κάρανον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
κάρανον
κάρανου
Structure:
καραν
(Stem)
+
ον
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐν Μακεδονίᾳ, ὡσ ἔφην, τοῦ Καράνου γάμουσ ἑστιῶντοσ οἱ μὲν συγκεκλημένοι ἄνδρεσ ἦσαν εἴκοσιν· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 21)
- ἡμεῖσ δ’ ἐκ τοῦ Καράνου δείπνου πλοῦτον ἀντὶ μερίδων εὐωχηθέντεσ νῦν ζητοῦμεν οἱ μὲν οἰκίασ, οἱ δὲ ἀγρούσ, οἱ δὲ ἀνδράποδ’ ὠνήσασθαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 2 3:28)
- Ἀλέξανδροσ ὅτι τῷ γένει πρὸσ πατρὸσ μὲν ἦν Ἡρακλείδησ ἀπὸ Καράνου, πρὸσ δὲ μητρὸσ Αἰακίδησ ἀπὸ Νεοπτολέμου, τῶν πάνυ πεπιστευμένων ἐστί. (Plutarch, Alexander, chapter 2 1:1)
- καί πότ’ ἂν ἀμφιθαλὴσ Ζεὺσ ἐπὶ χεῖρα βάλοι, φεῦ φεῦ, κάρανα δαί̈ξασ; (Aeschylus, Libation Bearers, choral, antistrophe 41)
- βάλλεται γὰρ ὄσ‐ σοισ Διόθεν κάρανα. (Aeschylus, Agamemnon, choral, antistrophe 3 1:7)
- εὐπλόκαμον τὸ κάρανον ἔχει δ’ ἰταμὸν τὸ πρόσωπον. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 440 2:2)
- μαθὼν δὲ τοὺσ Ἀρείουσ αὖθισ ἀφεστάναι, Σατιβαρζάνου ἐσ τὴν χώραν αὐτῶν ἐμβαλόντοσ σὺν ἱππεῦσι δισχιλίοισ, οὕσ παρὰ Βήσσου ἔλαβεν, ἀποστέλλει παῤ αὐτοὺσ Ἀρτάβαζόν τε τὸν Πέρσην καὶ Ἐριγύϊον καὶ Κάρανον τῶν ἑταίρων. (Arrian, Anabasis, book 3, chapter 28 2:1)
- καὶ γίγνεται μάχη τοῖσ ἀμφὶ Ἐριγύϊον καὶ Κάρανον πρὸσ Σατιβαρζάνην καρτερά, οὐδὲ πρόσθεν οἱ βάρβαροι ἐνέκλιναν πρὶν Σατιβαρζάνην ξυμπεσόντα Ἐριγυϊῴ πρὸσ Ἐριγυϊού πληγέντα δόρατι ἐσ τὸ πρόσωπον ἀποθανεῖν. (Arrian, Anabasis, book 3, chapter 28 3:1)
- ἔνθα δὴ Ἀλέξανδροσ ἐπὶ μὲν τοὺσ ἀμφὶ Σπιταμένην Ἀνδρόμαχόν τε ἀποστέλλει καὶ Μενέδημον καὶ Κάρανον, ἱππέασ μὲν ἔχοντασ τῶν ἑταίρων ἐσ ἑξήκοντα καὶ τῶν μισθοφόρων ὀκτακοσίουσ, ὧν Κάρανοσ ἡγεῖτο, πεζοὺσ δὲ μισθοφόρουσ ἐσ χιλίουσ πεντακοσίουσ· (Arrian, Anabasis, book 4, chapter 3 7:1)
- Ἀνδρόμαχον δὲ καὶ Κάρανον καὶ Μενέδημον οὐ δέξασθαι τὴν ἡγεμονίαν, τὸ μέν τι ὡσ μὴ δοκεῖν παρὰ τὰ ἐπηγγελμένα ὑπὸ Ἀλεξάνδρου αὐτούσ τι κατὰ σφᾶσ νεωτερίζειν, τὸ δὲ καὶ ἐν αὐτῷ τῷ δεινῷ οὐκ ἐθελήσαντασ, εἰ δή τι πταίσειαν, μὴ ὅσον κατ̓ ἄνδρα μόνον μετέχειν αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ ὡσ τὸ πᾶν αὐτοὺσ κακῶσ ἐξηγησαμένουσ. (Arrian, Anabasis, book 4, chapter 6 2:1)