Sense

1. that which settles at the bottom, sediment
2. anything set under, subject-matter
3. the foundation or ground of hope, confidence, assurance
4. substance, the real nature, essence

Examples

• πῶς δυνήσομαι μόνος φέρειν τὸν κόπον ὑμῶν καὶ τὴν ὑπόστασιν ὑμῶν καὶ τὰς ἀντιλογίας ὑμῶν; (Septuagint, Liber Deuteronomii 1:12)
• καὶ ὅσα ἐποίησε τῷ Δαθὰν καὶ Ἀβειρὼν υἱοὺς Ἑλιὰβ υἱοῦ Ρουβήν, οὓς ἀνοίξασα ἡ γῆ τὸ στόμα αὐτῆς κατέπιεν αὐτοὺς καὶ τοὺς οἴκους αὐτῶν καὶ τὰς σκηνὰς αὐτῶν καὶ πᾶσαν αὐτῶν τὴν ὑπόστασιν τὴν μετ᾿ αὐτῶν ἐν μέσῳ παντὸς Ἰσραήλ, (Septuagint, Liber Deuteronomii 11:6)
• καὶ κατέφθειραν τοὺς καρποὺς αὐτῶν ἕως ἐλθεῖν εἰς Γάζαν καὶ οὐ κατελείποντο ὑπόστασιν ζωῆς ἐν τῇ γῇ Ἰσραὴλ οὐδὲ ἐν τοῖς ποιμνίοις ταῦρον καὶ ὄνον. (Septuagint, Liber Iudicum 6:4)
• ἐπιστράφητε δή, θυγατέρες μου, διότι γεγήρακα τοῦ μὴ εἶναι ἀνδρί. ὅτι εἶπα, ὅτι ἔστι μοι ὑπόστασις τοῦ γενηθῆναί με ἀνδρὶ καὶ τέξομαι υἱούς, (Septuagint, Liber Ruth 1:12)
• καὶ ἦν ὁ τρυγητὸς ἕτοιμος τοῦ θερίζειν. τὰ δὲ σκεύη ἦν τρεῖς σίκλοι εἰς τὸν ὀδόντα, καὶ τῇ ἀξίνῃ καὶ τῷ δρεπάνῳ ὑπόστασις ἦν ἡ αὐτή. (Septuagint, Liber I Samuelis 13:20)
• ἰδοὺ παλαιστὰς ἔθου τὰς ἡμέρας μου, καὶ ἡ ὑπόστασίς μου ὡσεὶ οὐθὲν ἐνώπιόν σου. πλὴν τὰ σύμπαντα ματαιότης, πᾶς ἄνθρωπος ζῶν. . (Septuagint, Liber Psalmorum 38:6)
• καὶ νῦν τίς ἡ ὑπομονή μου; οὐχὶ ὁ Κύριος; καὶ ἡ ὑπόστασίς μου παρὰ σοί ἐστιν. (Septuagint, Liber Psalmorum 38:8)
• ἐνεπάγην εἰς ἰλὺν βυθοῦ, καὶ οὐκ ἔστιν ὑπόστασις. ἦλθον εἰς τὰ βάθη τῆς θαλάσσης καὶ καταιγὶς κατεπόντισέ με. (Septuagint, Liber Psalmorum 68:3)

Similar forms

• ὑπόστασιν (53)
• ὑποστὰς (44)
• ὑπόστασις (32)
• ὑποστάσεως (10)
• ὑποστάσεις (7)
• ὑποστάσει (6)
• ὑπόστασίς (4)
• ὑποστάσιας (4)
• ὑποστάσιες (3)
• ὑποστάς (3)
• ὑποστάσιος (2)
• ὑποστάσης (2)
• ὑποστάσεσι (2)
• ὑποστᾶσαν (1)
• ὑποστᾶσι (1)
• ὑποστάσεων (1)
• ὑπόστασιν‧ (1)
• ὑπόστασίν (1)
• ὑποστάσαντες (1)
• ὑποστασίων? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.