Ὀδρύσης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Ὀδρύσης
Ὀδρύσου
Structure:
Ὀδρυς
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- one of the Odrysae; an Odrysian
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἤδη δ’ ὃ λέγω κἀκεῖνοσ ἐνεθυμήθη, ὡσ ἡδὺ χρῆμα ἐν ἱστορίασ γραφῇ μεταβολὴ καὶ ποικίλον, καὶ τοῦτο ἐν δύο ἢ τρισὶ τόποισ ἐποίησεν, ἐπί τε τῆσ Ὀδρυσῶν ἀρχῆσ, δι’ ἃσ αἰτίασ ἐγένετο μεγάλη, καὶ ἐπὶ τῶν ἐν Σικελίᾳ πόλεων. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 12:3)
- Τήρησ δὲ Ὀδρυσῶν βασιλεύσ, καθά φησι Θεόπομποσ, δύο καὶ ἐνενήκοντα ἐτῶν ἐτελεύτησεν. (Lucian, Macrobii, (no name) 10:7)
- καὶ νῦν ἀκολούθει μοι, ὦ Παννυχί, τοῦτον δὲ παῤ Ὀδρύσαισ χιλιαρχεῖν ἐά. (Lucian, Dialogi meretricii, 4:14)
- ἃ δὲ φοβοῦνταί τινεσ μὴ ἀπορρηγνύωνται τοὺσ ὤμουσ κατὰ τὰ πρανῆ ἐλαυνόμενοι, θαρρούντων μαθόντεσ ὅτι Πέρσαι καὶ Ὀδρύσαι ἅπαντεσ τὰ κατάντη ἁμιλλώμενοι οὐδὲν ἧττον τῶν Ἑλλήνων ὑγιεῖσ τοὺσ ἵππουσ ἔχουσι. (Xenophon, Minor Works, , chapter 8 7:2)
- κατὰ δὲ τὸ εὐώνυμον ἐσ ἐπικαμπὴν οἵ τε Θρᾷκεσ ἐτετάχατο, ὧν ἡγεῖτο Σιτάλκησ, καὶ ἐπὶ τούτοισ οἱ ξύμμαχοι ἱππεῖσ, ὧν ἦρχε Κοίρανοσ, ἐπὶ δὲ οἱ Ὀδρύσαι ἱππεῖσ, ὧν ἡγεῖτο Ἀγάθων ὁ Τυρίμμα. (Arrian, Anabasis, book 3, chapter 12 4:3)
- ἐπεὶ ταῦτα ἤκουσεν ὁ Ὀδρύσησ, εἶπεν· (Xenophon, Anabasis, , chapter 7 14:1)
- ὁμοίωσ διαπορεῖ καὶ πῶσ ἐκ τῶν ὑπὲρ τὸν Βορυσθένην νομάδων ἀφῖχθαι συμμαχίαν τοῖσ Τρωσί τισ νομίσειεν, ἐπαινεῖ δὲ μάλιστα τὴν Ἑκαταίου τοῦ Μιλησίου καὶ Μενεκράτουσ τοῦ Ἐλαί̈του τῶν Ξενοκράτουσ γνωρίμων ἀνδρὸσ δόξαν καὶ τὴν Παλαιφάτου, ὧν ὁ μὲν ἐν γῆσ περιόδῳ φησίν ἐπὶ δ’ Ἀλαζίᾳ πόλι ποταμὸσ Ὀδρύσησ ῥέων διὰ Μυγδονίησ πεδίου ἀπὸ δύσιοσ ἐκ τῆσ λίμνησ τῆσ Δασκυλίτιδοσ ἐσ Ῥύνδακον ἐσβάλλει. (Strabo, Geography, Book 12, chapter 3 40:7)
- ἔρημον δὲ εἶναι νῦν τὴν Ἀλαζίαν λέγει, κώμασ δὲ πολλὰσ τῶν Ἀλαζώνων οἰκεῖσθαι, δι’ ὧν Ὀδρύσησ ῥεῖ, ἐν δὲ ταύταισ τὸν Ἀπόλλωνα τιμᾶσθαι διαφερόντωσ, καὶ μάλιστα κατὰ τὴν ἐφορίαν τῶν Κυζικηνῶν. (Strabo, Geography, Book 12, chapter 3 40:8)