Ancient Greek-English Dictionary Language

σκοπέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σκοπέω σκοπήσω ἐσκόπησα ἐσκόπηκα ἐσκόπημαι ἐσκοπήθην

Structure: σκοπέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: skopo/s

Sense

  1. I look, look at, behold; I examine, inspect
  2. (figuratively) I contemplate, consider
  3. I look for

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκόπω σκόπεις σκόπει
Dual σκόπειτον σκόπειτον
Plural σκόπουμεν σκόπειτε σκόπουσιν*
SubjunctiveSingular σκόπω σκόπῃς σκόπῃ
Dual σκόπητον σκόπητον
Plural σκόπωμεν σκόπητε σκόπωσιν*
OptativeSingular σκόποιμι σκόποις σκόποι
Dual σκόποιτον σκοποίτην
Plural σκόποιμεν σκόποιτε σκόποιεν
ImperativeSingular σκο͂πει σκοπεῖτω
Dual σκόπειτον σκοπεῖτων
Plural σκόπειτε σκοποῦντων, σκοπεῖτωσαν
Infinitive σκόπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σκοπων σκοπουντος σκοπουσα σκοπουσης σκοπουν σκοπουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκόπουμαι σκόπει, σκόπῃ σκόπειται
Dual σκόπεισθον σκόπεισθον
Plural σκοποῦμεθα σκόπεισθε σκόπουνται
SubjunctiveSingular σκόπωμαι σκόπῃ σκόπηται
Dual σκόπησθον σκόπησθον
Plural σκοπώμεθα σκόπησθε σκόπωνται
OptativeSingular σκοποίμην σκόποιο σκόποιτο
Dual σκόποισθον σκοποίσθην
Plural σκοποίμεθα σκόποισθε σκόποιντο
ImperativeSingular σκόπου σκοπεῖσθω
Dual σκόπεισθον σκοπεῖσθων
Plural σκόπεισθε σκοπεῖσθων, σκοπεῖσθωσαν
Infinitive σκόπεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκοπουμενος σκοπουμενου σκοπουμενη σκοπουμενης σκοπουμενον σκοπουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκοπήσω σκοπήσεις σκοπήσει
Dual σκοπήσετον σκοπήσετον
Plural σκοπήσομεν σκοπήσετε σκοπήσουσιν*
OptativeSingular σκοπήσοιμι σκοπήσοις σκοπήσοι
Dual σκοπήσοιτον σκοπησοίτην
Plural σκοπήσοιμεν σκοπήσοιτε σκοπήσοιεν
Infinitive σκοπήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σκοπησων σκοπησοντος σκοπησουσα σκοπησουσης σκοπησον σκοπησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκοπήσομαι σκοπήσει, σκοπήσῃ σκοπήσεται
Dual σκοπήσεσθον σκοπήσεσθον
Plural σκοπησόμεθα σκοπήσεσθε σκοπήσονται
OptativeSingular σκοπησοίμην σκοπήσοιο σκοπήσοιτο
Dual σκοπήσοισθον σκοπησοίσθην
Plural σκοπησοίμεθα σκοπήσοισθε σκοπήσοιντο
Infinitive σκοπήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκοπησομενος σκοπησομενου σκοπησομενη σκοπησομενης σκοπησομενον σκοπησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκοπηθήσομαι σκοπηθήσῃ σκοπηθήσεται
Dual σκοπηθήσεσθον σκοπηθήσεσθον
Plural σκοπηθησόμεθα σκοπηθήσεσθε σκοπηθήσονται
OptativeSingular σκοπηθησοίμην σκοπηθήσοιο σκοπηθήσοιτο
Dual σκοπηθήσοισθον σκοπηθησοίσθην
Plural σκοπηθησοίμεθα σκοπηθήσοισθε σκοπηθήσοιντο
Infinitive σκοπηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκοπηθησομενος σκοπηθησομενου σκοπηθησομενη σκοπηθησομενης σκοπηθησομενον σκοπηθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσκόπησα ἐσκόπησας ἐσκόπησεν*
Dual ἐσκοπήσατον ἐσκοπησάτην
Plural ἐσκοπήσαμεν ἐσκοπήσατε ἐσκόπησαν
SubjunctiveSingular σκοπήσω σκοπήσῃς σκοπήσῃ
Dual σκοπήσητον σκοπήσητον
Plural σκοπήσωμεν σκοπήσητε σκοπήσωσιν*
OptativeSingular σκοπήσαιμι σκοπήσαις σκοπήσαι
Dual σκοπήσαιτον σκοπησαίτην
Plural σκοπήσαιμεν σκοπήσαιτε σκοπήσαιεν
ImperativeSingular σκόπησον σκοπησάτω
Dual σκοπήσατον σκοπησάτων
Plural σκοπήσατε σκοπησάντων
Infinitive σκοπήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκοπησᾱς σκοπησαντος σκοπησᾱσα σκοπησᾱσης σκοπησαν σκοπησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσκοπησάμην ἐσκοπήσω ἐσκοπήσατο
Dual ἐσκοπήσασθον ἐσκοπησάσθην
Plural ἐσκοπησάμεθα ἐσκοπήσασθε ἐσκοπήσαντο
SubjunctiveSingular σκοπήσωμαι σκοπήσῃ σκοπήσηται
Dual σκοπήσησθον σκοπήσησθον
Plural σκοπησώμεθα σκοπήσησθε σκοπήσωνται
OptativeSingular σκοπησαίμην σκοπήσαιο σκοπήσαιτο
Dual σκοπήσαισθον σκοπησαίσθην
Plural σκοπησαίμεθα σκοπήσαισθε σκοπήσαιντο
ImperativeSingular σκόπησαι σκοπησάσθω
Dual σκοπήσασθον σκοπησάσθων
Plural σκοπήσασθε σκοπησάσθων
Infinitive σκοπήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκοπησαμενος σκοπησαμενου σκοπησαμενη σκοπησαμενης σκοπησαμενον σκοπησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσκοπήθην ἐσκοπήθης ἐσκοπήθη
Dual ἐσκοπήθητον ἐσκοπηθήτην
Plural ἐσκοπήθημεν ἐσκοπήθητε ἐσκοπήθησαν
SubjunctiveSingular σκοπήθω σκοπήθῃς σκοπήθῃ
Dual σκοπήθητον σκοπήθητον
Plural σκοπήθωμεν σκοπήθητε σκοπήθωσιν*
OptativeSingular σκοπηθείην σκοπηθείης σκοπηθείη
Dual σκοπηθείητον σκοπηθειήτην
Plural σκοπηθείημεν σκοπηθείητε σκοπηθείησαν
ImperativeSingular σκοπήθητι σκοπηθήτω
Dual σκοπήθητον σκοπηθήτων
Plural σκοπήθητε σκοπηθέντων
Infinitive σκοπηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκοπηθεις σκοπηθεντος σκοπηθεισα σκοπηθεισης σκοπηθεν σκοπηθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσκόπηκα ἐσκόπηκας ἐσκόπηκεν*
Dual ἐσκοπήκατον ἐσκοπήκατον
Plural ἐσκοπήκαμεν ἐσκοπήκατε ἐσκοπήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἐσκοπήκω ἐσκοπήκῃς ἐσκοπήκῃ
Dual ἐσκοπήκητον ἐσκοπήκητον
Plural ἐσκοπήκωμεν ἐσκοπήκητε ἐσκοπήκωσιν*
OptativeSingular ἐσκοπήκοιμι ἐσκοπήκοις ἐσκοπήκοι
Dual ἐσκοπήκοιτον ἐσκοπηκοίτην
Plural ἐσκοπήκοιμεν ἐσκοπήκοιτε ἐσκοπήκοιεν
ImperativeSingular ἐσκόπηκε ἐσκοπηκέτω
Dual ἐσκοπήκετον ἐσκοπηκέτων
Plural ἐσκοπήκετε ἐσκοπηκόντων
Infinitive ἐσκοπηκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐσκοπηκως ἐσκοπηκοντος ἐσκοπηκυῑα ἐσκοπηκυῑᾱς ἐσκοπηκον ἐσκοπηκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσκόπημαι ἐσκόπησαι ἐσκόπηται
Dual ἐσκόπησθον ἐσκόπησθον
Plural ἐσκοπήμεθα ἐσκόπησθε ἐσκόπηνται
ImperativeSingular ἐσκόπησο ἐσκοπήσθω
Dual ἐσκόπησθον ἐσκοπήσθων
Plural ἐσκόπησθε ἐσκοπήσθων
Infinitive ἐσκόπησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐσκοπημενος ἐσκοπημενου ἐσκοπημενη ἐσκοπημενης ἐσκοπημενον ἐσκοπημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ γὰρ τὸ δρᾶμα, τὸν δὲ νοῦν σκοπούμεθα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 51 2:5)
  • οὐ γὰρ εὐσχημοσύνησ τε καὶ ἀσχημοσύνησ ῥημάτων ἕνεκα τὰ νῦν σκοπούμεθα πρὸσ τὸν τῶν πολλῶν λόγον, ἀλλ’ ὀρθότητόσ τε καὶ ἁμαρτίασ πέρι νόμων, ἥτισ ποτ’ ἐστὶν φύσει. (Plato, Laws, book 1 20:1)
  • ἡμεῖσ δέ γε οὐχ ὅτι μὴ δεῖ ταῖσ Μούσαισ ἡμῶν προσχρῆσθαι τοὺσ ἤδη τριακοντούτασ καὶ τῶν πεντήκοντα πέραν γεγονότασ σκοπούμεθα, ἀλλ’ ὅτι ποτὲ δεῖ. (Plato, Laws, book 2 107:2)
  • ἀλλὰ γὰρ ἀποβλέποντεσ νῦν πρὸσ πολιτείασ ἀρετήν, καὶ χώρασ φύσιν σκοπούμεθα καὶ νόμων τάξιν, οὐ τὸ σῴζεσθαί τε καὶ εἶναι μόνον ἀνθρώποισ τιμιώτατον ἡγούμενοι, καθάπερ οἱ πολλοί, τὸ δ’ ὡσ βελτίστουσ γίγνεσθαί τε καὶ εἶναι τοσοῦτον χρόνον ὅσον ἂν ὦσιν· (Plato, Laws, book 4 22:1)

Synonyms

  1. I look

  2. I contemplate

  3. I look for

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION