Sense

1. reproach, censure, blame, disgrace, of reproach
2. matter of reproach, a reproach, disgrace, the reproach

Examples

• οὐκ ἐπ’ ὀνείδεσιν οὐδ’ ἐπιχάρμασιν, ἀλλ’ ὀδύναισι λέγω· (Euripides, Phoenissae, episode, lyric 3:1)
• στείχοντα γὰρ πρόσωθεν αὐτὸν ἐν κύκλῳ μαθόντεσ ἀμφέστησαν, εἶτ’ ὀνείδεσιν ἤρασσον ἔνθεν κἄνθεν οὔτισ ἔσθ’ ὃσ οὔ, τὸν τοῦ μανέντοσ κἀπιβουλευτοῦ στρατοῦ ξύναιμον ἀποκαλοῦντεσ, ὡσ οὐκ ἀρκέσοι τὸ μὴ οὐ πέτροισι πᾶσ καταξανθεὶσ θανεῖν· (Sophocles, Ajax, episode4)
• ἄλγησον ἧπαρ ἐνδίκοισ ὀνείδεσιν· (Aeschylus, Eumenides, episode 10:4)
• ἆρ’ ἐξεγείρῃ τοῖσδ’ ὀνείδεσιν, πάτερ; (Aeschylus, Libation Bearers, episode13)
• καί ἑ νέον πολέεσσιν ὀνείδεσιν ἐστυφέλιξεν, τῇ δέ τ’ ὀδυρομένῃ δέδεται κέαρ ἔνδοθεν ἄτῃ, οὐδ’ ἔχει ἐκφλύξαι τόσσον γόον, ὅσσον ὀρεχθεῖ· (Apollodorus, Argonautica, book 1 6:9)

Similar forms

• ὄνειδος (201)
• ὀνείδη (76)
• ὀνειδίζειν (49)
• ὀνειδίζων (39)
• ὀνειδισμὸν (37)
• ὀνείδει (20)
• ὀνειδῶν (18)
• ὀνείδους (18)
• ὀνειδίζει (15)
• ὀνειδισμοῦ (15)
• ὀνειδίζεις (15)
• ὀνειδίσαι (14)
• ὀνείδεα (11)
• ὀνειδισμόν (11)
• ὀνείδεσιν (11)
• ὄνειδός (11)
• ὀνειδίσας (7)
• ὀνειδισμὸς (6)
• ὀνειδιεῖ (6)
• ὀνειδείοις (5)
• ὀνειδίζω (4)
• ὀνειδίσῃ (4)
• ὀνείδεσι (4)
• ὀνείδεος (3)
• ὀνείδιζε (3)
• ὀνειδίζετε (3)
• ὀνείδισμα (2)
• ὀνειδισμῶν (2)
• ὀνειδιῶ (2)
• ὀνειδίζῃ (2)
• ὀνείδειον (2)
• ὀνειδιεῖν (2)
• ὀνειδισμῷ (2)
• ὀνειδισμοὶ (2)
• ὀνειδιῶν (2)
• ὀνειδίζοι (2)
• ὀνείδισας (2)
• ὀνειδῖσαι (1)
• ὀνείδεϊ (1)
• ὀνειδίξοι (1)
• ὀνειδίσει (1)
• ὀνείδεσί (1)
• ὀνειδισμοί (1)
• ὀνειδιστὰς (1)
• ὀνείδιζ (1)
• ὀνειδίζοις (1)
• ὀνειδίσασα (1)
• ὀνειδίσωσί (1)
• ὀνείδισον (1)
• ὀνειδίσειε (1)
• ὀνείδεά (1)
• ὀνειδίσω (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.