Ancient Greek-English Dictionary Language

ῥέπω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ῥέπω ῥέψω ἔρρεψα

Structure: ῥέπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (intransitive), (of things) to incline one way or the other
  2. (of contending parties) to preponderate, prevail
  3. (of persons) to be inclined
  4. (of duties, feelings) to fall upon, to devolve upon
  5. (of events) to fall, happen in a certain way

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥέπω ῥέπεις ῥέπει
Dual ῥέπετον ῥέπετον
Plural ῥέπομεν ῥέπετε ῥέπουσιν*
SubjunctiveSingular ῥέπω ῥέπῃς ῥέπῃ
Dual ῥέπητον ῥέπητον
Plural ῥέπωμεν ῥέπητε ῥέπωσιν*
OptativeSingular ῥέποιμι ῥέποις ῥέποι
Dual ῥέποιτον ῥεποίτην
Plural ῥέποιμεν ῥέποιτε ῥέποιεν
ImperativeSingular ῥέπε ῥεπέτω
Dual ῥέπετον ῥεπέτων
Plural ῥέπετε ῥεπόντων, ῥεπέτωσαν
Infinitive ῥέπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥεπων ῥεποντος ῥεπουσα ῥεπουσης ῥεπον ῥεποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῥέπομαι ῥέπει, ῥέπῃ ῥέπεται
Dual ῥέπεσθον ῥέπεσθον
Plural ῥεπόμεθα ῥέπεσθε ῥέπονται
SubjunctiveSingular ῥέπωμαι ῥέπῃ ῥέπηται
Dual ῥέπησθον ῥέπησθον
Plural ῥεπώμεθα ῥέπησθε ῥέπωνται
OptativeSingular ῥεποίμην ῥέποιο ῥέποιτο
Dual ῥέποισθον ῥεποίσθην
Plural ῥεποίμεθα ῥέποισθε ῥέποιντο
ImperativeSingular ῥέπου ῥεπέσθω
Dual ῥέπεσθον ῥεπέσθων
Plural ῥέπεσθε ῥεπέσθων, ῥεπέσθωσαν
Infinitive ῥέπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥεπομενος ῥεπομενου ῥεπομενη ῥεπομενης ῥεπομενον ῥεπομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓ρρεψα έ̓ρρεψας έ̓ρρεψεν*
Dual ἐρρέψατον ἐρρεψάτην
Plural ἐρρέψαμεν ἐρρέψατε έ̓ρρεψαν
SubjunctiveSingular ῥέψω ῥέψῃς ῥέψῃ
Dual ῥέψητον ῥέψητον
Plural ῥέψωμεν ῥέψητε ῥέψωσιν*
OptativeSingular ῥέψαιμι ῥέψαις ῥέψαι
Dual ῥέψαιτον ῥεψαίτην
Plural ῥέψαιμεν ῥέψαιτε ῥέψαιεν
ImperativeSingular ῥέψον ῥεψάτω
Dual ῥέψατον ῥεψάτων
Plural ῥέψατε ῥεψάντων
Infinitive ῥέψαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥεψᾱς ῥεψαντος ῥεψᾱσα ῥεψᾱσης ῥεψαν ῥεψαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐρρεψάμην ἐρρέψω ἐρρέψατο
Dual ἐρρέψασθον ἐρρεψάσθην
Plural ἐρρεψάμεθα ἐρρέψασθε ἐρρέψαντο
SubjunctiveSingular ῥέψωμαι ῥέψῃ ῥέψηται
Dual ῥέψησθον ῥέψησθον
Plural ῥεψώμεθα ῥέψησθε ῥέψωνται
OptativeSingular ῥεψαίμην ῥέψαιο ῥέψαιτο
Dual ῥέψαισθον ῥεψαίσθην
Plural ῥεψαίμεθα ῥέψαισθε ῥέψαιντο
ImperativeSingular ῥέψαι ῥεψάσθω
Dual ῥέψασθον ῥεψάσθων
Plural ῥέψασθε ῥεψάσθων
Infinitive ῥέψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ῥεψαμενος ῥεψαμενου ῥεψαμενη ῥεψαμενης ῥεψαμενον ῥεψαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὴν δ’ ἐκ τοῦ κακοῦ φεύγει καὶ διωθεῖται μοῖραν, ἀμφοῖν μὲν οὖσα χώρα καὶ ὕλη, ῥέπουσα δ’ ἀεὶ πρὸσ τὸ βέλτιον ἐξ ἑαυτῆσ καὶ παρέχουσα γεννᾶν ἐκείνῳ καὶ κατασπείρειν εἰσ ἑαυτὴν ἀπορροὰσ καὶ ὁμοιότητασ, αἷσ χαίρει καὶ γέγηθε κυισκομένη καὶ ὑποπιμπλαμένη τῶν γενέσεων. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 53 2:1)
  • Ὁκόσοισι μὲν οὖν Ῥὶσ ἐσ τὸ κάτω καὶ ἐσ τὸ σιμὸν Ῥέπουσα κατεαγῇ, ἢν μὲν ἐκ τοῦ ἔμπροσθεν μέρεοσ κατὰ τὸν χόνδρον ἵζηται, οἱο͂́ν τέ ἐστι καὶ ἐντιθέναι τι διόρθωμα ἐσ τοὺσ μυκτῆρασ‧ ἢν δὲ μὴ, ἀνορθοῦν μὲν χρὴ πάντα τὰ τοιαῦτα, τοὺσ δακτύλουσ ἐσ τοὺσ μυκτῆρασ ἐντιθέντα, ἢν ἐνδέχηται‧ ἢν δὲ μὴ, παχὺ ὑπάλειπτρον μὴ ἐσ τὸ ἔμπροσθεν τῆσ Ῥινὸσ ἀνάγοντα τοῖσι δακτύλοισιν, ἀλλ’ ᾗ ἵδρυται‧ ἔξωθεν δὲ τῆσ Ῥινὸσ ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἀμφιλαμβάνοντα τοῖσι δακτύλοισι, ξυναναγκάζειν τε ἅμα καὶ ἀναφέρειν ἐσ τὸ ἄνω. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 37.1)

Synonyms

  1. to preponderate

  2. to be inclined

  3. to fall upon

  4. to fall

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION