Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πομπός

Second declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πομπός πομποῦ

Structure: πομπ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: pe/mpw

Sense

  1. a conductor, escort, guide, attendants, guards, a conductress
  2. conveyor, carrier of
  3. a messenger, one who is sent for
  4. the conducting, missive

Declension

Second declension
Singular Dual Plural
Nominative πομπός πομπώ πομποί
Genitive πομποῦ πομποῖν πομπῶν
Dative πομπῷ πομποῖν πομποῖς
Accusative πομπόν πομπώ πομπούς
Vocative πομπέ πομπώ πομποί

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἄγετ’, ὦ πομποί, με κασιγνήτασ ἵνα συμφυγάδασ ληψόμεθ’ οἰκτράσ. (Euripides, episode, anapests13)
  • δμωαὶ γυναῖκεσ, δωμάτων εὐθήμονεσ, ἐπεὶ πάρεστε τῆσδε προστροπῆσ ἐμοὶ πομποί, γένεσθε τῶνδε σύμβουλοι πέρι· (Aeschylus, Libation Bearers, episode1)
  • ἀλλὰ τόδ’ ὥσ ποτε πατρὸσ ἐγὼν εἰπόντοσ ἄκουσα Ναυσιθόου, ὃσ ἔφασκε Ποσειδάων’ ἀγάσασθαι ἡμῖν, οὕνεκα πομποὶ ἀπήμονέσ εἰμεν ἁπάντων. (Homer, Odyssey, Book 8 73:8)
  • "ὢ πόποι, ἦ μάλα δή με παλαίφατα θέσφαθ’ ἱκάνει πατρὸσ ἐμοῦ, ὃσ ἔφασκε Ποσειδάων’ ἀγάσασθαι ἡμῖν, οὕνεκα πομποὶ ἀπήμονέσ εἰμεν ἁπάντων. (Homer, Odyssey, Book 13 24:1)
  • ἔφευγε δὲ καὶ Φουλβία μετὰ τῶν τέκνων ἐσ Δικαιάρχειαν καὶ ἀπὸ Δικαιαρχείασ ἐσ τὸ Βρεντέσιον, μετὰ τρισχιλίων ἱππέων οἳ αὐτῇ παρὰ τῶν στρατηγῶν πομποὶ ἀπεστάλησαν. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 6 1:3)

Synonyms

  1. a conductor

  2. a messenger

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION