συσπεύδοιτε συσπεύδοιεν
ImperativeSingular συσπεύδε συσπευδέτω
Dual συσπεύδετον συσπευδέτων
Plural συσπεύδετε συσπευδόντων, συσπευδέτωσαν
Infinitive συσπεύδειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συσπευδων συσπευδοντος συσπευδουσα συσπευδουσης συσπευδον συσπευδοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συσπεύδομαι συσπεύδει, συσπεύδῃ συσπεύδεται
Dual συσπεύδεσθον συσπεύδεσθον
Plural συσπευδόμεθα συσπεύδεσθε συσπεύδονται
SubjunctiveSingular συσπεύδωμαι συσπεύδῃ συσπεύδηται
Dual συσπεύδησθον συσπεύδησθον
Plural συσπευδώμεθα συσπεύδησθε συσπεύδωνται
OptativeSingular συσπευδοίμην συσπεύδοιο συσπεύδοιτο
Dual συσπεύδοισθον συσπευδοίσθην
Plural συσπευδοίμεθα συσπεύδοισθε συσπεύδοιντο
ImperativeSingular συσπεύδου συσπευδέσθω
Dual συσπεύδεσθον συσπευδέσθων
Plural συσπεύδεσθε συσπευδέσθων, συσπευδέσθωσαν
Infinitive συσπεύδεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συσπευδομενος συσπευδομενου συσπευδομενη συσπευδομενης συσπευδομενον συσπευδομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συσπεύσω συσπεύσεις συσπεύσει
Dual συσπεύσετον συσπεύσετον
Plural συσπεύσομεν συσπεύσετε συσπεύσουσιν*
OptativeSingular συσπεύσοιμι συσπεύσοις συσπεύσοι
Dual συσπεύσοιτον συσπευσοίτην
Plural συσπεύσοιμεν συσπεύσοιτε συσπεύσοιεν
Infinitive συσπεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συσπευσων συσπευσοντος συσπευσουσα συσπευσουσης συσπευσον συσπευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συσπεύσομαι συσπεύσει, συσπεύσῃ συσπεύσεται
Dual συσπεύσεσθον συσπεύσεσθον
Plural συσπευσόμεθα συσπεύσεσθε συσπεύσονται
OptativeSingular συσπευσοίμην συσπεύσοιο συσπεύσοιτο
Dual συσπεύσοισθον συσπευσοίσθην
Plural συσπευσοίμεθα συσπεύσοισθε συσπεύσοιντο
Infinitive συσπεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συσπευσομενος συσπευσομενου συσπευσομενη συσπευσομενης συσπευσομενον συσπευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέσπευδον συνέσπευδες συνέσπευδεν*
Dual συνεσπεύδετον συνεσπευδέτην
Plural συνεσπεύδομεν συνεσπεύδετε συνέσπευδον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεσπευδόμην συνεσπεύδου συνεσπεύδετο
Dual συνεσπεύδεσθον συνεσπευδέσθην
Plural συνεσπευδόμεθα συνεσπεύδεσθε συνεσπεύδοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κἀγὼ, τὸν αὐτὸν ἄρ’, ἔφην, ἐμοὶ βουκολεῖσ, ὥστ’ εἰ νικῴη μ’, οὐκ ἐχθρὸσ ὁ στεφανούμενοσ, ἀλλ’ ᾧ σύ τε κἀγὼ συσπεύδομεν. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:10)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION