뜻

1. to be well-inclined

예문

• ἔγωγέ σ’ εὐνοῶν τε καὶ κηδόμενοσ. (Aristophanes, Clouds, Agon, antepirrheme7)

  (아리스토파네스, Clouds, Agon, antepirrheme7)

• ὅταν δὲ τῶν Δημοσθένουσ τινὰ λάβω λόγων, ἐνθουσιῶ τε καὶ δεῦρο κἀκεῖσε ἄγομαι, πάθοσ ἕτερον ἐξ ἑτέρου μεταλαμβάνων, ἀπιστῶν, ἀγωνιῶν, δεδιώσ, καταφρονῶν, μισῶν, ἐλεῶν, εὐνοῶν, ὀργιζόμενοσ, φθονῶν, ἅπαντα τὰ πάθη μεταλαμβάνων, ὅσα κρατεῖν πέφυκεν ἀνθρωπίνησ γνώμησ· (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 222)

  (디오니시오스, De Demosthene, chapter 222)

• ἀρχομένῳ γὰρ ἐοίκεν ὁ εὐνοῶν μόνον, διὸ ἀρχὴ φιλίασ, ἀλλ’ οὐ φιλία. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 146:3)

  (아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 146:3)

• οὗτοσ δ’ ἐν πολλοῖσ δηλοῖ ὑμῖν <εὐνοῶν καὶ> ὅτι, εἴ πέρ τι νεωτερίζειν ἐβούλετο εἰσ τὸ ὑμέτερον πλῆθοσ, οὐκ ἄν ποτ’ ἐν ὀκτὼ ἡμέραισ, εἰσελθὼν εἰσ τὸ βουλευτήριον, ᾤχετο ἐκπλέων. (Lysias, Speeches, 18:4)

  (리시아스, Speeches, 18:4)

• ἴσθι εὐνοῶν τῷ ἀντιδίκῳ σου ταχὺ ἑώσ ὅτου εἶ μετ’ αὐτοῦ ἐν τῇ ὁδῷ, μή ποτέ σε παραδῷ ὁ ἀντίδικοσ τῷ κριτῇ, καὶ ὁ κριτὴσ τῷ ὑπηρέτῃ, καὶ εἰσ φυλακὴν βληθήσῃ· (, chapter 1 183:1)

  (, chapter 1 183:1)

유사 형태

• εὔνοιαν (560)
• εὐνοίας (362)
• εὐνοίᾳ (155)
• εὔνους (148)
• εὔνουν (95)
• εὔνοια (70)
• εὐνοῦχος (52)
• εὐνοϊκῶς (41)
• εὐνοῦχον (41)
• εὐνομίαν (37)
• εὐνούχων (37)
• εὐνομίας (32)
• εὐνούχους (30)
• εὖνοι (29)
• εὐνοίαις (26)
• εὐνούχου (22)
• εὐνοῦχοι (20)
• εὔνοιάν (17)
• εὐνοεῖν (15)
• Εὔνομον (15)
• εὐνοήσειν (13)
• εὐνούχῳ (13)
• εὐνομίᾳ (11)
• εὐνούχοις (11)
• Εὐνόμου (11)
• εὐνομίην (10)
• εὐνομίης (9)
• εὐνομία (9)
• Εὔνοστος (7)
• Εὐνόα (6)
• Εὐνόστου (6)
• εὔνοις (5)
• εὐνοῶν (4)
• Εὔνοος (4)
• εὔνου (4)
• Εὔνοστον (4)
• Εὔνομος (4)
• εὐνοίης (4)
• εὐνοῦχός (3)
• εὐνόμους (3)
• εὐνοίην (3)
• εὔνοοι (3)
• εὐνόμων (3)
• εὐνοοῦντα (3)
• Εὐνόστας (2)
• Εὔνομός (2)
• Εὐνόμῳ (2)
• εὐνομῆται (2)
• εὐνοοῦσιν (2)
• εὔνοιά (2)
• εὐνομίῃ (2)
• εὐνόως (2)
• εὖνοί (2)
• εὐνόουν (2)
• εὔνοιαι (2)
• εὐνοϊκὸν (2)
• εὐνόμοις (2)
• εὐνουχίαι (1)
• <εὐνοῶν (1)
• εὐνοέει (1)
• εὐνοίαισι (1)
• [εὐ]νοίας (1)
• εὐνομίῃσι (1)
• εὐνόου (1)
• Εὐνουμίην (1)
• εὐνοῦχων (1)
• εὐνοέων (1)
• εὐνοία (1)
• εὔνοιαν] (1)
• εὐνοϊκῆς (1)
• εὐνόμημα (1)
• εὐνομίη (1)
• εὐνόοις (1)
• εὐνοούσῃ (1)
• εὐνοεῖ (1)
• εὐνοιῶν (1)
• εὔνομοι (1)
• εὐνοοῦν (1)
• Εὔνοε (1)
• εὔνοι (1)
• [εὐν]οίας (1)
• εὐνοικῶς (1)
• εὐνούχοιν (1)
• εὐνοίᾳν (1)
• εὐνοϊκὴν (1)
• εὐνομεῖτο (1)
• εὐνοούσας (1)
• εὐνουχίου (1)
• εὐνοέειν (1)
• εὐνοίῃ (1)
• Εὐνόμιον (1)
• εὐνομοῦσα (1)
• εὐνουχων (1)
• εὐνομῆσθε (1)
• εὔνοον (1)
• εὐνοοῦσι (1)
• εὐνοῦχοί (1)
• εὐνόει (1)
• ε[ὔνοι]αν (1)
• εὐνοῖχος (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.