Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐνοέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: εὐνοέω

Structure: εὐνοέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: eu)/noos

Sense

  1. to be well-inclined

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐνόω εὐνόεις εὐνόει
Dual εὐνόειτον εὐνόειτον
Plural εὐνόουμεν εὐνόειτε εὐνόουσιν*
SubjunctiveSingular εὐνόω εὐνόῃς εὐνόῃ
Dual εὐνόητον εὐνόητον
Plural εὐνόωμεν εὐνόητε εὐνόωσιν*
OptativeSingular εὐνόοιμι εὐνόοις εὐνόοι
Dual εὐνόοιτον εὐνοοίτην
Plural εὐνόοιμεν εὐνόοιτε εὐνόοιεν
ImperativeSingular εὐνο͂ει εὐνοεῖτω
Dual εὐνόειτον εὐνοεῖτων
Plural εὐνόειτε εὐνοοῦντων, εὐνοεῖτωσαν
Infinitive εὐνόειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐνοων εὐνοουντος εὐνοουσα εὐνοουσης εὐνοουν εὐνοουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐνόουμαι εὐνόει, εὐνόῃ εὐνόειται
Dual εὐνόεισθον εὐνόεισθον
Plural εὐνοοῦμεθα εὐνόεισθε εὐνόουνται
SubjunctiveSingular εὐνόωμαι εὐνόῃ εὐνόηται
Dual εὐνόησθον εὐνόησθον
Plural εὐνοώμεθα εὐνόησθε εὐνόωνται
OptativeSingular εὐνοοίμην εὐνόοιο εὐνόοιτο
Dual εὐνόοισθον εὐνοοίσθην
Plural εὐνοοίμεθα εὐνόοισθε εὐνόοιντο
ImperativeSingular εὐνόου εὐνοεῖσθω
Dual εὐνόεισθον εὐνοεῖσθων
Plural εὐνόεισθε εὐνοεῖσθων, εὐνοεῖσθωσαν
Infinitive εὐνόεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐνοουμενος εὐνοουμενου εὐνοουμενη εὐνοουμενης εὐνοουμενον εὐνοουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Κέστιοσ δὲ ἐν χωρίοισ παρὰ εὐνόοισ θεράπουσιν ἐκρύπτετο, λοχαγῶν δ’ αἰεὶ σὺν ὅπλοισ ἢ κεφαλαῖσ διαθεόντων οὐκ ἔφερε τὸ μῆκοσ τοῦ φόβου, ἀλλ’ ἔπεισε τοὺσ θεράποντασ ἅψαι πυράν, ἵνα ἔχοιεν λέγειν, ὅτι Κέστιον ἀποθανόντα θάπτοιεν. (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 4 10:8)
  • βώσαντα δὲ τὸ οὔνομα τοῦ Φειδιππίδεω τὸν Πᾶνα Ἀθηναίοισι κελεῦσαι ἀπαγγεῖλαι, δι’ ὅ τι ἑωυτοῦ οὐδεμίαν ἐπιμελείην ποιεῦνται ἐόντοσ εὐνόου Ἀθηναίοισι καὶ πολλαχῇ γενομένου σφι ἤδη χρησίμου, τὰ δ’ ἔτι καὶ ἐσομένου. (Herodotus, The Histories, book 6, chapter 105 3:1)
  • παρῆν δὲ ἤδη καὶ Φίλιπποσ ἀπὸ Συρίασ ἐξοτρύναντοσ αὐτὸν Οὐάρου τὸ μὲν κεφάλαιον ἐπὶ συνηγορίᾳ τοῦ ἀδελφοῦ, πάνυ γὰρ εὐνόει Οὐάροσ αὐτῷ, γινομένησ δὲ τῇ βασιλείᾳ μεταπτώσεωσ, καὶ τάδε ὑπώπτευεν Οὐάροσ νέμησιν αὐτῆσ γενήσεσθαι διὰ τὸ πολλοὺσ εἶναι τοὺσ αὐτονομίασ γλιχομένουσ, οὐχ ὑστεριῶν τοῦ κἂν αὐτὸσ μοῖραν αὐτῆσ τινα φέρεσθαι. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 364:1)

Synonyms

  1. to be well-inclined

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION