Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θεωρέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: θεωρέω θεωρήσω ἐθεώρησα τεθεώρηκα τεθεώρημαι ἐθεωρήθην

Structure: θεωρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: qewro/s

Sense

  1. I am sent (as a θεωρός ‎(theōrós) to consult an oracle
  2. I look at, spectate, observe
  3. (of the mind) I contemplate, consider
  4. (abstract) I speculate, theorize

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θεώρω θεώρεις θεώρει
Dual θεώρειτον θεώρειτον
Plural θεώρουμεν θεώρειτε θεώρουσιν*
SubjunctiveSingular θεώρω θεώρῃς θεώρῃ
Dual θεώρητον θεώρητον
Plural θεώρωμεν θεώρητε θεώρωσιν*
OptativeSingular θεώροιμι θεώροις θεώροι
Dual θεώροιτον θεωροίτην
Plural θεώροιμεν θεώροιτε θεώροιεν
ImperativeSingular θεῶρει θεωρεῖτω
Dual θεώρειτον θεωρεῖτων
Plural θεώρειτε θεωροῦντων, θεωρεῖτωσαν
Infinitive θεώρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θεωρων θεωρουντος θεωρουσα θεωρουσης θεωρουν θεωρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θεώρουμαι θεώρει, θεώρῃ θεώρειται
Dual θεώρεισθον θεώρεισθον
Plural θεωροῦμεθα θεώρεισθε θεώρουνται
SubjunctiveSingular θεώρωμαι θεώρῃ θεώρηται
Dual θεώρησθον θεώρησθον
Plural θεωρώμεθα θεώρησθε θεώρωνται
OptativeSingular θεωροίμην θεώροιο θεώροιτο
Dual θεώροισθον θεωροίσθην
Plural θεωροίμεθα θεώροισθε θεώροιντο
ImperativeSingular θεώρου θεωρεῖσθω
Dual θεώρεισθον θεωρεῖσθων
Plural θεώρεισθε θεωρεῖσθων, θεωρεῖσθωσαν
Infinitive θεώρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θεωρουμενος θεωρουμενου θεωρουμενη θεωρουμενης θεωρουμενον θεωρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θεωρήσω θεωρήσεις θεωρήσει
Dual θεωρήσετον θεωρήσετον
Plural θεωρήσομεν θεωρήσετε θεωρήσουσιν*
OptativeSingular θεωρήσοιμι θεωρήσοις θεωρήσοι
Dual θεωρήσοιτον θεωρησοίτην
Plural θεωρήσοιμεν θεωρήσοιτε θεωρήσοιεν
Infinitive θεωρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θεωρησων θεωρησοντος θεωρησουσα θεωρησουσης θεωρησον θεωρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θεωρήσομαι θεωρήσει, θεωρήσῃ θεωρήσεται
Dual θεωρήσεσθον θεωρήσεσθον
Plural θεωρησόμεθα θεωρήσεσθε θεωρήσονται
OptativeSingular θεωρησοίμην θεωρήσοιο θεωρήσοιτο
Dual θεωρήσοισθον θεωρησοίσθην
Plural θεωρησοίμεθα θεωρήσοισθε θεωρήσοιντο
Infinitive θεωρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θεωρησομενος θεωρησομενου θεωρησομενη θεωρησομενης θεωρησομενον θεωρησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θεωρηθήσομαι θεωρηθήσῃ θεωρηθήσεται
Dual θεωρηθήσεσθον θεωρηθήσεσθον
Plural θεωρηθησόμεθα θεωρηθήσεσθε θεωρηθήσονται
OptativeSingular θεωρηθησοίμην θεωρηθήσοιο θεωρηθήσοιτο
Dual θεωρηθήσοισθον θεωρηθησοίσθην
Plural θεωρηθησοίμεθα θεωρηθήσοισθε θεωρηθήσοιντο
Infinitive θεωρηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θεωρηθησομενος θεωρηθησομενου θεωρηθησομενη θεωρηθησομενης θεωρηθησομενον θεωρηθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθεῶρουν ἐθεῶρεις ἐθεῶρειν*
Dual ἐθεώρειτον ἐθεωρεῖτην
Plural ἐθεώρουμεν ἐθεώρειτε ἐθεῶρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθεωροῦμην ἐθεώρου ἐθεώρειτο
Dual ἐθεώρεισθον ἐθεωρεῖσθην
Plural ἐθεωροῦμεθα ἐθεώρεισθε ἐθεώρουντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθεώρησα ἐθεώρησας ἐθεώρησεν*
Dual ἐθεωρήσατον ἐθεωρησάτην
Plural ἐθεωρήσαμεν ἐθεωρήσατε ἐθεώρησαν
SubjunctiveSingular θεωρήσω θεωρήσῃς θεωρήσῃ
Dual θεωρήσητον θεωρήσητον
Plural θεωρήσωμεν θεωρήσητε θεωρήσωσιν*
OptativeSingular θεωρήσαιμι θεωρήσαις θεωρήσαι
Dual θεωρήσαιτον θεωρησαίτην
Plural θεωρήσαιμεν θεωρήσαιτε θεωρήσαιεν
ImperativeSingular θεώρησον θεωρησάτω
Dual θεωρήσατον θεωρησάτων
Plural θεωρήσατε θεωρησάντων
Infinitive θεωρήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θεωρησᾱς θεωρησαντος θεωρησᾱσα θεωρησᾱσης θεωρησαν θεωρησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθεωρησάμην ἐθεωρήσω ἐθεωρήσατο
Dual ἐθεωρήσασθον ἐθεωρησάσθην
Plural ἐθεωρησάμεθα ἐθεωρήσασθε ἐθεωρήσαντο
SubjunctiveSingular θεωρήσωμαι θεωρήσῃ θεωρήσηται
Dual θεωρήσησθον θεωρήσησθον
Plural θεωρησώμεθα θεωρήσησθε θεωρήσωνται
OptativeSingular θεωρησαίμην θεωρήσαιο θεωρήσαιτο
Dual θεωρήσαισθον θεωρησαίσθην
Plural θεωρησαίμεθα θεωρήσαισθε θεωρήσαιντο
ImperativeSingular θεώρησαι θεωρησάσθω
Dual θεωρήσασθον θεωρησάσθων
Plural θεωρήσασθε θεωρησάσθων
Infinitive θεωρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θεωρησαμενος θεωρησαμενου θεωρησαμενη θεωρησαμενης θεωρησαμενον θεωρησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθεωρήθην ἐθεωρήθης ἐθεωρήθη
Dual ἐθεωρήθητον ἐθεωρηθήτην
Plural ἐθεωρήθημεν ἐθεωρήθητε ἐθεωρήθησαν
SubjunctiveSingular θεωρήθω θεωρήθῃς θεωρήθῃ
Dual θεωρήθητον θεωρήθητον
Plural θεωρήθωμεν θεωρήθητε θεωρήθωσιν*
OptativeSingular θεωρηθείην θεωρηθείης θεωρηθείη
Dual θεωρηθείητον θεωρηθειήτην
Plural θεωρηθείημεν θεωρηθείητε θεωρηθείησαν
ImperativeSingular θεωρήθητι θεωρηθήτω
Dual θεωρήθητον θεωρηθήτων
Plural θεωρήθητε θεωρηθέντων
Infinitive θεωρηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
θεωρηθεις θεωρηθεντος θεωρηθεισα θεωρηθεισης θεωρηθεν θεωρηθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τεθεώρηκα τεθεώρηκας τεθεώρηκεν*
Dual τεθεωρήκατον τεθεωρήκατον
Plural τεθεωρήκαμεν τεθεωρήκατε τεθεωρήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular τεθεωρήκω τεθεωρήκῃς τεθεωρήκῃ
Dual τεθεωρήκητον τεθεωρήκητον
Plural τεθεωρήκωμεν τεθεωρήκητε τεθεωρήκωσιν*
OptativeSingular τεθεωρήκοιμι τεθεωρήκοις τεθεωρήκοι
Dual τεθεωρήκοιτον τεθεωρηκοίτην
Plural τεθεωρήκοιμεν τεθεωρήκοιτε τεθεωρήκοιεν
ImperativeSingular τεθεώρηκε τεθεωρηκέτω
Dual τεθεωρήκετον τεθεωρηκέτων
Plural τεθεωρήκετε τεθεωρηκόντων
Infinitive τεθεωρηκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
τεθεωρηκως τεθεωρηκοντος τεθεωρηκυῑα τεθεωρηκυῑᾱς τεθεωρηκον τεθεωρηκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τεθεώρημαι τεθεώρησαι τεθεώρηται
Dual τεθεώρησθον τεθεώρησθον
Plural τεθεωρήμεθα τεθεώρησθε τεθεώρηνται
ImperativeSingular τεθεώρησο τεθεωρήσθω
Dual τεθεώρησθον τεθεωρήσθων
Plural τεθεώρησθε τεθεωρήσθων
Infinitive τεθεώρησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τεθεωρημενος τεθεωρημενου τεθεωρημενη τεθεωρημενης τεθεωρημενον τεθεωρημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τὸν λέοντα θεωρεῖ καὶ ἐν σκότει βαδίζει, καὶ ὅταν κλέψῃ καὶ ἁρπάσῃ καὶ λωποδυτήσῃ, τῇ ἐρωμένῃ ἀποφέρει. (Septuagint, Liber Esdrae I 4:24)
  • καὶ ταύταισ ἐποίησε μηχανήματα περιθεὶσ στύλουσ μεγάλουσ καὶ ἐποίησεν ἐπὶ τοῖσ στύλοισ πανοπλίασ εἰσ ὄνομα αἰώνιον καὶ παρὰ ταῖσ πανοπλίαισ πλοῖα ἐπιγεγλυμμένα εἰσ τὸ θεωρεῖσθαι ὑπὸ πάντων τῶν πλεόντων τὴν θάλασσαν. (Septuagint, Liber Maccabees I 13:29)
  • σὺ δὲ καρτέρει καὶ θεώρει τὸ μεγαλεῖον αὐτοῦ κράτοσ, ὡσ σὲ καὶ τὸ σπέρμα σου βασανίσει. (Septuagint, Liber Maccabees II 7:17)
  • μίαν ᾐτησάμην παρὰ Κυρίου, ταύτην ἐκζητήσω. τοῦ κατοικεῖν με ἐν οἴκῳ Κυρίου πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ μου, τοῦ θεωρεῖν με τὴν τερπνότητα Κυρίου καὶ ἐπισκέπτεσθαι τὸν ναὸν τὸν ἅγιον αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Psalmorum 26:4)
  • Λαμπρὰ καὶ ἀμάραντόσ ἐστιν ἡ σοφία και εὐχερῶσ θεωρεῖται ὑπὸ τῶν ἀγαπώντων αὐτὴν καὶ εὑρίσκεται ὑπὸ τῶν ζητούντων αὐτήν, (Septuagint, Liber Sapientiae 6:12)

Synonyms

  1. I am sent

  2. I look at

  3. I contemplate

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION