- τὸ δὲ δημοσίαισ ἱκεσίαισ καὶ δεήσει πρέσβεων καὶ λιταῖσ ἱερέων ἀπηνῶσ χρησάμενον εἶτα χαρίσασθαι τῇ μητρὶ τὴν ἀναχώρησιν, οὐ τῆσ μητρὸσ ἦν τιμὴ, ἀλλ’ ἀτιμία τῆσ πατρίδοσ, οἴκτῳ καὶ παραιτήσει διὰ μίαν γυναῖκα σῳζομένησ, ὡσ οὐκ ἀξίασ σῴζεσθαι δι’ αὑτήν, ἐπίφθονοσ γὰρ ἡ χάρισ καὶ ὠμὴ καὶ ἀχάριστοσ ἀληθῶσ καὶ πρὸσ οὐδετέρουσ ἔχουσα τὸ εὔγνωμον· (Plutarch, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 4 4:1)
(플루타르코스, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 4 4:1)
- τὴν δὲ μητέρα διολλυμένην ἔσωσε περιφανῶσ, καὶ τὸν πάππον ἀκλεῶσ δουλεύοντα καὶ ἀτίμωσ εἰσ τὸν Αἰνείου θρόνον ἐκάθισε, καὶ πολλὰ μὲν ἑκὼν εὐεργέτησεν, ἔβλαψε δὲ αὐτὸν οὐδὲ ἄκων, τὴν δὲ Θησέωσ λήθην καὶ ἀμέλειαν τῆσ περὶ τὸ ἱστίον ἐντολῆσ μόλισ ἂν οἶμαι μακρᾷ τινι παραιτήσει καὶ ἐν ῥᾳθύμοισ δικασταῖσ αἰτίαν ἀποφυγεῖν πατροκτονίασ· (Plutarch, Comparison of Theseus and Romulus, chapter 5 1:2)
(플루타르코스, Comparison of Theseus and Romulus, chapter 5 1:2)
- δεξαμένησ δὲ τῆσ βουλῆσ τὴν παραίτησιν αὐτῶν καὶ τὸν στρατηγὸν ἄλλοθεν ἀμφιέζειν τοὺσ στρατιώτασ κελευούσησ, ἀποροῦντοσ δὲ ἐκείνου καὶ τῶν στρατιωτῶν κακοπαθούντων, ἐπελθὼν τὰσ πόλεισ ὁ Γάιοσ αὐτοὺσ ἀφ’ ἑαυτῶν ἐποίησεν ἐσθῆτα πέμψαι καὶ βοηθῆσαι τοῖσ Ῥωμαίοισ. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 2 2:1)
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 2 2:1)
- ὅθεν ὀργιζομένων τε δεῖ μὴ ἀμελεῖν καὶ παραιτουμένοισ μὴ ἀντιτείνειν, ἀλλὰ καὶ φθάνειν πολλάκισ ἁμαρτόντασ αὐτοὺσ τῇ παραιτήσει τὴν ὀργὴν ἀδικηθέντασ τε πάλιν αὖ τῇ συγγνώμῃ τὴν παραίτησιν. (Plutarch, De fraterno amore, section 18 6:3)
(플루타르코스, De fraterno amore, section 18 6:3)
- τοιγαροῦν ἀπὸ τῆσ πρώτησ εὐθὺσ αἰσθήσεωσ αὐτοὺσ ἐκμανθάνοντεσ ἔχομεν ἐν ταῖσ ψυχαῖσ ὥσπερ ἐγκεχαραγμένουσ, καὶ σπάνιοσ μὲν ὁ παραβαίνων, ἀδύνατοσ δ’ ἡ τῆσ κολάσεωσ παραίτησισ. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 131:2)
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, 131:2)
- εἰ δέ τισ τοῦτο πράξειεν, οὐδεμία θανάτου παραίτησισ, οὔτ’ εἰ βιάσαιτο παρθένον ἑτέρῳ προωμολογημένην, οὔτ’ εἰ πείσειεν γεγαμημένην. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 160:5)
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, 160:5)
- "φοβούμενοσ οὖν καὶ ταραττόμενοσ τὸ μαντεῖον κατέφυγε, καὶ περὶ τῆσ ἁμαρτίασ ἠρώτα τὸν θεὸν εἴ τισ εἰή παραίτησισ ἢ λύσισ· (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 203)
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 203)
- οὐδὲν ποικίλον οὐδὲ σοφόν, ἀλλ’ ὅτι τοὺσ παρὰ τῶν ἄρχειν βουλομένων ἢ διαφθείρειν τὴν Ἑλλάδα χρήματα λαμβάνοντασ ἅπαντεσ ἐμίσουν, καὶ χαλεπώτατον ἦν τὸ δωροδοκοῦντ’ ἐλεγχθῆναι, καὶ τιμωρίᾳ μεγίστῃ τοῦτον ἐκόλαζον, καὶ παραίτησισ οὐδεμί’ ἦν οὐδὲ συγγνώμη. (Demosthenes, Speeches, 44:2)
(데모스테네스, Speeches, 44:2)
- ἐὰν δὲ τῷ ἀπελευθερωθέντι ἢ καὶ τῶν ἄλλων τῳ ξένων οὐσία πλείων γίγνηται τοῦ τρίτου μεγέθει τιμήματοσ, ᾗ ἂν τοῦτο ἡμέρᾳ γένηται, τριάκοντα ἡμερῶν ἀπὸ ταύτησ τῆσ ἡμέρασ λαβὼν ἀπίτω τὰ ἑαυτοῦ, καὶ μηδεμία τῆσ μονῆσ παραίτησισ ἔτι τούτῳ παρ’ ἀρχόντων γιγνέσθω· (Plato, Laws, book 11 15:3)
(플라톤, Laws, book 11 15:3)