- ἐν λιμῷ ρύσεταί σε ἐκ θανάτου, ἐν πολέμῳ δὲ ἐκ χειρὸσ σιδήρου λύσει σε. (Septuagint, Liber Iob 5:20)
(70인역 성경, 욥기 5:20)
- ΤΙΣ οἶδε σοφούσ̣ καὶ τίσ οἶδε λύσιν ρήματοσ̣ σοφία ἀνθρώπου φωτιεῖ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ ἀναιδὴσ προσώπῳ αὐτοῦ μισηθήσεται. (Septuagint, Liber Ecclesiastes 8:1)
(70인역 성경, 코헬렛 8:1)
- εἰ δὲ καὶ πολυπειρίαν ποθεῖ τισ, οἶδε τὰ ἀρχαῖα καὶ τὰ μέλλοντα εἰκάζειν, ἐπίσταται στροφὰσ λόγων καὶ λύσεισ αἰνιγμάτων, σημεῖα καὶ τέρατα προγινώσκει καὶ ἐκβάσεισ καιρῶν καὶ χρόνων. (Septuagint, Liber Sapientiae 8:8)
(70인역 성경, 지혜서 8:8)
- ταῦτα γράψασ κατὰ Θεόφραστον ἄρχοντα γεγονέναι, τῷ μετ’ ἐκεῖνον ἐνιαυτῷ τὰ πραχθέντα μετὰ τὴν λύσιν τῆσ εἰρήνησ ἐπὶ Λυσιμαχίδου ἄρχοντοσ διεξέρχεται. (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 11 2:5)
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 11 2:5)
- Πύθωνοσ δέ τινοσ τῶν ἐν Μακεδονίᾳ εὐπαρύφων νεανίσκου ὡραίου ἐρεσχηλοῦντοσ αὐτὸν καὶ προτείνοντοσ ἐρώτημά τι σοφιστικὸν καὶ κελεύοντοσ εἰπεῖν τοῦ συλλογισμοῦ τὴν λύσιν, Ἕν, ἔφη, οἶδα, τέκνον, ὅτι περαίνει. (Lucian, (no name) 15:1)
(루키아노스, (no name) 15:1)
- τὰ μὲν δὴ πρῶτα τῆσ σωφροσύνησ τοῦ πατρὸσ λύσισ ἦν τῆσ ἀποκηρύξεωσ, καὶ σωτὴρ καὶ εὐεργέτησ καὶ πάντα ἦν ἐγώ. (Lucian, Abdicatus, (no name) 21:1)
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 21:1)
- οὐδέ τισ ἦν ἔριδοσ χαλεπῆσ λύσισ οὐδὲ τελευτὴ οὐδετέροισ, ἶσον δὲ τέλοσ τέτατο πτολέμοιο. (Hesiod, Theogony, Book Th. 60:8)
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 60:8)
- ἀπόδειξισ δὲ πρώτη μὲν ἡ τῆσ λεγομένησ καὶ δοκούσησ αὐτοῦ πρὸσ ἑαυτὸν ἀσυμφωνίασ καὶ διαφορᾶσ λύσισ. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 81)
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 81)
- "φοβούμενοσ οὖν καὶ ταραττόμενοσ τὸ μαντεῖον κατέφυγε, καὶ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ ἠρώτα τὸν θεὸν εἴ τισ εἰή παραίτησισ ἢ λύσισ· (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 203)
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 203)
- ἐπεὶ γὰρ ἐξέπεσον αἱ κατὰ πόλεισ ἑταιρεῖαι τῶν Πυθαγορικῶν στάσει κρατηθέντων, τοῖσ δ’ ἔτι συνεστῶσιν ἐν Μεταποντίῳ συνεδρεύουσιν ἐν οἰκίᾳ πῦρ οἱ Κυλώνειοι περιένησαν καὶ διέφθειραν ἐν ταὐτῷ πάντασ πλὴν Φιλολάου καὶ Λύσιδοσ, νέων ὄντων ἔτι ῥώμῃ καὶ κουφότητι διωσαμένων τὸ πῦρ, Φιλόλαοσ μὲν εἰσ Λευκανοὺσ φυγὼν ἐκεῖθεν ἀνεσώθη πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ φίλουσ ἤδη πάλιν ἀθροιζομένουσ καὶ κρατοῦντασ τῶν Κυλωνείων Λῦσισ δ’ ὅπου γέγονεν ἠγνοεῖτο πολὺν χρόνον· (Plutarch, De genio Socratis, section 13 6:9)
(플루타르코스, De genio Socratis, section 13 6:9)
