Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνθεωρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συνθεωρέω συνθεωρήσω

Structure: συν (Prefix) + θεωρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to act as, go to a festival together, with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθεώρω συνθεώρεις συνθεώρει
Dual συνθεώρειτον συνθεώρειτον
Plural συνθεώρουμεν συνθεώρειτε συνθεώρουσιν*
SubjunctiveSingular συνθεώρω συνθεώρῃς συνθεώρῃ
Dual συνθεώρητον συνθεώρητον
Plural συνθεώρωμεν συνθεώρητε συνθεώρωσιν*
OptativeSingular συνθεώροιμι συνθεώροις συνθεώροι
Dual συνθεώροιτον συνθεωροίτην
Plural συνθεώροιμεν συνθεώροιτε συνθεώροιεν
ImperativeSingular συνθεῶρει συνθεωρεῖτω
Dual συνθεώρειτον συνθεωρεῖτων
Plural συνθεώρειτε συνθεωροῦντων, συνθεωρεῖτωσαν
Infinitive συνθεώρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθεωρων συνθεωρουντος συνθεωρουσα συνθεωρουσης συνθεωρουν συνθεωρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθεώρουμαι συνθεώρει, συνθεώρῃ συνθεώρειται
Dual συνθεώρεισθον συνθεώρεισθον
Plural συνθεωροῦμεθα συνθεώρεισθε συνθεώρουνται
SubjunctiveSingular συνθεώρωμαι συνθεώρῃ συνθεώρηται
Dual συνθεώρησθον συνθεώρησθον
Plural συνθεωρώμεθα συνθεώρησθε συνθεώρωνται
OptativeSingular συνθεωροίμην συνθεώροιο συνθεώροιτο
Dual συνθεώροισθον συνθεωροίσθην
Plural συνθεωροίμεθα συνθεώροισθε συνθεώροιντο
ImperativeSingular συνθεώρου συνθεωρεῖσθω
Dual συνθεώρεισθον συνθεωρεῖσθων
Plural συνθεώρεισθε συνθεωρεῖσθων, συνθεωρεῖσθωσαν
Infinitive συνθεώρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθεωρουμενος συνθεωρουμενου συνθεωρουμενη συνθεωρουμενης συνθεωρουμενον συνθεωρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθεωρήσω συνθεωρήσεις συνθεωρήσει
Dual συνθεωρήσετον συνθεωρήσετον
Plural συνθεωρήσομεν συνθεωρήσετε συνθεωρήσουσιν*
OptativeSingular συνθεωρήσοιμι συνθεωρήσοις συνθεωρήσοι
Dual συνθεωρήσοιτον συνθεωρησοίτην
Plural συνθεωρήσοιμεν συνθεωρήσοιτε συνθεωρήσοιεν
Infinitive συνθεωρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθεωρησων συνθεωρησοντος συνθεωρησουσα συνθεωρησουσης συνθεωρησον συνθεωρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθεωρήσομαι συνθεωρήσει, συνθεωρήσῃ συνθεωρήσεται
Dual συνθεωρήσεσθον συνθεωρήσεσθον
Plural συνθεωρησόμεθα συνθεωρήσεσθε συνθεωρήσονται
OptativeSingular συνθεωρησοίμην συνθεωρήσοιο συνθεωρήσοιτο
Dual συνθεωρήσοισθον συνθεωρησοίσθην
Plural συνθεωρησοίμεθα συνθεωρήσοισθε συνθεωρήσοιντο
Infinitive συνθεωρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθεωρησομενος συνθεωρησομενου συνθεωρησομενη συνθεωρησομενης συνθεωρησομενον συνθεωρησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεθεῶρουν συνεθεῶρεις συνεθεῶρειν*
Dual συνεθεώρειτον συνεθεωρεῖτην
Plural συνεθεώρουμεν συνεθεώρειτε συνεθεῶρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεθεωροῦμην συνεθεώρου συνεθεώρειτο
Dual συνεθεώρεισθον συνεθεωρεῖσθην
Plural συνεθεωροῦμεθα συνεθεώρεισθε συνεθεώρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διὸ <δεῖ> συνθεωρεῖν καὶ συνευωχεῖσθαι, οὐ τὰ διὰ τροφὴν καὶ τὰ ἀναγκαῖα· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 246:3)
  • ὡσ εἰ τοῦτο μὴ πραχθήσεται, ἅπασα ἡ περὶ τῶν μετεώρων αἰτιολογία ματαία ἔσται, καθάπερ τισὶν ἤδη ἐγένετο οὐ δυνατοῦ τρόπου ἐφαψαμένοισ, εἰσ δὲ τὸ μάταιον ἐκπεσοῦσι τῷ καθ’ ἕνα τρόπον μόνον οἰέσθαι γίνεσθαι τοὺσ δ’ ἄλλουσ ἅπαντασ τοὺσ κατὰ τὸ ἐνδεχόμενον ἐκβάλλειν εἴσ τε τὸ ἀδιανόητον φερομένουσ καὶ τὰ φαινόμενα, ἃ δεῖ σημεῖα ἀποδέχεσθαι, μὴ δυναμένουσ συνθεωρεῖν. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 97:4)
  • καὶ κατ’ ἄλλουσ δὲ πλείουσ τρόπουσ ῥᾳδίωσ ἔσται καθορᾶν ἐχόμενον ἀεὶ τῶν φαινομένων καὶ τὸ τούτοισ ὅμοιον δυνάμενον συνθεωρεῖν. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 102:2)
  • οἱ γὰρ μὴ δυνάμενοι τοὺσ καιροὺσ μηδὲ τὰσ αἰτίασ καὶ διαθέσεισ ἑκάστων ἀκριβῶσ συνθεωρεῖν, ἢ διὰ φαυλότητα φύσεωσ ἢ δι’ ἀπειρίαν καὶ ῥᾳθυμίαν, εἰσ θεοὺσ καὶ τύχασ ἀναφέρουσι τὰσ αἰτίασ τῶν δι’ ἀγχίνοιαν ἐκ λογισμοῦ καὶ προνοίασ ἐπιτελουμένων. (Polybius, Histories, book 10, chapter 5 8:1)

Synonyms

  1. to act as

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION